ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ အနတၱလကၡဏသုတ္ကို မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၃)ခုႏွစ္
၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္(၅)ရက္ေန႔၊ မိဂဒါ၀ုန္ေတာမွာ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ၀ါဆုိလျပည့္
ေက်ာ္(၄)ရက္ေန႔မွာ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးလံုး ေသာတာပန္ အျဖစ္ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
ထုိ႔သို႔ ေသာတပန္ အျဖစ္သို႔ေရာက္ရွိၿပီး ဉာဏ္ရည္ျပည့္၀ၿပီး ခက္ခဲနက္နဲတဲ့
တရားကိုနာ ယူရန္ အသင့္ျဖစ္ၿပီလို႔ ဘုရားရွင္ သိျမင္ေတာ္မူတဲ့အတြက္
၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္(၅) ရက္ေန႔ အေရာက္မွာ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးလံုးစုရံုးေစၿပီး
အနတၱလကၡဏသုတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ “အနတၱလကၡဏ” ဆုိတဲ့ စကားကို
“အနတၱ” နဲ႔ “လကၡဏာ” လို႔ ၂ ပုဒ္ခြဲၿပီးၾကည့္ရပါမယ္။ “အနတၱ” ပုဒ္ရဲ႕လြယ္လြယ္
အနက္ အဓိပၸာယ္က “အတၱ မဟုတ္၊ အတၱ မရွိ၊ ငါမဟုတ္ ငါမရွိ” လို႔ျဖစ္ပါတယ္။
လကၡဏ (လကၡဏာ) ဆုိတာက မွတ္သားေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “အနတၱလကၡဏ”
ဆုိတာ“အတၱ မဟုတ္၊ အတၱ မရွိ၊ ငါမဟုတ္၊ ငါမရွိဟု မွတ္သားေၾကာင္းလကၡဏာ” လို႔
ဒါေၾကာင့္ “အနတၱလကၡဏ” ဆုိတာ“အတၱ မဟုတ္၊ အတၱ မရွိ၊ ငါမဟုတ္၊ ငါမရွိဟု
မွတ္သားေၾကာင္းလကၡဏာ” လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။
No comments:
Post a Comment