၁။ ယစ္မသည္ ဥအတြက္အေသခံသည္။
၂။ စာမရီသားေကာင္သည္ အၿမီးအတြက္ အေသခံသည္။
၃။ ရဟန္းသည္ သီလအတြက္ အေသခံသည္။
၄။ သစ္ပင္အားနည္းလွ်င္ ေလမုန္တုိင္း တုိက္လွဲသည္။
၅။ ရဟန္းသမာဓိနည္းလွ်င္ ကိေလသာမုန္တုိင္း တုိက္လွဲသည္။
၆။ စိတ္သည္ ေတာေမ်ာက္က့ဲသို႔ ေလာ္လည္ဧ။္ ။ အလုိမလုိက္ရာ။
၇။ ကာလကုိ လူ-မစားလွ်င္ လူကုိ ကာလ စားသည္။
၈။ သည္းခံၿခင္း လက္နက္္ေဆာင္လွ်င္ ေဒါသမီး မေလာင္။
၉။ တုတ္လက္နက္ေဆာင္လွ်င္ ေခြးေဟာင္သည္။
၁၀။ ဦးေခါင္းေၿပာင္ရိတ္ၿခင္းသည္ မာနကုိလည္း ရိတ္သည္မည္ဧ။္ ။
၁၁။ ဦးခ်ဳိက်ဳိးေသာ ႏြားသည္ မာနလည္းက်ဳိးသည္။
၁၂။ ေၿမြဆုိး ပါးပ်ဥ္းေထာင္လွ်င္ လူရုိက္ခံရသည္။
၁၃။ ရန္မေထာင္မွ ရန္ေအာင္သည္။ ရန္ေထာင္ ရန္ေလွာင္မိတတ္သည္။
၁၄။ ရန္မလုိမွ ရန္ၿပိဳသည္။ ရန္လုိ ရန္ပုိတတ္လွသည္။
၁၅။ သေလးႏွံ အဆံမရွိခင္ ေထာင္သည္။ အဆံၿပည့္လွ်င္ ညြတ္သည္။
၁၆။ ဂါရ၀ကင္းသူ ဂုဏ္သတင္းမၿပဴ။ ႏြားစာငုတ္တုိႏွင့္တူသည္။
၁၇။ သူတစ္ပါးေလွကုိ ဖာႏုိင္လွ်က္ မိမိေလွကုိ မဖာလွ်င္ ေရနစ္တတ္သည္။
၁၈။ ဥေဒါင္းငွက္ အက ေကာင္းေသာ္လည္း စအုိေပၚ၍ အဆုိအမည္ခံရသည္။
၁၉။ ေရကန္၌ ေမွာ္ကုိဖယ္၍ ေသာက္ေရခတ္ရသည္။
၂၀။ မသူေတာ္၌ အၿပစ္ကုိဖယ္၍ ဂုဏ္ေကာင္းရွာရသည္။
၂၁။ တုံးတတားေလွ်ာက္စဥ္ အရပ္တစ္ပါးမၾကည့္ႏွင့္ ေခ်ာက္သုိ႔က်လိမ့္မည္။
၂၂။ သံသရာတံတားေလွ်က္စဥ္ သူတစ္ပါးအၿပစ္မၾကည့္ႏွင့္ သံသရာေခ်ာက္သုိ႔ က်လိမ့္မည္။
၂၃။ တရားပြဲကား လူက်ဲတဲ၊ ရပ္ရြာေပ်ာ္ပြဲ တသဲသဲ။
၂၄။ ရုိေသစြာ ခစားလွ်င္ မင္းခစားပင္ မင္းကုိႏုိင္သည္။
၂၅။ အဆင္းလွလွ်င္ အိမ္သူဇနီးပင္ လင္ကုိႏုိင္သည္။
၂၆။ က်င့္၀တ္မခၽႊတ္လွ်င္ တပည့္ပင္ ဆရာကုိႏုိင္သည္။
၂၇။ ၿမင္းႏုိင္လုိ ဇက္ဆြဲ၊ ေလွႏုိင္လုိ တက္ဆြဲ၊ ဆရာႏုိင္လုိ က်င့္၀တ္ရုိေသၿမဲ။
၂၈။ အၿပစ္ၿပ၍ ဆုံးမသူကုိ ေရႊအုိးေပးသူဟု ဆည္းကပ္ရမည္။
၂၉။ ပန္းပဲဆရာ အထုမခံေသာ သံတုံး လက္နက္မၿဖစ္။
၃၀။ ေက်ာက္ဆစ္ဆရာ အၿဖတ္မခံေသာ ေက်ာက္တုံး အရုပ္မၿဖစ္။
၃၁။ ဆရာေကာင္းအဆုံးအမ မခံေသာတပည့္ သူေကာင္းမၿဖစ္။
၃၂။ ေရနက္ရာသုိ႔ ေၿပး၀င္ေသာ ငါး က်ီးငွက္အစာမၿဖစ္။
၃၃။ အဆုံးအမသုိ႔ ေၿပး၀င္ေသာတပည့္ မာရ္နတ္အစာမၿဖစ္။
၃၄။ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏြား-ၿခင္မကုိက္ေအာင္ မီးခုိးတုိက္သည္။
၃၅။ ဆရာသည္ တပည့္ ကိေလသာၿခင္ မကုိက္ေအာင္ တရားမီးခုိးတုိက္သည္။
၃၆။ ေၿမေခြးသည္ ၿခေသၤ႔စားၾကြင္းၿဖင့္ မာန္တက္သည္။
၃၇။ ပုထုဇဥ္သည္ အရိယာစားၾကြင္းၿဖင့္ မာန္တက္သည္။
၃၈။ ဖားငယ္သည္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လွ်က္ ၿခေသၤ့မာန္တက္လွ်က္ က်ီးခ်ီေသာအခါ ပီယတ္ပီယတ္ၿမည္သည္။
၃၉။ ပုထုဇဥ္သည္ လာတ္ေပါလၽွင္ သူေဌးမာန္တက္လွ်က္ ဖ်ားနာေသာအခါ တအင္အင္ညည္းသည္။
၄၀။ ၾကာပင္ေအာက္ကဖား ၾကာ၀တ္ဆံမစား ရႊံ႔စားသည္။
ပိတုံးကား အေ၀းမွၾကာ၀တ္ဆံ လာစားသည္။
၄၁။ သာသနာတြင္းသား သာသနာ၀တ္ဆံမစားလွ်င္ ပိတုံးအား ရွက္သင့္သည္။
၄၂။ သစ္ပင္ၾကီးသည္ ခုတ္လွဲသူကုိ မလွဲမခ်င္း အရိပ္ၿဖင့္ ေအးေစဧ။္ ။
၄၃။ နံ႔သာတုံးသည္ မီးရႈိ႕သူကုိ မကၽႊမ္္းမၿခင္း အနံ႔ၿဖင့္ ေမႊးေစဧ။္ ။
၄၄။ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ညွင္းဆဲသူကုိေသာ္လည္း မေသမခ်င္း အက်ဳိးေဆာင္ဧ။္ ။
၄၅။ ေတာမီးသည္သစ္ရြက္ေၿခာက္ကုိ ေလာင္လြယ္ဧ။္ ။ သစ္ရြက္စိုကုိ မတတ္ႏုိင္။
၄၆။ မသူေတာ္မီးသည္ ေမတၱာခန္းသူကုိ ေလာင္လြယ္ဧ။္ ။ ေမတၱာၿဖန္းသူကုိ မတတ္ႏုိင္။
၄၇။ ေဆးဆရာသည္ လူနာႏွင့္ၿပိဳင္၍ အသက္မထြက္ေကာင္း။
၄၈။ အေကာင္းသည္ အရူးႏွင့္ၿပိဳင္၍ အ၀တ္မလစ္ေကာင္း။
၄၉။ သူေတာ္ေကာင္းသည္ မသူေတာ္ႏွင့္ၿပိဳင္၍ ေဒါသမၿဖစ္ေကာင္း။
၅၀။ က်ားေၾကာက္၍ ေၿပးစဥ္ ေခြးေဟာင္သည္ကုိ အေရးမယူရ။
၅၁။ ငရဲေၾကာက္၍ သီလေစာင့္စဥ္ မသူေတာ္ညွင္းသည္ကုိ အေရးမယူရ။
၅၂။ ရန္သူကုိ မီးခဲ ကုိင္ပစ္လွ်င္ မိမိလက္ ေရွးဦးစြာ ေလာင္ဧ။္ ။
၅၃။ ရန္သူကုိ အမ်က္ထြက္လွ်င္ မိမိဂုဏ္ ေရွးဦးစြာ ပ်က္၏ ။
၅၄။ ရန္သူလာဆဲ၍ ၿပန္ဆဲလွ်င္ မိမိလည္း အရွက္ကြဲ၏ ။
၅၅။ မာရ္နတ္ပစ္ေသာ လက္နက္သည္ သည္းခံေသာ ဘုရားေရွ့၌ ပန္းကုံးအသြင္ၿဖင့္ အဖူးအေမွ်ာ္၀င္ဧ။္ ။
၅၆။
သမုဒၵရာေရ မီးေၾကာင့္ မကၽႊမ္း၊ ၿမင္းမုိရ္ေတာင္ ေလေၾကာင့္ မလႈပ္၊ ေက်ာက္ခဲ
ေရေၾကာင့္ မေၾက၊ သူေတာ္ေကာင္း မသူေတာ္ေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္။
၅၇။ မသူေတာ္ အမ်က္ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္ပ်က္မခံ။
၅၈။ သူေတာ္ေကာင္း အမ်က္ထြက္လွ်င္ မသူေတာ္ အလုိၿပည့္သည္။
၅၉။ ရန္သူညွင္းဆဲၿခင္းသည္ မိမိ၏ ေရွးကံ ေရွးဥစၥာပင္တည္း။
၆၀။ မိမိကံေၾကာင့္ မိမိ ဒုကၡေတြ႔သည္ ဘယ္သူမၿပဳ မိမိမႈ။
၆၁။ ညဥ့္အခါ သားကုိ ေခြးထင္၍ သတ္ေသာ အဘသည္ သား၏ ရန္သူေလာ။
၆၂။ သစ္ပင္မွ က်ေသလွ်င္ သစ္ပင္သည္ ထုိသူ၏ ရန္သူေလာ။
၆၃။ စစ္သူရဲသည္ ၿပင္ပရန္သူကုိ ႏုိင္ေသာ္လည္း အတြင္း ရန္သူမွ ရႈံး၏ ။
၆၄။ အမ်က္ထြက္သူကုိ အမ်က္မထြက္သူ အၿမဲ ႏုိင္၏ ။
၆၅။ မေကာင္းေၿပာသူကုိ အေကာင္းေၿပာသူ အၿမဲ ႏုိင္၏ ။
၆၆။ ေစးႏွဲသူကုိ ေပးကမ္းသူ အၿမဲ ႏုိင္၏ ။
၆၇။ မုသားဆုိသူကုိ သစၥာဆုိသူ အၿမဲ ႏုိင္၏ ။
၆၈။ သိၾကားမင္း လက္နက္ကား မုိးၾကိဳး။
၆၈။ ယမမင္း လက္နက္ကား မ်က္ေစာင္း။
၆၉။ ေ၀ႆ၀ဏ္ လက္နက္ကား အစြယ္။
၇၀။ မသူေတာ္လက္နက္ကား ေဒါသ။
၇၁။ သူေတာ္ေကာင္း လက္နက္ကား ခႏၱီ။(သည္းခံၿခင္း)
၇၂။ ဗီလုံးငွက္ေသာ္လည္း ကၽြဲေၿခရာခြက္ကုိ အမွီရလွ်င္ ဂဠဳန္ႏွင့္တူ၏ အႏၱရာယ္မရွိ။
၇၃။ ပုထုဇဥ္ေသာ္လည္း သီလရွိလွ်င္ အရိယာႏွင့္တူ၏ ။ အပါယ္မေရာက္။
၇၄။ ေရရွိမွ ၾကာပြားသည္ သီလရွိမွ သမာဓိ မ်ားသည္။
၇၅။ ဗဟုႆုတရွိလွ်က္ သီလမရွိလွ်င္ ေရမတည္ေသာ ကန္ႏွင့္တူ၏ ။
၇၆။ ပညာရွိလွ်က္ သီလမရွိလွ်င္ အသီးမရွိေသာ သစ္ပင္ႏွင့္တူ၏ ။
၇၇။ သီလရွိမွ ဒါနႏွင့္ ဘာ၀နာအက်ဳိးေပးသန္သည္။
၇၈။ ပင္လယ္ကူးလုိလွ်င္ ေလွသေဘၤာတည္။ နတ္ၿပည္တက္လုိလွ်င္ သီလေလွကားေထာင္။
၇၉။ ပင္လယ္ကူးလုိလွ်င္ သေဘၤာလုံေအာင္ဖာ။သံသရာကူးလုိလွ်င္ သီလလုံေအာင္ဖာ။
၈၀။ ေလာကီဥစၥာေစာင့္လွ်င္ တစ္သက္ခ်မ္းသာဧ။္ ။
၈၁။ သီလေစာင့္လွ်င္ ဘ၀အဆက္ဆက္ ခ်မ္းသာဧ။္ ။
၈၂။ ဆီမီးသည္ လင္းခုိက္ လူလယ္တင့္၏ ။ ၿငိမ္းလွ်င္ ေမွာင္၏ ။ ေညွာ္နံ႔ထြက္၏ ။
၈၃။ သီလသည္ ေစာင့္ထိန္းခုိက္ လူလယ္တင့္၏ ။ ပ်က္လွ်င္ ေမွာက္၏ ။ ေညွာ္န႔ံထြက္၏ ။
၈၄။ ေတာအုပ္၌ မိဘကင္းေသာ သားသမီး က်ားစာၿဖစ္၏ ။
၈၅။ သာသနာ၌ ဩ၀ါဒကင္းေသာ ရဟန္း မာရ္နတ္အစာၿဖစ္၏ ။
၈၆။ ေပါက္ဖက္ေသာ္လည္း ၿမေလးပန္းမွီ၍ လူဦးေခါင္းထက္ ေရာက္သည္။
၈၇။ ေၿမေခြးေသာ္လည္း ၿခေသၤ့မင္းခစား၍ က်ားမကုိက္ႏုိင္။
၈၈။ သူကန္းေသာ္လည္း ေၿခသံနားေထာင္လွ်က္ လုိရာအရပ္ ေရာက္ေသးသည္။
၈၉။ ၿခေသၤ့သည္ က်ားကုိႏုိင္၏ ကုိယ္တြင္း ေခြးေလးသန္းကုိ မႏုိင္။
၉၀။ မသူေတာ္သည္ သူေတာ္ေကာင္းကုိႏုိင္၏ ။ ကုိယ္တြင္းအကုသုိလ္ကုိ မႏုိင္။
၉၁။ က်င္ၾကီးသည္ ေႏြးသည္ၿဖစ္ေစ ေအးသည္ၿဖစ္ေစ အဆင္းလွသည္ၿဖစ္ေစ မလွသည္ၿဖစ္ေစ ရြံဘြယ္သာတည္း။
၉၂။ မသူေတာ္သည္ အမ်က္ထြက္သည္ၿဖစ္ေစ မထြက္သည္ၿဖစ္ေစ စကားလွသည္ၿဖစ္ေစ မလွသည္ၿဖစ္ေစ ရြံဘြယ္သာတည္း။
၉၃။ မီးခဲသည္ ပူေသာအခါ လက္ေလာင္၏ ေအးေသာအခါ လက္မဲ၏ ။
၉၄။ မသူေတာ္သည္ ေဒါသအခါ ေၾကာက္စရာ ေလာဘအခါ ရြံစရာၿဖစ္၏ ။
၉၅။ ေခြးရူးကုိက္လွ်င္ ထုိသူရူး၏ ။ ထုိသူကုိက္လွ်င္ ေနာက္လူ ရူး၏ ။
၉၆။ ေခြးရူးသည္ လူေကာင္းအဆက္ဆက္ကုိ ရူးေစ၏ ။
၉၇။ မသူေတာ္သည္ လူေကာင္းအဆက္ဆက္ကုိ ယုတ္မာေစ၏ ။
၉၈။ ပဒုမၼာၾကာရုိးသည္ ထက္ပုိင္းၿပတ္ေသာ္လည္း အမွ်င္မၿပတ္။
၉၉။ သူေတာ္ေကာင္းသည္ အဆက္ၿပတ္ေသာ္လည္း ေမတၱာမၿပတ္။
၁၀၀။ အဆင္းမီွ၍ အက်င့္ပ်က္လွ်င္ ထုိအဆင္းသည္ ရြံဘြယ္တည္း
၁၀၁။ပညာမွီ၍ မာန္တက္လွ်င္ ထုိပညာသည္ ရြံဘြယ္တည္း။
ပထမေရႊက်င္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့
ဩ၀ါဒကုိ ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါတယ္၊ အဆုံးအမ လမ္းညြႊန္မႈကုိ လက္ခံနိဳင္သည့္
ေသာ၀စႆတာ မဂၤလာနဲ႔ ျပည့္စုံနိဳင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵမြန္ျပဳပါတယ္။ ။
Saturday, October 26, 2013
ႀသ၀ါဒ
၁။ ေလာကမွာ နာမည္ႀကီး ဥစၥာေပါတယ္ ေအာင္ၿမင္ ေက်ာ္ႀကားတယ္ ဆိုတာ အလကား၊
ေသေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ သီလ သမာဓိ ကိုယ္က်င္႔သိကၡာေတြကိုပဲ အားကိုးစရာ ရွိတယ္၊
၂။ သာသနာဆိုတာ ဘုရားအဆုံးအမ ကိုေခၚတယ္၊ ဘုရား အဆုံးအမ ဆိုတာကလဲ အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ သီလ သမာဓိ ပညာ သုံးပါးပဲ ရွိတယ္၊
၃။ ကိုယ္သိမ္ေမြ႔ပါ၊ ႏွုတ္ေၿပာ ခ်ိဳသာပါ၊ စိတ္က ေၿဖာင္႔မတ္ပါ၊
၄။ မိဘေတြက သားသမီးေတြကို အေမြေပးတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္က ဘုရင္ၿဖစ္လ်င္ ဘုရင္႔စီးစိမ္၊ သူေ႒းၿဖစ္လ်င္ သူေ႒းစီးစိမ္၊ အေနနဲ႔ တစ္ဘ၀ စာပဲ ေပးနိုင္ႀကတယ္၊ ဗုဒၶအေမြကေတာ႔ တသံသရာလုံး ေကာင္းဖို႔ ညႊန္ေပးနိုင္ခဲ႔တယ္။
၅။ သံသရာ ဆိုတာ ေသၿပီးမွ တဘ၀ ကူးတာ မဟုတ္ဘူး၊ နာမ္ရုပ္ေတြ အဆက္မၿပတ္ ၿဖစ္ပ်က္ေနတာကို ေခၚတာပါ။
၆။ တစ္ဘ၀ ၏ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကုိ မႀကည္႔ပါနွင္႔၊ တစ္သံသရာ လုံးရဲ႕ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကို ၿမင္ေအာင္ ႀကည္႔ပါ။
၇။ သတၱ၀ါေတြဟာ ဒုကၡေရာက္တာကို ေၿပာေနႀကတယ္၊ သြားေနတာက ဒုကၡလမ္းပဲ၊ ဒီေတာ႔ ဒုကၡႀကားက ဒုကၡေလာင္းဟာ ဒုကၡကုိပဲ ေတြ႔ရတာေပါ႔။
၈။ သံေ၀ဂ မပါလ်င္ တရားမရွာေလနဲ႔၊ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
၉။ သတၱ၀ါေတြဟာ ဒုကၡ မေရာက္ေသးသမွ် မေႀကာက္ႀကဘူး။
၁၀။ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးက်ယ္ ေအာင္ၿမင္ ေက်ာ္ႀကားေနပါေစ၊ ေသခါနီးမွ မ်က္ရည္ လည္ရရင္ လူၿဖစ္ရွုံးတာပါပဲ။
၁၁။ အမွတ္မဲ႔ ေနသူရဲ႕ စိတ္ဟာ အကုသိုလ္ဖက္ သြားေနသလို အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးဖို႔အတြက္လဲ ထိုသူ႔မွာ အဆင္သင္႔ ရွိေနတတ္တယ္။
၁၂။ဘုန္းကံ ဆိုတာ ေရွးက ပါခဲ႔ေပမယ္႔ ယခု ဘ၀ ႀကိဳးစားမွဳ႕ကလဲ ရွိရတယ္၊ စင္စစ္ေတာ႔ ကံ ဆိုတာ ေရလာ ေၿမာင္းေပး လုပ္မွလည္း ေကာင္းက်ိဳး ရွိရာ ေကာင္းက်ိဳးလာၿပီး မေကာင္းမွဳ႕ရွိရာ မေကာင္းက်ိဳး လာမွာပဲ၊
၁၃။ စိတ္ေန စိတ္ထား ဆိုတာ ေသးသိမ္တဲ႔ ေနရာမွာ ေနၿပီး ေသးသိမ္တဲ႔ အလုပ္ေတြကို ၿမင္ေန ႀကားေနရရင္ ကိုယ္႔စိတ္ကလဲ ေသးသိမ္လာၿပီး ႀကီးက်ယ္တဲ႔ အလုပ္ကုိ ၿမင္ရ ႀကားေနရမွ ဓာတ္ကူး ၿပီး ႀကီးက်ယ္လာတတ္တယ္၊
၁၄။ လူေတြဟာ ကုိယ္႔ဥာဏ္က မမွီလ်င္ သူတပါး သိတာေတြကိုလဲ မယုံႀကည္ႀက အမွန္ မထင္တတ္ႀကဘူး၊
၁၅။ သူမ်ား အၿပစ္ကုိ မႀကည္႔ပါနဲ႔၊ ကိုယ္႔အၿပစ္ ကို ၿမင္ေအာင္ ႀကည္႔ပါ၊
၁၆။ အရာရာမွာ ပထမ ဗဟုႆုတ ရွိဖို႔၊ ဒုတိယ သတိထားဖို႔၊ တတိယ မွန္သလား မမွန္သလား စုံစမ္းဖို႔ နဲ႔ စတုတၳက ၀ီရိယ နဲ႔ အလုပ္ လုပ္ေနဖို႔ပဲ၊
၁၇။ သန္႔ရွင္းတဲ႔ နား အႀကားမ်ားတယ္၊
ႀကည္လင္တဲ႔ မ်က္စိ အၿမင္ မ်ားတယ္၊
စင္ႀကယ္တဲ႔ စိတ္က အသိမ်ားတယ္၊
၁၈။ေလာကႀကီးမွ ဂုဏ္ ရွိဖို႔ထက္ ရွိၿပီး ဂုဏ္ကို ထိမ္းသိန္း နုိင္ဖို႔က ပိုခက္တယ္၊
၁၉။ ကိုယ္႔ကို ပတ္၀န္းက်င္က မခ်စ္ရင္ေတာင္ မမုန္း ႀကဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္၊
၂၀။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အထင္ႀကီး စိတ္ႀကီး ၀င္ေနလ်င္ သူတပါးကို အထင္ေသးတာ သဘာ၀ ပဲ၊ ဒါကုိ သတိထားေစခ်င္တယ္။
မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
၂။ သာသနာဆိုတာ ဘုရားအဆုံးအမ ကိုေခၚတယ္၊ ဘုရား အဆုံးအမ ဆိုတာကလဲ အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ သီလ သမာဓိ ပညာ သုံးပါးပဲ ရွိတယ္၊
၃။ ကိုယ္သိမ္ေမြ႔ပါ၊ ႏွုတ္ေၿပာ ခ်ိဳသာပါ၊ စိတ္က ေၿဖာင္႔မတ္ပါ၊
၄။ မိဘေတြက သားသမီးေတြကို အေမြေပးတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္က ဘုရင္ၿဖစ္လ်င္ ဘုရင္႔စီးစိမ္၊ သူေ႒းၿဖစ္လ်င္ သူေ႒းစီးစိမ္၊ အေနနဲ႔ တစ္ဘ၀ စာပဲ ေပးနိုင္ႀကတယ္၊ ဗုဒၶအေမြကေတာ႔ တသံသရာလုံး ေကာင္းဖို႔ ညႊန္ေပးနိုင္ခဲ႔တယ္။
၅။ သံသရာ ဆိုတာ ေသၿပီးမွ တဘ၀ ကူးတာ မဟုတ္ဘူး၊ နာမ္ရုပ္ေတြ အဆက္မၿပတ္ ၿဖစ္ပ်က္ေနတာကို ေခၚတာပါ။
၆။ တစ္ဘ၀ ၏ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကုိ မႀကည္႔ပါနွင္႔၊ တစ္သံသရာ လုံးရဲ႕ ကိုယ္႔အၿဖစ္ကို ၿမင္ေအာင္ ႀကည္႔ပါ။
၇။ သတၱ၀ါေတြဟာ ဒုကၡေရာက္တာကို ေၿပာေနႀကတယ္၊ သြားေနတာက ဒုကၡလမ္းပဲ၊ ဒီေတာ႔ ဒုကၡႀကားက ဒုကၡေလာင္းဟာ ဒုကၡကုိပဲ ေတြ႔ရတာေပါ႔။
၈။ သံေ၀ဂ မပါလ်င္ တရားမရွာေလနဲ႔၊ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
၉။ သတၱ၀ါေတြဟာ ဒုကၡ မေရာက္ေသးသမွ် မေႀကာက္ႀကဘူး။
၁၀။ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္ေလာက္ ႀကီးက်ယ္ ေအာင္ၿမင္ ေက်ာ္ႀကားေနပါေစ၊ ေသခါနီးမွ မ်က္ရည္ လည္ရရင္ လူၿဖစ္ရွုံးတာပါပဲ။
၁၁။ အမွတ္မဲ႔ ေနသူရဲ႕ စိတ္ဟာ အကုသိုလ္ဖက္ သြားေနသလို အကုသိုလ္ေတြ အက်ိဳးေပးဖို႔အတြက္လဲ ထိုသူ႔မွာ အဆင္သင္႔ ရွိေနတတ္တယ္။
၁၂။ဘုန္းကံ ဆိုတာ ေရွးက ပါခဲ႔ေပမယ္႔ ယခု ဘ၀ ႀကိဳးစားမွဳ႕ကလဲ ရွိရတယ္၊ စင္စစ္ေတာ႔ ကံ ဆိုတာ ေရလာ ေၿမာင္းေပး လုပ္မွလည္း ေကာင္းက်ိဳး ရွိရာ ေကာင္းက်ိဳးလာၿပီး မေကာင္းမွဳ႕ရွိရာ မေကာင္းက်ိဳး လာမွာပဲ၊
၁၃။ စိတ္ေန စိတ္ထား ဆိုတာ ေသးသိမ္တဲ႔ ေနရာမွာ ေနၿပီး ေသးသိမ္တဲ႔ အလုပ္ေတြကို ၿမင္ေန ႀကားေနရရင္ ကိုယ္႔စိတ္ကလဲ ေသးသိမ္လာၿပီး ႀကီးက်ယ္တဲ႔ အလုပ္ကုိ ၿမင္ရ ႀကားေနရမွ ဓာတ္ကူး ၿပီး ႀကီးက်ယ္လာတတ္တယ္၊
၁၄။ လူေတြဟာ ကုိယ္႔ဥာဏ္က မမွီလ်င္ သူတပါး သိတာေတြကိုလဲ မယုံႀကည္ႀက အမွန္ မထင္တတ္ႀကဘူး၊
၁၅။ သူမ်ား အၿပစ္ကုိ မႀကည္႔ပါနဲ႔၊ ကိုယ္႔အၿပစ္ ကို ၿမင္ေအာင္ ႀကည္႔ပါ၊
၁၆။ အရာရာမွာ ပထမ ဗဟုႆုတ ရွိဖို႔၊ ဒုတိယ သတိထားဖို႔၊ တတိယ မွန္သလား မမွန္သလား စုံစမ္းဖို႔ နဲ႔ စတုတၳက ၀ီရိယ နဲ႔ အလုပ္ လုပ္ေနဖို႔ပဲ၊
၁၇။ သန္႔ရွင္းတဲ႔ နား အႀကားမ်ားတယ္၊
ႀကည္လင္တဲ႔ မ်က္စိ အၿမင္ မ်ားတယ္၊
စင္ႀကယ္တဲ႔ စိတ္က အသိမ်ားတယ္၊
၁၈။ေလာကႀကီးမွ ဂုဏ္ ရွိဖို႔ထက္ ရွိၿပီး ဂုဏ္ကို ထိမ္းသိန္း နုိင္ဖို႔က ပိုခက္တယ္၊
၁၉။ ကိုယ္႔ကို ပတ္၀န္းက်င္က မခ်စ္ရင္ေတာင္ မမုန္း ႀကဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္၊
၂၀။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အထင္ႀကီး စိတ္ႀကီး ၀င္ေနလ်င္ သူတပါးကို အထင္ေသးတာ သဘာ၀ ပဲ၊ ဒါကုိ သတိထားေစခ်င္တယ္။
မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ
မွတ္သားစရာ ႀသ၀ါဒ
၁။ ေလာကမွာ အခ်စ္ဆုံးေသာ အရာသည္ ဒုကၡအေပးဆုံးပဲ၊ ခ်စ္စရာ တစ္ခုရွိလ်င္
ဒုကၡတစ္ခု၊ ခ်စ္စရာမ်ားလ်င္ ဒုကၡမ်ားတယ္၊ ခ်စ္စရာ မရွိလ်င္ ဒုကၡ
မရွိေတာ႔ဘူး မွတ္ပါ။
၂။ စိတ္ႀကီး၀င္ၿပီး ေအာက္ေၿခလြတ္ေနတယ္ ဆိုတာ ဟိုလူကိုေငါက္၊ ဒီလူကို ေငါက္နဲ႔ တခ်ိဳ႕မ်ား ပိုက္ဆံေပါလို႔ ၊ အာဏာရွိလို႔ ရာထူးႀကီးလို႔ အဖက္မလုပ္ပဲ ဘ၀င္ေလဟပ္ေနႀကတာပဲ။ အဲဒါ စိတ္ႀကီး၀င္တာ မဟုတ္ဘူး၊ သံသရာမွာ ေအာက္က် ေနာက္က် ၿဖစ္ဖို႔အတြက္ စိတ္ကေလး၀င္တာ၊ အဲဒီလို စိတ္မ်ိဳး မေမြးမိေစနဲ႔။
၃။ လူေတြဟာ သာသနာရဲ႕ အႏွစ္ သီလ သမာဓိ ပညာကို မႀကည္ညိဳတတ္ႀကပဲ ေက်ာင္းေကာင္း ကန္ေကာင္းေတြမွပဲ ႀကည္ညိဳတတ္ႀကတယ္၊
၄။ ေလာကမွာ ဒါန ရွိမွ လူခ်စ္ခင္တယ္၊ သီလ ရွိမွ လူႀကည္ညို ခံရတယ္၊ ပညာတတ္မွ ေလးစား ႀကၿပန္တယ္။
၅။ ပညာ ဆိုတာ စာေပကိုသာ ေၿပာတာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႔အရြယ္ နွင္႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ဆိုင္ရာ လက္မွဳ႕အတတ္ အားလုံး ပါ၀င္တယ္၊
၆။ ဆရာ ဆိုတာ တပည္႔ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၿမင္မွ ဆရာလုပ္ရတယ္၊ ဘယ္သူ ဟာ ဘယ္လို အရည္အခ်င္း ရွိတယ္ ဆိုတာ ၿမင္၇တယ္္။ တခ်ိဳ႕ တပည္႔ေတြဟာ ဆရာထက္ အရည္အခ်င္း ပိုေသးတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ပင္ ဥာဏ္ေကာင္းေနပါေစ ဆရာက မေကာင္းလ်င္ လုံးလည္လိုက္ၿပီး မတိုးတက္ေတာ႔ဘူး။
၇။ လူေတြဟာ ေကာင္းက်ိဳးကိုသာ ေမွ်ာ္ႀကတယ္၊ ေကာင္းတာကိုပဲ ခံစားခ်င္ႀကတယ္၊ အေႀကာင္းေကာင္းေအာင္ေတာ႔ မလုပ္ခ်င္ႀကဘူး၊ အေႀကာင္းမေကာင္းလ်င္ေတာ႔ အက်ိဳးလဲ ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး၊
၈။ ယခု ဘုန္းႀကီးတို႔ သာသနာမွာ ေငြ ကုန္ေတြ မ်ားေနတယ္၊ ဘုရားပြဲ အလွဴပြဲ ကထိန္ပြဲ ေတြမွာ မလိုအပ္တဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲေတြ မ်ားေနၿပီး သုံးၿဖဳန္းေနႀကတာပဲ။
၉။ အလွဴလုပ္တဲ႔ အခါမွာ လူခ်ီးမြမ္း ခံခ်င္တာ ေလာဘ၊ ဂုဏ္လိုခ်င္တာ ေလာဘ၊ နတ္ၿပည္ေရာက္ခ်င္တာလဲ ေလာဘပဲ။
၁၀။ သူေတာ္ေကာင္း ဆိုတာ သူမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံလ်င္ ကိုယ္က အနာခံရတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသေတြကို တတ္နိုင္သမ်ွ ေလ်ာ႔ခ် ထားရတယ္။
၁၁။ သံသရာ အရွည္ နွင္႔ ပုထုဇဥ္ အရူး -
ခရီးက ရွည္၊ အရူးေတြ၊ စာေရ ( ရိကၡာ )က သိုး၊ အေဖာ္္ ဆိုးသနင္႔၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကာမဂုဏ္ အာရုံေတြ အလြန္ေနာက္တာေႀကာင္႔၊ အပါယ္ဘုံ ခါခါ ေရာက္ေသာ္လည္း လြတ္ေၿမာက္ဖို႔ ေ၀း။
(က) သံသရာ ခရီးက အလြန္ ရွည္၏။
(ခ) ခရီးသြားသူေတြက အရူးအနွမ္းေတြသာ၊
(ဂ) သူတို႔၏ ဂုဏ္ ပကာသန ဒါန သီလ ဘာ၀နာ စားနပ္ ရိကၡာသည္ နိဗၺာန္ မေရာက္ခင္ ပုပ္သိုးလိမ္႔မည္။
(ဃ) သူတို႔၏ အေဖာ္ကား အၿမဲပါေနေသာ တဏွာ ၿဖစ္၏။
(င) ထို႔ေႀကာင္႔ အပါယ္ငရဲ ေရာက္ေသာ္လည္း တဏွာ မေပ်ာက္ေသာေႀကာင္႔ သံသရာမွ လြတ္ေၿမာက္ဖို႔ အေ၀းႀကီး ၿဖစ္ေန၏။
၁၂။ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ဘာကိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လုပ္မိတဲ႔ အခါ ေသးငယ္တယ္၊ အက်ိဳးေပးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ အထင္မေသးႀကနဲ႔။ တံစက္ၿမိတ္ ေအာက္မွာ ခ်ထားတဲ႔ ေရအုိးစရည္းႀကီးဟာ တစက္ခ်င္း က်ေသာ္လည္း မႀကာမီ ၿပည္႕လာသလို ေနာင္တခ်ိန္မွာ အက်ိဳးေပးမွာပဲ။
၁၃။ ေမြးေန႔ ဆိုတာ အသက္ႀကီးလာတဲ႔ အထိမ္းအမွတ္ ၿဖစ္တယ္၊
ငါသည္ တႏွစ္ပို၍ ေသဖက္ နီးလာၿပီ လို႔ ဆင္ၿခင္ရမယ္၊ ေအာက္က လကၤာေလးကို မရေသးရင္ ရေအာင္ ရြတ္ၿပီး မရဏာ နုႆတိ ဘာ၀နာၿဖစ္ေအာင္ ရြတ္ပါ၊
ငါနွင္႔ ရြယ္တူ ငါ႔ေအာက္လူ ႀကီးသူေသႀက မ်ားလွၿပီ၊
ခဏမစဲ အိုစၿမဲ၊ ကိုယ္္လဲ ေသဘက္ နီးခဲ႔ၿပီ၊
မေသရမီ ပါရမီ ငါသည္ ၿဖည္႔မွ သင္႔ေတာ႔မည္၊
အနိစၥ အနိစၥ၊ ဒုကၡ ဒုကၡ၊ အနတၱ အနတၱ။
၁၄။ သီလ မေကာင္းဘဲ ဘာ၀နာကို တက္ဖို႔ စိတ္မကူးနဲ႔၊
သီလ မေကာင္းရင္ ဒါနေတာင္ မသန္႔ရွင္းဘူး၊
သူမ်ားအထင္ မေသးေအာင္ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ၿပဳတဲ႔ ဒါနဟာ အလြန္ညံ႕တဲ႔ ဒါနၿဖစ္တယ္။
၁၅။ မင္းစညး္စိမ္ ကို မင္းရဲ႕သားက စိတ္ကူးတယ္၊ သူေတာင္းစားက စိတ္မကူးပါ၊ ရဟႏၱာ အၿဖစ္ကို သူေတာ္ေကာင္းကသာ စိတ္ကူးတယ္၊ သူယုတ္မာက သတိပင္ မရပါ။
ေတာင္ၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ႀသ၀ါဒမ်ားကို ေကာင္းနိုးရာရာ သင္႔သလို ေဖာ္ၿပပါသည္။
၂။ စိတ္ႀကီး၀င္ၿပီး ေအာက္ေၿခလြတ္ေနတယ္ ဆိုတာ ဟိုလူကိုေငါက္၊ ဒီလူကို ေငါက္နဲ႔ တခ်ိဳ႕မ်ား ပိုက္ဆံေပါလို႔ ၊ အာဏာရွိလို႔ ရာထူးႀကီးလို႔ အဖက္မလုပ္ပဲ ဘ၀င္ေလဟပ္ေနႀကတာပဲ။ အဲဒါ စိတ္ႀကီး၀င္တာ မဟုတ္ဘူး၊ သံသရာမွာ ေအာက္က် ေနာက္က် ၿဖစ္ဖို႔အတြက္ စိတ္ကေလး၀င္တာ၊ အဲဒီလို စိတ္မ်ိဳး မေမြးမိေစနဲ႔။
၃။ လူေတြဟာ သာသနာရဲ႕ အႏွစ္ သီလ သမာဓိ ပညာကို မႀကည္ညိဳတတ္ႀကပဲ ေက်ာင္းေကာင္း ကန္ေကာင္းေတြမွပဲ ႀကည္ညိဳတတ္ႀကတယ္၊
၄။ ေလာကမွာ ဒါန ရွိမွ လူခ်စ္ခင္တယ္၊ သီလ ရွိမွ လူႀကည္ညို ခံရတယ္၊ ပညာတတ္မွ ေလးစား ႀကၿပန္တယ္။
၅။ ပညာ ဆိုတာ စာေပကိုသာ ေၿပာတာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႔အရြယ္ နွင္႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ဆိုင္ရာ လက္မွဳ႕အတတ္ အားလုံး ပါ၀င္တယ္၊
၆။ ဆရာ ဆိုတာ တပည္႔ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၿမင္မွ ဆရာလုပ္ရတယ္၊ ဘယ္သူ ဟာ ဘယ္လို အရည္အခ်င္း ရွိတယ္ ဆိုတာ ၿမင္၇တယ္္။ တခ်ိဳ႕ တပည္႔ေတြဟာ ဆရာထက္ အရည္အခ်င္း ပိုေသးတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ပင္ ဥာဏ္ေကာင္းေနပါေစ ဆရာက မေကာင္းလ်င္ လုံးလည္လိုက္ၿပီး မတိုးတက္ေတာ႔ဘူး။
၇။ လူေတြဟာ ေကာင္းက်ိဳးကိုသာ ေမွ်ာ္ႀကတယ္၊ ေကာင္းတာကိုပဲ ခံစားခ်င္ႀကတယ္၊ အေႀကာင္းေကာင္းေအာင္ေတာ႔ မလုပ္ခ်င္ႀကဘူး၊ အေႀကာင္းမေကာင္းလ်င္ေတာ႔ အက်ိဳးလဲ ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး၊
၈။ ယခု ဘုန္းႀကီးတို႔ သာသနာမွာ ေငြ ကုန္ေတြ မ်ားေနတယ္၊ ဘုရားပြဲ အလွဴပြဲ ကထိန္ပြဲ ေတြမွာ မလိုအပ္တဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲေတြ မ်ားေနၿပီး သုံးၿဖဳန္းေနႀကတာပဲ။
၉။ အလွဴလုပ္တဲ႔ အခါမွာ လူခ်ီးမြမ္း ခံခ်င္တာ ေလာဘ၊ ဂုဏ္လိုခ်င္တာ ေလာဘ၊ နတ္ၿပည္ေရာက္ခ်င္တာလဲ ေလာဘပဲ။
၁၀။ သူေတာ္ေကာင္း ဆိုတာ သူမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံလ်င္ ကိုယ္က အနာခံရတယ္၊ ေလာဘ ေဒါသေတြကို တတ္နိုင္သမ်ွ ေလ်ာ႔ခ် ထားရတယ္။
၁၁။ သံသရာ အရွည္ နွင္႔ ပုထုဇဥ္ အရူး -
ခရီးက ရွည္၊ အရူးေတြ၊ စာေရ ( ရိကၡာ )က သိုး၊ အေဖာ္္ ဆိုးသနင္႔၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကာမဂုဏ္ အာရုံေတြ အလြန္ေနာက္တာေႀကာင္႔၊ အပါယ္ဘုံ ခါခါ ေရာက္ေသာ္လည္း လြတ္ေၿမာက္ဖို႔ ေ၀း။
(က) သံသရာ ခရီးက အလြန္ ရွည္၏။
(ခ) ခရီးသြားသူေတြက အရူးအနွမ္းေတြသာ၊
(ဂ) သူတို႔၏ ဂုဏ္ ပကာသန ဒါန သီလ ဘာ၀နာ စားနပ္ ရိကၡာသည္ နိဗၺာန္ မေရာက္ခင္ ပုပ္သိုးလိမ္႔မည္။
(ဃ) သူတို႔၏ အေဖာ္ကား အၿမဲပါေနေသာ တဏွာ ၿဖစ္၏။
(င) ထို႔ေႀကာင္႔ အပါယ္ငရဲ ေရာက္ေသာ္လည္း တဏွာ မေပ်ာက္ေသာေႀကာင္႔ သံသရာမွ လြတ္ေၿမာက္ဖို႔ အေ၀းႀကီး ၿဖစ္ေန၏။
၁၂။ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ဘာကိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လုပ္မိတဲ႔ အခါ ေသးငယ္တယ္၊ အက်ိဳးေပးမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ အထင္မေသးႀကနဲ႔။ တံစက္ၿမိတ္ ေအာက္မွာ ခ်ထားတဲ႔ ေရအုိးစရည္းႀကီးဟာ တစက္ခ်င္း က်ေသာ္လည္း မႀကာမီ ၿပည္႕လာသလို ေနာင္တခ်ိန္မွာ အက်ိဳးေပးမွာပဲ။
၁၃။ ေမြးေန႔ ဆိုတာ အသက္ႀကီးလာတဲ႔ အထိမ္းအမွတ္ ၿဖစ္တယ္၊
ငါသည္ တႏွစ္ပို၍ ေသဖက္ နီးလာၿပီ လို႔ ဆင္ၿခင္ရမယ္၊ ေအာက္က လကၤာေလးကို မရေသးရင္ ရေအာင္ ရြတ္ၿပီး မရဏာ နုႆတိ ဘာ၀နာၿဖစ္ေအာင္ ရြတ္ပါ၊
ငါနွင္႔ ရြယ္တူ ငါ႔ေအာက္လူ ႀကီးသူေသႀက မ်ားလွၿပီ၊
ခဏမစဲ အိုစၿမဲ၊ ကိုယ္္လဲ ေသဘက္ နီးခဲ႔ၿပီ၊
မေသရမီ ပါရမီ ငါသည္ ၿဖည္႔မွ သင္႔ေတာ႔မည္၊
အနိစၥ အနိစၥ၊ ဒုကၡ ဒုကၡ၊ အနတၱ အနတၱ။
၁၄။ သီလ မေကာင္းဘဲ ဘာ၀နာကို တက္ဖို႔ စိတ္မကူးနဲ႔၊
သီလ မေကာင္းရင္ ဒါနေတာင္ မသန္႔ရွင္းဘူး၊
သူမ်ားအထင္ မေသးေအာင္ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ၿပဳတဲ႔ ဒါနဟာ အလြန္ညံ႕တဲ႔ ဒါနၿဖစ္တယ္။
၁၅။ မင္းစညး္စိမ္ ကို မင္းရဲ႕သားက စိတ္ကူးတယ္၊ သူေတာင္းစားက စိတ္မကူးပါ၊ ရဟႏၱာ အၿဖစ္ကို သူေတာ္ေကာင္းကသာ စိတ္ကူးတယ္၊ သူယုတ္မာက သတိပင္ မရပါ။
ေတာင္ၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ႀသ၀ါဒမ်ားကို ေကာင္းနိုးရာရာ သင္႔သလို ေဖာ္ၿပပါသည္။
Wednesday, October 23, 2013
"႐ုန္းရင္းကန္ရင္း"
ေလထန္တိုင္းသာ ပြင့္ေၾကြပါမူ
ဘယ္မွာ ပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။
လႈိင္းပုတ္တိုင္းသာ ကမ္းၿပိဳပါမူ
ဘယ္မွာ ေျမႀကီးက်န္မည္နည္း။
က်ရႈံးတိုင္းသာ ငိုရပါမူ
ဘယ္မွာ မ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။
အေမွာင္တ၀က္ လင္းတ၀က္သည္
တရက္တခါ ႀကံဳၿမဲသာတည့္။
အ႐ႈံးတစ္လွည့္ ႏုိင္တစ္လွည့္မွာ
မ်က္လွည့္ပမာ ေတြ႕ၿမဲသာတည္း။
ဘ၀သည္ကား တိုက္ပြဲမ်ားပင္
လႈပ္႐ွားရေသာ လူ႔႐ြာေတာ၀ယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာ ေအာင္ေသာ႐ံႈးေသာ
မုန္းေသာခ်စ္ေသာ သစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆိုးေသာ ညိႈးေသာလန္းေသာ
ၾကမ္းေသာႏုေသာ ပူေသာေအးေသာ
ေစာေၾကာစိတ္ျဖာ မေနသာေပ
လဲရာကထ က်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ ေ႐ွ႕သို႔ေလွ်ာက္၍
ေရာက္ရာဘ၀ အားမာန္ျပရင္း
ရုန္းရကန္ရ မည္တကား။ ။
ေအးေငြ
ေငြတာရီမဂၢဇင္း
၁၉၇၀ျပည့္၊ ဧၿပီလထုတ္
အိမ္ရုိက္သံ
ဒီစာေလး ဖတ္ေပးပါအံုး၊ သိပ္ေကာင္းတဲ့ စာေလးပါ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကရတာပါ၊ ဒီစာေလးဖတ္ၿပီး ဒဏ္ရာေတြမ်ားရွိေနလို႕ ေပ်ာက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္………
ဒီစာေလးကိုေက်းဇူးၿပဳၿပီး ဆံုးေအာင္ဖတ္ေပးပါ….
ဟိုတုန္းက အင္မတန္မွ စိတ္တို၊ စိတ္ဆတ္တဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူ႕အေဖက ေကာင္ေလးကို အိမ္ရိုက္သံတစ္ထုပ္ ေပးလိုက္ၿပီး ေၿပာပါေတာ့တယ္။
မင္းတစ္ခါ စိတ္တုိတိုင္း သံတစ္ေခ်ာင္းကိုေနာက္ေဖး က ၀င္းထရံတိုင္မွာ သြားရိုက္ေခ်ကြာတဲ့။
အေဖက အဲဒီလိုေၿပာၿပီး သံထုပ္ကိုေပးလိုက္တဲ့ ပထမေန႔မွာ ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံတိုင္မွာ သံေပါင္း ၃၇ ေခ်ာင္းရိုက္သြင္း ၿဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔သူစိတ္တိုတိုင္း သံေလးေတြကို ၀င္းထရံမွာ ရိုက္ရင္းရိုက္ရင္း ေကာင္ေလးဟာ သူ႕စိတ္သူ ထိန္းႏိုင္လာသတဲ့။ သံရိုက္ခ်က္ေတြဟာလည္း တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ က်ဲလာခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံမွာ သံေၿပးရိုက္တာထက္စာရင္ ေဒါသၿဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ကိုထိန္းရတာ ပိုလြယ္မွန္း သေဘာက္ေပါက္လာေတာ့တယ္၊ အဆံုးမွာ ေကာင္ေလးဟာ စိတ္မတိုပဲေန ႏိုင္တဲ့ေန႔ကို ေရာက္လာေရာ၊ ေကာင္ေလးက ေၿပးၿပီး သူ႔အေဖကို သတင္း သြားပို႔တယ္…. အေဖေရ… သားေတာ့ စိတ္ကို ထိန္းႏိုင္သြားၿပီဗ်။
အဲ့ဒီလိုက်ေတာ့ သူအေဖက တစ္မ်ဳိးခိုင္းၿပန္ေရာ…၊
မင္းကိုယ္မင္း ေဒါသမၿဖစ္ေအာင္တစ္ေနကုန္ ထိန္းႏိုင္ၿပီဆိုတာနဲ႕ အဲ့ဒီသံေတြကို ၿပန္ႏုတ္ဦးကြာ။ တစ္ေန႔ထိန္းႏိုင္ရင္ ညအိပ္ခါနီး တစ္ေခ်ာင္းႏွဳန္းနဲ႔ ႏွဳတ္ေနာ္လို႕ မွာလိုက္သတဲ့။ ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ေကာင္ေလး က သူ႔အေဖကိုေၿပာႏိုင္သြားတယ္။ အေဖေရ သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြ အားလံုး ကိုႏွဳတ္ၿပီးသြားၿပီ၊ တစ္ေခ်ာင္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး။
သည္အခါ အေဖလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး သားရိုက္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံဆီကို ေခၚသြားတယ္၊
ေတာ္တယ္ငါ့သားလို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ သားေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြၿဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒီ၀င္းထရံတိုင္ေတြက အရင္တုန္းက လို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သားၿမင္တယ္ မဟုတ္လား။
ေအး သားက စိတ္တုိတိုနဲ႔ ပါးစပ္က ေၿပာခ်လိုက္တဲ့အခါ တစ္ဖက္သားဆိုတဲ့ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အခုလို အမာရြတ္ေတြထင္က်န္ရစ္ခဲ့တတ္တယ္ သားရယ္။
အဲဒီလိုပဲ လူတစ္ေယာက္ကို သားက ဓါးနဲ႔ထိုးလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ ဓါးၿပန္ႏႈတ္ၿပီး ရွိခိုးေတာင္ပန္တယ္ဆိုပါစို႕။ သားဘယ္ႏွစ္ခါဘဲ ရွိခိုးေတာင္းပန္ပါေစ။ ဒဏ္ရာနဲ႕ အမာရြတ္ေတြကေတာ့ မလြဲမေသြ က်န္ခဲ့မွာပဲ ငါ့သားရယ္….တဲ့။
တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ အဖိုးတန္တဲ့ ရတနာေတြပါပဲ။ သူတို႔ဟာ ငါတုိ႕ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေစတယ္။ အားေပးကူညီတယ္။ ဒုကၡ၊ သုခေတြကို လည္း မွ်ေ၀ခံစားၾကတယ္။ ရင္ဖြင့္သမွ်ကို ဂရုစိုက္နားေထာင္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခုခုဆို စိတ္လိုက္မာန္ပါ မလုပ္နဲ႔။ သူတို႕ကို သံႏွဳတ္ရာက်န္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံေတြအၿဖစ္ မေရာက္ပါေစနဲ႔။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကုိယ္က ဘယ္ေလာက္ဂရုစုိက္ ေၾကာင္း သူတုိ႔ကိုလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြအေပၚ ဂရုစိုက္လာ ေအာင္ လုပ္ေပးသင့္ ေၾကာင္းေၿပာၾကားေပးပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္းအၿဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့သူေတြဆီကို ဒီပံုၿပင္ေလးကို လက္ဆင့္ကမ္းပါ။ ယုတ္စြအဆံုး ဒီစာေလးကို ပို႔လိုက္တဲ့သူဆီ ဒီအတိုင္း ၿပန္ပို႔ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္ပို႔လိုက္တဲ့ စာ ကိုယ့္ဆီၿပန္ေရာက္လာရင္ ကိုယ့္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ရွိေနတာကို အလိုလို ခံစားႏိုင္မွာပါ။
(ဒီစာအုပ္နာမည္က ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀၊ ၾကည္ၿမတဲ့ဘ၀င္၊ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေရးတဲ့သူက ဆရာအတၱေက်ာ္ပါ။)
'ဆုထိုက္'ဆီမွ ကူးယူပါသည္
ဂဳဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာ
၁။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ အရဟံ
အရဟံ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
အရဟႏၱံ သရဏံ ဂစၦာမိ
အရဟႏၱံ သိရသာ နမာမိ
ပထေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာဘဂဝါ ဣတိပိ အရဟံ။
၂။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သမၼာ သမၺဳေဒၶါ
သမၼာ သမၺဳေဒၶါ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
သမၼာ သမၺဳဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ
သမၼာ သမၺဳဒၶံ သိရသာ နမာမိ
ဒုတိေယာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သမၼာ သမၺဳေဒၶါ။
၃။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဝိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ
ဝိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ ဝန ေသာ ဘဂဝါ
ဝိဇၨာစရဏ သမၸႏၲံ သရဏံ ဂစၦာမိ
ဝိဇၨာစရဏ သမၸႏၲံ သိရသာ နမာမိ
တတိေယာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဝိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ။
၄။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သုဂေတာ
သုဂေတာ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
သုဂတံ သရဏံ ဂစၧာမိ
သုဂတံ သိရသာ နမာမိ
စတုေတၳၳာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သုဂေတာ။
၅။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ေလာကဝိဒူ
ေလာကဝိဒူ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
ေလာကဝိဒံု သရဏံ ဂစၧာမိ
ေလာကဝိဒံု သိရသာ နမာမိ
ပဥၥေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ေလာကဝိဒူ။
၆။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ အနုတၲေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ
အနုတၲေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
အနုတၲရံ ပုရိသဒမၼသာရထိ ံ သရဏံ ဂစၦာမိ
အနုတၲရံ ပုရိသဒမၼသာရထိ ံ သိရသာ နမာမိ
ဆ႒ေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ အနုတၲေရာ ပုရိသဒမၼသာထိ။
၇။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သတၳာေဒဝ မနုႆာနံ
သတၳာေဒဝ မနုႆာနံ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
သတၳာရံ ေဒဝ မနုႆာနံ သရဏံ ဂစၧာမိ
သတၳရံ ေဒဝ မနုႆာနံ သိရသာ နမာမိ
သတၱေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သတၲာေဒဝ မနုႆနံ။
၈။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဗုေဒၶါ
ဗုေဒၶါ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ
ဗုဒၶံ သိရသာ နမာမိ
အ႒ေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဘဂဝါ။
၉။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဘဂဝါ
ဘဂဝါ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
ဘဂဝႏၲံ သရဏံ ဂစၧာမိ
ဘဂဝႏၲံ သိရသာ နမာမိ
နဝေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဘဂဝါ။
၁၀။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ေလာကဝိဒူ
ေလာကဝိဒူ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
ေလာကဝိဒုံ သရဏံ ဂစၦာမိ
ေလာကဝဒုံ သိရသာ နမာမိ
ပဥၥေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပ္ိ ေလာကဝိဒူ။
၁၁။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သုဂေတာ
သုဂေတာ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
သုဂတံ သရဏံ ဂစၦာမိ
သုဂတံ သိရသာ နမာမိ
စတုေတၳာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သုဂေတာ။
၁၂။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ အနုတၲေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ
မနုတၲေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
အနုတၲရံ ပုရိသဒမၼသာထိ ံ သရဏံ ဂစၧာမိ
အနုတၲရံ ပုရိသဒမၼသာရထိ ံသိရသာ နမာမိ
ဆ႒ေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ အနုတၲေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ။
၁၃။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဝိဇၨာစဏ သမၸေႏၷာ
ဝိဇၨစရဏ သမၸေႏၷာ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
ဝိဇၨာစရဏ သမၸႏၲံ သရဏံ ဂစၦာမိ
ဝိဇၨာစရဏ သမၸႏၲံ သိရသာ နမာမိ
တတိေယာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဝိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ။
၁၄။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သတၳာေဒဝ မနုႆာနံ
သတၳာေဒဝ မနုႆာနံ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
သတၳာရံ ေဒဝ မနုႆာနံ သရဏံ ဂစၧာမိ
သတၳာရံ ေဒဝ မနုႆနံ သိရသာ နမာမိ
သတၱေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သတၳာေဒဝ မနုႆာနံ။
၁၅။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သမၼာသမၺဳေဒၶါ
သမၼာသမၺႌဳေဒၶါ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
သမၼာသမၺဳဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ
သမၼာသမၺဳဒၶံ သိရသာ နမာမိ
ဒုတိေရာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ သမၼာသမၺဳေဒၶါ။
၁၆။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဗုေဒၶါ
ဗုေဒၶါ ဝတေသာ ဘဂဝါ
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ
ဗုဒၶြ သိရသာ နမာမိ
အ႒ေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဗုေဒၶါ။
၁၇။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ အရဟံ
အရဟံ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
အရဟႏၲံ သရဏံ ဂစၦာမိ
အရဟႏၲံ သိရသာ နမာမိ
ပထေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ အရဟံ။
၁၈။ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဘဂဝါ
ဘဂဝါ ဝတ ေသာ ဘဂဝါ
ဘဂဝႏၲံ သရဏံ ဂစၦာမိ
ဘဂဝႏၲံ သိရသာ နမာမိ
နဝေမာ ဝဇိရပါကာေရာ
ေသာ ဘဂဝါ ဣတိပိ ဘဂဝါ။
“ နားလည္မႈဆုိတာ ”
နားလည္မႈဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မႈပါပဲ။
ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ျပီး တဖက္သားကိုမငဲ့ညွာ
တတ္တာဟာ နားလည္မႈမရွိတာပဲေပါ့။
သူ႔ေနရာမွာငါဆိုရင္ဘယ္လိုခံစားရမလဲလို႔
ေနရာခ်င္းလဲျပီးခံစားၾကည့္ေစခ်င္တယ္။
အဲဒီအခါၾကရင္ေတာ့ -
နားလည္မႈဆုိတာဘာလဲလို႔ သေဘာေပါက္
သြားမယ္ထင္ပါတယ္။
နားလည္မႈဆိုတာကလည္း နားလည္ေပးျခင္တဲ့
ေစတနာက လည္းရွိဦးမွနားလည္ေပးနိုင္မွာပါ။
နားလည္မႈဆိုတာစိတ္ရဲ့အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့
အရည္အခ်င္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
နားလည္မႈေပးနိုင္တဲ့သူဟာ တုန္႔ျပန္မႈေကာင္းဖို႔
နားလည္ေပးျခင္းမဟုတ္ပါ။ နားလည္မႈဆိုတဲ့စကား
လုံးမွာကိုပဲ ေမွ်ာ္လက့္ခ်က္မပါဘူးဆိုတာ
နားလည္ရပါမယ္။
- ဆရာေတာ္ အရွင္၀ိလာသဂၢ (ေဗာဓိျမိဳင္သစၥာေရြျပည္
ဓမၼရိပ္သာ)
ဒိ႒ိဇုကမၼအေၾကာင္း
ဒိ႒ိဇုကမၼအေၾကာင္း"
အယူေျဖာင့္မွန္ျခင္းကို “ဒိ႒ိဇုကမၼ”ဟုေခၚ၏။ (ဒိ႒ိ = အယူ + ဥဇုကမၼ =
ေျဖာင့္မွန္မူ။) အယူဟူသည္ အသိဉာဏ္တည္း။ ထုိအသိဉာဏ္က လမ္းမွန္က်ေနလွ်င္
သမၼာဒိ႒ိ (မွန္ကန္ေသာအယူ) ျဖစ္၏။
ထုိ အသိဉာဏ္က မွားယြင္းေနလွ်င္ မိစၧာဒိ႒ိ (မွားေသာအယူ) ျဖစ္၏။
ေအာက္ပါအခ်က္မ်ား၌ မိမိအသိဉာဏ္ ဘယ္လိုျဖစ္သလဲဟု စဥ္းစားပါ။
၁။ ကုသိုလ္ကံ၊ အကုသိုလ္ကံ။
၂။ ထုိကံမ်ား၏ ေကာင္းက်ိဳး၊ မေကာင္းက်ိဳး။
၃။ ထုိကံမ်ားေၾကာင့္ ေရာက္ရသည့္ ဤဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀။
၄။ နတ္မ်ား၊ ျဗဟၼာမ်ား။
၅။ ေကာင္းမြန္စြာ က်င့္ၾကံ၍ စ်ာန္ အဘိညာဥ္ရသူ သို႔မဟုတ္ ရဟႏၱာ ျဖစ္သူမ်ား။
အထက္ပါ အခ်က္ ၅-ခ်က္ကုိ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေသာအခါ “ရွိႏုိင္သည္၊
ရွိထုိက္သည္၊ ရွိရမည္” ဟု အသိဉာဏ္ျဖစ္လွ်င္ သမၼာဒိ႒ိတည္း။ ဤသမၼာဒိ႒ိကိုပင္
“ဒိ႒ိဇုကမၼ”ဟု လည္းေကာင္း၊ “ကမၼသကတာဉာဏ္”ဟု လည္းေကာင္း ေခၚ၏။ (ကမၼ = ကံ +
သက=ကိုယ့္ဥစၥာ + တာ = ျဖစ္ပံုကို + ဉာဏ္ = သိျခင္း။ မိမိျပဳေသာ ကုသိုလ္ကံ
အကုသိုလ္ကံသာလွ်င္ မိမိေနာက္သို႔ လုိက္ပါေသာ ကုိယ္ပိုင္ဥစၥာ ျဖစ္ေပသည္ဟု
သိတတ္ေသာဉာဏ္ကို `ကမၼသကတာဉာဏ္´ဟု ေခၚသည္။)
ထုိျပခဲ့ေသာ အခ်က္ ၅-ခ်က္ကုိ ေလးနက္စြာ စဥ္းစားေသာအခါ “မရွိႏုိင္၊
မရွိထုိက္”ဟု ယူေနလွ်င္မိစၧာဒိ႒ိ ျဖစ္ေတာ့၏ ထုိသို႔ “ကံ-ကံ၏ အက်ိဳးမရွိ”ဟု
ယူေသာ မိစၧာဒိ႒ိေၾကာင့္ပင္ တိရစၧာန္ သတၱ၀ါေတြကို သတ္ျဖတ္ႏုိင္ၾက၏။
ကံေၾကာင့္ ေရာက္ရေသာ ဤဘ၀ ေနာက္ဘ၀ မရွိဟု ယူေသာေၾကာင့္ပင္ ကမၻာေလာကႏွင့္
သတၱ၀ါေတြကို တစ္စံုတစ္ဦးေသာ တန္ခိုးရွင္က ဖန္ဆင္းထားသည္ဟု အယူရွိၾကသည္။
ငါတုိ႔၏ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ကို ရာဇ၀င္ႏွင့္တကြ ထင္ရွားသိအပ္သကဲ့သို႔
ထုိတန္ခိုးရွင္ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ယခုလူတုိ႔ သိနုိင္ၾကပါ၏ေလာ။
"ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္မူ"
ဒိ႒ိဇုကမၼကုိ သမၼာဒိ႒ိဟု ဆုိခဲ့ျပီ။ ထုိ သမၼာဒိ႒ိ အယူရွိၾကသူတိုင္းလည္း
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ႏုိင္ေသး။ အျခားေသာလူမ်ိဳးတုိ႔သည္ ကံ-ကံ၏ အက်ိဳးကုိ
ယံုၾကည္ၾကေပ၏ သို႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား မဟုတ္ၾက။
ဘုရား တရား သံဃာကို ယံုၾကည္၍
“ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစၧာမိ၊ သံဃံ သရဏံ ဂစၧာမိ”ဟု ပါဠိလိုျဖစ္ေစ၊
“ဘုရားကိုးကြယ္ပါ၏။ တရားကိုးကြယ္ပါ၏။ သံဃာကိုးကြယ္ပါ၏”ဟု ျမန္မာလိုျဖစ္ေစ
ရြတ္ဆုိမွသာ “ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သူ = သရဏဂံု တည္သူ” ဟုေခၚႏုိင္သည္။ ဤသို႔ ရတနာ
၃-ပါးကို ကုိးကြယ္ရာတြင္ ဂုဏ္ကို မသိဘဲ (ကေလးမ်ားကဲ့သို႔) မိရုိးဖလာ
ယံုၾကည္ရုံသာ ယံုၾကည္၍ ကိုးကြယ္လွ်င္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္သာ။
"ဒိ႒ိဇုကမၼျဖစ္ဖို႔ အခ်က္မ်ား"
သမၼာဒိ႒ိဟုလည္းေကာင္း၊ ကမၼသကတာဉာဏ္ဟုလည္းေကာင္း၊ ဤဘ၀ ေနာက္ဘ၀ စသည္မ်ားကို
မိမိဘာသာ စဥ္းစားၾကံစည္ေနေသာအခါလည္းျဖစ္၏
မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္
ဘုရားရွင္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူတဲ့ မဂၢင္ ရွစ္ပါး ဆုိတာ…
သီလပန္းတစ္ပြင့္ ျဖဴစင္လန္းဆန္းဖုိ႔ (သုိ႔မဟုတ္) သီလသိကၡာျပည့္စုံေရးအတြက္ သီလမဂၢင္သုံးပါးကုိ ျဖည့္က်င့္ရပါမယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ့ ပထမဦးဆုံး ေဟာၾကားတဲ့ ဓမၼစၾကၤာ တရားေတာ္မွာ ေရွာင္ရမယ့္ အစြန္းႏွစ္ပါး ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ မဂၢင္ရွစ္ပါး တရားေတြကုိ လမ္းညႊန္ျပေတာ္မူခဲ့တာ အားလုံးသိနားလည္ျပီး သားပါ၊ ဘုရားရွင္ လမ္းညႊန္ေတာ္မူတဲ့အတုိင္း မဂၢင္ရွစ္ပါး လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္ပါမွ စတၱာရိ အရိယသစၥာနိ လုိ႔ေခၚတဲ့ သစၥာေလးပါးကုိ ထုိးထြင္း သိျမင္နိဳင္မွာပါ၊ သမၼာဒိ႒ိ- ေကာင္းစြာ သိျမင္မႈ သမၼာသကၤပၸ- ေကာင္းစြာ ၾကံစည္မႈ သမၼာ၀ါစာ- ၀စီဒုစရုိက္ ေလးပါးက ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး ေကာင္းစြာ ေျပာဆုိမႈ သမၼာကမၼ ႏၱ- ကာယဒုစရိုက္ သုံးပါးက ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး ေကာင္းစြာ ျပဳလုပ္မႈ သမၼာအာဇီ၀- ကာယဒုစရုိက္ သုံးပါး ၊၀စီဒုစရုိက္ေလးပါးကလြတ္တဲ့ သမၼာ၀ါယာမ- သမၼပၸဓာန္ တရားေလးပါးနဲ႔ ျပည့္စုံဖုိ႔ ေကာင္းစြာ အားထုတ္မႈ သမၼာသတိ- သတိပ႒ာန္တရားေလးပါးနဲ႔ ျပည့္စုံဖုိ႔ ေကာင္းစြာ ေအာက္ေမ့မႈ သမၼာသမာဓိ- ဥပစာရ သမာဓိ အပၸနာသမာဓိနဲ႔ ျပည္႔စုံေအာင္ ေကာင္းစြာတည္ၾကည္မႈ တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္၊ မဂၢင္ဆိုတာ သစၥာေလးပါးတရားကုိ ထုိးထြင္းသိျမင္ဖုိ႔ က်င့္ၾကံတဲ့ အက်င့္လမ္းစဥ္ရဲ့ အဂၤါရွစ္ပါးလုိ႔ မွတ္သားနုိင္ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ သီလပန္းတစ္ပြင့္ သုိ႔မဟုတ္ သီလသိကၡာ အေၾကာင္း တင္ျပေဆြးေႏြးေနတာ ျဖစ္လုိ႔ မဂၢင္ထုိက္တဲ့ သီလျဖစ္ဖုိ႔ ဘယ္လုိ ေစာင့္ထိန္းရမလဲ ဆုိတာ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္၊ မိမိတုိ႔ ေစာင့္ထိန္းေနက် ငါးပါးသီလ ရွစ္ပါးသီလ ကိုးပါးသီလ ဆယ္ပါးသီလေတြက မဂၢင္ထုိက္တဲ့ သီလေတြမဟုတ္လား လုိ႔ ေတြးစရာ ေမးစရာပါ၊ ေစာင့္ထိန္းေဆာက္တည္ေနက် ငါးပါးသီလ ကုိပဲ ၾကည့္ၾကစုိ႔၊ ေရွ့သိကၡာ သုံးပါးကုိ ေစာင့္ထိန္းလုိက္ရင္ ကာယဒုစရုိက္ သုံးပါးက ေရွာင္ၾကဥ္ျပီးသား ျဖစ္သြားတယ္၊ မုသာ၀ါဒ ဆုိတဲ့ သိကၡာကုိ ေစာင့္ထိန္းလုိက္တာနဲ႔ ၀စီဒုစရုိက္ေလးပါးက အထူးေရွာင္ၾကဥ္စရာ မလုိေတာ့ပါဘူး၊ သုရာ ေမရယ သိကၡာပုဒ္ကေတာ့ ကာမဂုဏ္ကုိ မွားယြင္းစြာ ခံစားတာျဖစ္လုိ႔ ကာေမသု မိစၦာ စာရထဲမွာ အက်ံဳး၀င္သြားပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ ကာမဂုဏ္ဆုိတာ ၀တၳဳကာမဂုဏ္ကုိ မွားယြင္းစြာ သုံးစဲြတယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ၊ ဒီလုိ ငါးပါးသီလကုိ ျဖဴျဖဴ စင္စင္ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ေစာင့္ထိန္းသူဟာ အသက္ေမြးမႈလဲ စင္ၾကယ္လာမွာ ေသခ်ာလွပါတယ္၊ ဒါဆုိရင္ ငါးပါးသီလကုိ လုံျခံဳစြာ ေစာင့္ထိန္းသူဟာ သီလမဂၢင္ကို ျဖည့္က်င့္ေနတာလုိ႔ ေျပာနုိင္တယ္၊ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားတဲ့ စာေပေတြမွာ သီလနဲ႔ပတ္သက္ျပီး သုံးတဲ့ေနရာမွာ အာဒိျဗဟၼစရိယက သီလ- ျမတ္ေသာ အရိယာမဂ္အက်င့္ရဲ့ အစဦးဆုံး သီလ လုိ႔ သုံးပါတယ္၊ အာဒိျဗဟၼစရိယက သီလဆုိတာ ယေန႔ေခတ္မွာ ထင္ရွားတဲ့ အာဇီ၀မ႒မက သီလကုိ ေျပာတာပါ၊ မိစၦာဇီ၀- မွားယြင္းတဲ့ အသက္ေမြးမႈမွ ေရွာင္ၾကည္ျခင္းလွ်င္ ရွစ္ခုေျမာက္ရွိေသာ သီလ လုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္၊ အာဇီ၀မ႒မက သီလရွစ္ပါး ဆုိတာ တျခားမဟုတ္ပါဘူး.. ကာယဒုစရုိက္ သုံးပါး ၀စီဒုစရုိက္ေလးနဲ႔ မိစၦာဇီ၀ တစ္ပါး ဒီရွစ္ပါးကုိ အာဇီ၀မ႒မက သီလ လုိ႔ေခၚတာပါ၊ ဒီလုိဆုိေတာ့ မဂၢင္ထုိက္တဲ့ သီလျဖစ္ဖုိ႔ ကာယဒုစရုိက္ သုံးပါး ၀စီဒုစရုိက္ေလးပါးနဲ႔ မိစၦာဇီ၀-အသက္ေမြးမႈ မွားျခင္း ဆုိတာကုိ ေရွာင္ၾကဥ္လုိက္ရင္ မဂၢင္ သီလျဖစ္သြားပါတယ္၊ မဂၢင္ က်င့္စဥ္ အေနနဲ႔ သီလကုိ ေျပာျပတာပါ၊ ပါရမီထုိက္တဲ့ သီလျဖစ္ဖုိ႔လဲ ဒီအတုိင္းပါပဲ ၊ ပါရမီမွာ အဆင့္ သုံးဆင့္ရွိပါတယ္၊ ရုိးရုိးပါရမီ္ အဆင့္ျမင့္ ဥပပါရမီနဲ႔ အမြန္ျမတ္ဆုံး ပရမတၳပါရမီ ဆိုျပီး သုံးမ်ိဳးကဲြျပား ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ သီလ ကုိ ရုိးရုိး ေစာင့္ထိန္းရင္ သီလ ရုိးရုိးပါရမီ ပါ၊ ကုိယ့္ရဲ့ လက္ေတြကုိ ျဖတ္ ေျခေတြကုိျဖတ္ ေက်ာက္ကပ္ေတြထုတ္ေပမယ့္ ကုိယ့္ရဲ့ သီလကုိ ဆက္ျပီး ေစာင့္ထိန္းတာက အဆင့္ျမင့္ သီလဥပပါရမီပါ၊ အသက္ကုိစြန္႔ျပီး ေစာင့္ထိန္းတဲ့ သီလကုိေတာ့ အမြန္ျမတ္ဆုံး သီလ ပရမတၳပါရမီ လုိ႔ ေခၚပါတယ္၊ ကုိယ့္အသက္ ေသခ်င္ ေသသြားပါေစ ကုိယ့္ေစာင့္ထိန္းတဲ့ သီလ ကုိယ္က်င့္တရားကုိ မစြန္႔လႊတ္တဲ့ သူမ်ိဳးေပါ့၊ ဘုရားေလာင္းရဲ့ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ေတြမွာ ဒါန အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီလအရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဥာဏ္ယွဥ္ျပီး ပါရမီ ေျမာက္ျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းလာတာကုိ ေလ့လာ ေတြ႔ရွိနိဳင္ပါတယ္၊ ဒီလုိ မဂၢင္ထုိက္တဲ့ သီလ၊ ပါရမီ ေျမာက္တဲ့သီလ သစၥာတရားတုိ႔ရဲ့ လမ္းစျဖစ္တဲ့သီလကုိ ျဖဴျဖဴ စင္စင္ ၾကိဳးစားေစာင့္ထိန္းရင္ မိမိတုိ႔ရွာေဖြေနတဲ့ သစၥာရွာပုံေတာ္ခရီးက ေျဖာင့္ျဖဴးမွာျဖစ္သလုိ တကယ္လုိ႔ ဒီဘ၀မွာ သစၥာတရားကုိ ရွာမေတြ႔ေသးဘဲ သံသရာမွာ က်င္လည္ရအုံးမယ္ဆုိရင္…. ၁။ သီလျပည့္စုံသူဟာ မေမ့မေလ်ာ့ ၾကိဳးစားတဲ့အတြက္ စည္းစိမ္ ဥစၥာမ်ား ရရွိျခင္း၊ ၂။ မိမိရဲ့ ကုိယ့္က်င့္တရားေကာင္းမြန္တ ၃။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ပရိသတ္ေတြဆီကုိ သြားသြား ၾကည္လင္ရႊင္ျပ ရဲတင္းစြာ သြားလာနိဳင္ျခင္း၊ ၄။ မေတြ မေ၀ေသရျခင္း၊(ၾကည္ၾကည္လင္လင ၅။ ေသျပီးေနာက္ နတ္ျပည္ေရာက္ ရျခင္း- စတဲ့ အက်ိဳးထူးေတြကုိ ခံစားရမယ္လုိ႔ ဘုရားရွင္ ေဟာျပေတာ္မူတယ္၊ ေမြးဖြားလာရင္ ေသရမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊ မေသခင္ ၾကားကာလ ေလးတစ္ခုမွာ ေကာင္းသတင္းေတြ ေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ ခ်န္ထားနိဳင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရပါတယ္၊ ဆရာေတာ္ၾကီး တစ္ပါး အမိန္႔ရွိသလုိ "မ်ားမ်ားလည္းယူသြား မ်ားမ်ားလည္းခ်န္ထားနိဳင္ေအ ဘုရားရွင္ ေဟာျပေနတာကေတာ့… ေတာင္ဇလပ္ပန္း ၾကက္ရုံးပန္း စံပယ္ပန္းတုိ႔ရဲ့ ရနံ႔ဟာ ေလညာကုိ မေရာက္နုိင္၊ သူေတာ္တုိ႔ရဲ့ သီလရနံ႔ ကသာ ေလေအာက္ ေလညာပ်ံံ့ႏွံ႔ျပီး အရပ္မ်က္ႏွာတုိင္း ဂုဏ္သတင္းေမႊး ပါတယ္ -တဲ့။ သင္းပ်ံ့တဲ့ ေမႊးၾကိဳင္တဲ့ ဂုဏ္သတင္းအတြက္ သီလပန္းတစ္ပြင့္ကုိ အျမဲလန္းဆန္းေအာင္ ၾကိဳးစားေစာင့္ေရွာက္ရင္း ပန္ဆင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ။ ဗာဟိယ! သင္သည္ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၏ အစကုိ ျဖည့္က်င့္ေလာ့၊ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၏ အစကား အဘယ္နည္း၊ ေကာင္းစြာစင္ၾကယ္ေသာ သီလႏွင့္ ေျဖာင့္မွန္ေသာ အယူေပတည္း။ ဗာဟိယ ! အၾကင္အခါ၌ သင့္အား သီလလည္း စင္ၾကယ္၏၊အယူလည္းေျဖာင့္မွန ထုိအခါ သင္သည္ သီလကုိမွီ၍ သီလ၌တည္၍ သတိပ႒ာန္ေလးပါးကုိ ပြားမ်ားေလေလာ့။ (မဟာ၀ဂၢသံယုတ္၊ ဗာဟိယသုတ္) သီလ ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ့ သေဘာတရားေတြကုိ အျဖဴဖက္ကေန ခ်ဥ္းကပ္ျပီး တင္ျပခဲ့တယ္၊ ဒီေန႔ေတာ့ အမည္းေရာင္ဖက္ေန ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ေဖာ္ျပလုိတယ္၊ စိတ္အဆင့္ဆင့္ ျမင့္တက္ေရး သစၥာတရားကုိ ဥာဏ္နဲ႔ရွာေဖြေရး လမ္းစဥ္မွာ သီလပန္းတစ္ပြင့္ အၿမဲလန္းဆန္းဖို႔ တကယ့္ကုိ အေရးၾကီးလွပါတယ္၊ ကုိယ္ေစာင့္ထိန္းထားတဲ့ သီလ ညႈိႏြမ္း ေပါက္ပ်က္ ေၾကာင္ၾကားသြားျပီဆုိရင္ သီလပ်က္စီးဖုိ႔ ေသခ်ာသေလာက္ရွိပါျပီ၊ ဒီေနရာမွာ ကုိယ့္ေစာင့္ထိန္းထားတဲ့ သီလ သိကၡာပုဒ္ေတြ အားလုံးကုိ လြန္က်ဴးေဖာက္ဖ်က္မွ သီလညႈိးႏြမ္းတယ္လုိ႔ ေခၚဆုိတာ မဟုတ္ဘဲ အစ သိကၡာပုဒ္နဲ႔ အဆုံးသိကၡာပုဒ္ကုိ လြန္က်ဴးရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလယ္သိကၡာပုဒ္ေတြကုိ ေဖာက္ဖ်က္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြက္ေက်ာ္လြန္က်ဴးမိရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အစဥ္အတုိင္း ႏွစ္ပါး သုံးပါးကုိ လြန္က်ဴးရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္ေစာင့္ထိန္းေနတဲ့ သီလဟာ ညႈိႏြမ္းသြားပါတယ္၊ ဒီလုိ ကုိယ္အမူအရာ ႏႈတ္အမူအရာေတြကုိ မေစာင့္စည္းဘဲ အရွက္ အေၾကာက္ကင္းမဲ့စြာ ဒုစရုိက္ေတြကို ျပဳမိ ျပီဆုိရင္ေတာ့ သီလဟာ လုံး၀ပ်က္စီးေတာ့မွာပါ။ ဒီလုိ သီလညႈိးႏြမ္းေစတဲ့အေၾကာင္းန ၁။ ေရေမႊးဆြတ္ျဖန္းျခင္း သနပ္ခါးလိမ္းျခင္း ေပါင္ဒါမုန္႔ စတဲ့ အေမႊးအၾကိဳင္ေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္ လိမ္းက်ံရတာကုိ သာယာ ၾကည္နဴး ေက်နပ္ျခင္း၊ ၂။ ရယ္ရႊင္စရာ ဟာသမ်ားနဲ႔ ရယ္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ ျမဴးတူး ကစားျခင္း၊ ၃။ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ့ အသံကုိ နားေထာင္ သာယာျခင္း၊ ၄။ ေစာင့္စည္းဆင္ျခင္မႈမရွိဘဲ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ၾကည္႔ရႈျခင္း၊ ၅။ အရင္ခံစားခဲ့ဖူးေတြ ကာမဂုဏ္ကုိ အာရုံျပဳျပီး သာယာျခင္း၊ ၆။ သူတစ္ပါးတုိ႔ ခံစားေနသည့္ ကာမဂုဏ္အမႈမ်ားကုိ အာရုံျပဳျပီး သာယာျခင္း၊ ၇၊ မိမိက်င့္တဲ့ သီလအက်င့္ျမတ္ဟာ နတ္ဘ၀ နတ္စည္းစိမ္ မင္းဘ၀ မင္းစည္းစိမ္ ရမွာပဲလုိ႔ ေတာင့္တသာယာျခင္း တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ဘုရားရွင္က သီလဟာ သတိပ႒ာန္တရား အားထုတ္ရာ သစၥာရွာေဖြရာမွာ ဘယ္ေလာက္အေရးၾကီးလဲဆုိတာ သိေစခ်င္လြန္းလုိ႔ ဗာဟိယကုိ မိန္႔ေတာ္မူတာက ဗာဟိယ! သင္သည္ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၏ အစကုိျဖည့္က်င့္ေလာ့၊ ကုသုိလ္တရားတုိ႔၏ အစကား အဘယ္နည္း၊ ေကာင္းစြာစင္ၾကယ္ေသာ သီလႏွင့္ ေျဖာင့္မွန္ေသာ အယူ၊ မွန္ကန္ေသာ အျမင္ပဲျဖစ္တယ္။ ဗာဟိယ ! အၾကင္အခါ၌ သင့္အား သီလလည္း စင္ၾကယ္၏၊ အယူလည္းေျဖာင့္မွန္၏၊ ထုိအခါ သင္သည္ သီလကုိမွီ၍ သီလ၌တည္၍ သတိပ႒ာန္ေလးပါးကုိ ပြားမ်ားေလေလာ့- လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူတာပါ၊ အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္လုိ႔ေခၚတဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးရဲ့ ေခါင္ခ်ဳပ္ သတိပ႒ာန္တရား က်င့္ၾကံပြားမ်ားရာမွာ ညစ္ႏြမ္းျခင္းမရွိ လန္းဆန္းျခင္း ပကတိရွိတဲ့ သီလပန္းတစ္ပြင့္ ပန္ဆင္လ်က္ မေကာင္းမႈေရွာင္၊ ေကာင္းမႈေဆာင္၊ ျဖဴစင္ေသာစိတ္ကုိ ထားႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါစုိ႔။ ။ က်မ္းကုိး ….ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ (ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီ Posted by ကဝိရနံ႕ရွင္ |
Wednesday, October 16, 2013
"စၾကာ၀ဠာတစ္ခုလံုး ကိုးကြယ္မည့္ဘာသာ"
ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုလံုး ကိုးကြယ္ၾကသည့္ ဘာသာတစ္ရားတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္။ထိုဘာသာတစ္ရားသည္ တစ္ယူသန္၀ါဒ၊တရားေသ၀ါဒမ်ားကိုလည္း ေရွာင္လြဲႏိုင္လိမ့္မည္။
သဘာ၀တရားနွင့္ ဘာသာတရားႏွစ္ခုလံုးကို လႊမ္းျခံဳမိသည့္ထိုဘာသာတရားသည္ ရုပ္နာမ္တရားကိုကိုယ္ေတြ႔ခံစားသိျမင္မႈႏွင့္ အဓိပၼါယ္ျပည့္၀သည့္ ေပါင္းစည္းညိညြတ္မႈအေပၚမွာ အေျခခံလိမ့္မည္။ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကို ဗုဒၶဘာသာက အေျဖထုတ္ေပးလိမ့္မည္။
အကယ္၍သာ ေခတ္သစ္သိပၹံနည္းက်လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အေျဖထုတ္ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မည့္ ဘာသာတရားတစ္ခုရိွလာမည္ဆိုလွ်င္ ထိုဘာသာတရားသည္ ဗုဒၶဘာသာပဲျဖစ္လိမ့္မည္။
"ကမၻာေက်ာ္ သိပၹံွဆရာၾကီး ေဒါက္တာအဲလဘတ္ အိုင္စတိုင္း"
"ဘယ္အရာမွဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ထက္ပို၍ မသာလြန္ မေကာင္းျမတ္"
ဗုဒၶဘာသာဟုတ္ေသာ္ရိွ၊ မဟုတ္ေသာ္ရိွ ကၽြႏ္ုပ္သည္ကမၻာေပၚရိွ ဘာသာတရားအားလံုးကို ေလ့လာခဲ့ျပီးျဖစ္ဧ။္ လွပတဲ့အရာမွာေရာ၊ ျပည့္စံုကံုလံုတဲ့အရာမွာပါ ဗုဒၶဘာသာရဲ႔ အမွန္တရားအရိယသစၥာေလးပါးနဲ႔ မဂၢင္ရွစ္ပါးဆိုတဲ့ အက်င့္လမ္းစဥ္ထက္ပို၍သာလြန္ေကာင္းျမတ္တဲ့အရာ တစ္ခုမွ်မေတြ႔ပါ။ ထိုလမ္းစဥ္ႏွင့္အညီ ကိုယ္ဘ၀ကို ပံုေဖာ္ေရးအတြက္ကၽြႏု္ပ္ ေက်နပ္ေရာင္ရဲပါဧ။္။
(ပါေမာၡရိုက္-စ္ ေဒးဗစ္)
"လူ႔ဘာသာတရား"
ေကာင္းကင္ထက္မွာ ေနလရိွေနသေရြ႔ ေျမကမာၻေပၚမွာ လူသားေတြတည္ရိွေနသေရြ႔ ကာလပတ္လံုး ဗုဒၶဘာသာရိွေနမွာပါ။
အၾကာင္းမူရင္းသည္လူ႔ဘာသာတရားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပါပဲ။
(သီရီလကၤာ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ေဟာင္း ဘဒၵရာႏိႈက္)
"မူ၀ါဒျဖင့္ေနရေသာ ဘ၀"
ဗုဒၶဘာသာသည္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒျဖင့္ ေနထိုင္ရေသာဘ၀မဟုတ္၊ မူ၀ါဒျဖင့္ေနထိုင္ရေသာဘ၀ျဖစ္ဧ။္။
အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ သည္းခံေရးဘာသာတရားတစ္ခုျဖစ္ဧ။္ ။
ယင္းသည္ ေနမင္းေအာက္ရိွ စိတ္ေကာင္းေစတနာ အရိွဆံုးစနစ္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
(ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဂ်ိဳးဇတ္၀ိန္း)
"အျမင့္ျမတ္ဆံုးလူသား"
သင္သည္အကယ္၍ အျမင့္ျမတ္ဆံုး လူသားတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ျမင္လိုပါက သူဖုန္းစားတို႔ အ၀တ္သကၤန္းကို ၀တ္ရံုဆင္ျမန္းထားေသာ (သာကီ၀င္မင္းသား) ဘုရင္တစ္ပါးကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ သူဧ။္ ၾကည္ညိဳေလးစားဖြယ္ စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္းမႈသည္လူ႔ေလာကတြင္ ၾကီးျမတ္လွပါေပဧ။္။
(မူဆလင္ ကဗ်ာဆရာ - အပၹၵဒူလ္ အတာဟီယ)
"ျမတ္ဗုဒၶဧ။္ ပဋိေသ၀၀ိႆဇၹနာ"
ဥပမာအားျဖင္ဆိုရေသာ္ အိလက္ထရြန္ဧ။္ အေနအထားသည္ တစ္မ်ိဴးတစ္စားတည္းေလာဟု ေမးလာခဲ့ေသာ္ မဟုတ္ဟုဆိုရပါမည္။အိလက္ထရြန္ဧ။္ အေနအထားသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အတူ ေျပာင္းလဲေနပါသေလာဟု ေမးလာခဲ့ေသာ္ မဟုတ္ဟုဆိုရပါမည္။
ေသသည့္ေနာက္ကာလ၌ အတၱ၏ အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အေမးခံလာရသည့္အခါ အထက္ပါအေျဖမ်ိဳးကို ဗုဒၶကေပးေတာ္မူခဲ့၏။
သို႔ေသာ္ယင္းအေျဖမ်ိဳးသည္ ဆယ့္ခုႏွစ္၊ ဆယ့္ရွစ္ခုႏွစ္ သိပၹံပညာ၏ အစဥ္အလာႏွင့္ ယဥ္ပါးျခင္းမရိွေသးေခ်။
(ေဂ်ာေရာဘတ္ အိုပင္ဟိုးမား)
အခုေလာက္ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွည္လ်ားၾကာျမင့္လာခဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလၾကီးတေလွ်ာက္လံုး အခ်ုုုဴပ္အျခာအာဏာပိုင္စိုးလာေသာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အျခားဘာသာ၀င္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ကြတ္ျမတ္သည္ဟူေသာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာဟူ၍ ရွည္လ်ားၾကာျမင့္လွသည့္ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းေၾကာင္းတြင္ ကၽြႏု္ပ္မေတြ႔ရပါေခ်။
(ပါေမာကၡ ရိုင္းစ္ ေဒးဗစ္)ၼၥၼၷၠၦၦၱၭၭႅ
ဤအရာတြင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ထာ၀ရတည္ရိွေသာ သစၥာတရားတို႔၏ တန္ဖိုးကို တိတိလင္းလင္း ရွင္္းျပေတာ္မူသည့္အျပင္ အႏိၵယႏိုင္ငံ၏ကိုယ္က်င့္တရားကိုပါ တိုးတက္ျမင္းမားေစခဲ့၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ကမၻာေလာကၾကီးအား ေပးအပ္ထားသည့္ အၾကီးျမတ္ဆံုးေသာ သူေတာ္စင္ ပညာရိွ လူ႔ဂေဂးၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ပါေပ၏။
(အေနာက္တိုင္းသားဦးေဆာင္ေတြးေခၚရွင္ အယ္လ္ဘတ္စဆိတ္စာ)
ကမၻာစိတ္ပိုင္းယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ စစ္မွန္ေသာရုပ္ပိုင္းယဥ္ေက်းမႈတို႔ ထြန္းကားေရးအတြက္ လူ႔သမိုင္းေၾကာင္းရိွ အျခားေသာၾသဇာအာဏာထက္ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္က ပို၍လုပ္ေဆာင္ထားပါျပီ။
(အိပ္ခ်္ဂ်ီ၀ဲလ္)
ေခတ္သစ္သိပၹံပညာ၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆို္င္ယွဥ္ျပိဳင္မည့္ ဘာသာတရားတစ္ခု ရိွသည္ဆိုပါလွ်င္ ယင္းသည္ဗုဒၶဘာသာပင္လွ်င္ျဖစ္ရပါမည္။
(အယ္လ္ဘတ္ အိန္းစတိန္း)
"အမွန္ျမင္သူ၏စကား"
သင္ဟာတကၠသိုလ္က ဘြဲ႔ေကာင္းေကာင္းတစ္ခု(သို႔) ကားသစ္တစ္စီး (သို႔) အသံအလြန္ေကာင္သည့္ စတိရီယို ကတ္ဆတ္တစ္လံုးဒါမွမဟုတ္ ကမၻာဘယ္အရပ္ေဒသမဆို လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားလာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးဆိုတာတကယ္ပဲေက်နပ္မႈေပးႏိုင္ပါတယ္လို႔သင္ဆိုမယ္ဆိုပါေတာ့ ။ဒါဆိုရင္ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။
အေနာက္နိုင္ငံသားေတြဟာ ဒါေတြကိုၾကိဴးစားရယူရင္းနဲ့ပဲ ၀မ္းနည္းမႈ၊ စိုးရိမ္ပူပန္ရမႈေတြ ေတြၾကံဳေနရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒိလို တပ္မက္မႈအဖံုဖံုကို ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားသံုးသတ္ ေလ့လာၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မဟာအဲ့ဒီက်င့္စဥ္မ်ားကို အားရေက်နပ္မႈ မရိွခဲ့ပါဘူး။
၁၉၇၆-ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ဗုဒၶဘာသာတရားရိပ္သာတစ္ခုမွာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႔ သစၥာေလးပါးတရားနဲ့ လကၡာေရးသံုးပါးအေၾကာင္းကို ပတမဆံုးနာၾကားရပါတယ္။အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစျပီး ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားတဲ့ တရာေတာ္မွလြဲ၍ဘယ္အေတြးအေခၚ အယူအဆကိုမွ အားရေက်နပ္မႈမရိွခဲ့ပါ။
ဘာဘရာဂ်င္နပ္စ္(အေမရိကန္)
(ေမတၱာရွင္ -ေရႊျပည္သာ)
ကမၻာ႔ပညာရွင္တို႔၏ ဗုဒၶဘာသာအေပၚအျမင္
အရံႈးမရွိေသာ ဒႆန
ယမမင္း ေတာင္႔တေသာဆုေတာင္း (၅) ခ်က္
ယမမင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းၾကီးျဖစ္ျပီး ငရဲျပည္သို႔ ေရာက္လာေသာ သူမ်ားကို လူ႔ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဘာကုသိုလ္မွ မျပဳဘဲ ေမ႔ေလ်ာေနသူမ်ား အားေတြ႔ ျမင္ရေသာအခါ သံေ၀ဂ ရကာ ေအာက္ပါ ေတာင္႔တခ်က္ ငါးမ်ိဳးကို ေတာင္႔တသည္။
(၁) ယမမင္းၾကီးက လူျဖစ္ရင္ေကာင္းမွာဘဲ ဟုေတာင္႔တသည္။
(၂) လူျဖစ္ရင္လည္း ဘုရားႏွင္႔ ေတြ ႔ရပါေစဟု ေတာင္႔တသည္။
(၃) ဘုရားနဲ႔ေတြ႔ ရင္လည္း ဘုရားနားမွာ အလုပ္အေက်ြးျပဳ ျပီး နီးကပ္စြာ ခ်ဥ္းကပ္နုိင္ပါေစ ဟု ေတာင္႔တသည္။
(၄) ဘုရား၏ တရားကို နာၾကားရပါေစ ဟု ေတာင္႔တသည္။
(၅) တရားနာျပီးေနာက္ တရားသိရပါေစဟု ေတာင္႔တသည္။
ယခု အခါ မိမိတို႔မွာ ယမမင္းလိုခ်င္ေနေသာ ေတာင္႔တခ်က္ကို ပိုင္ဆိုင္ျပီးသူမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္။
ဘုရား သာသနာႏွင္႔ ေတြ႔ ျပီး ၊ ဘုရား၏ တရားကို ဘုရားသားေတာ္ မ်ားထံမွ ၾကားနာေနၾကရသည္။
ဘုရားနဲ႔ တန္းတူ ဆည္းကပ္နုိင္ေသာသံဃာ ေတာ္မ်ားကို အနီးကပ္ ဆြမ္းေက်ြး လွဴဒါန္းခြင္႔၊ တရားေမးေလွ်ာက္ခြင္႔မ်ားပါ ရရွိေနပါသည္။
နာၾကားရေသာအတိုင္း လုိက္နာက်င္႔ ၾကံ ပါက တရားရနုိင္ေသာ ဘ၀ကို လည္း အမွန္တကယ္ ပိုင္ဆိုင္ထားေသာေၾကာင္႔ မိမိေရာက္ရွိေနေသာ အေနအထားနွင္႔ ဘ၀ကို တန္ဖိုးထားကာ မုိးရြာတုန္းေရခံ ျပီး ဘ၀ ဇာတ္သိမ္း ခ်ဳပ္ျငိမ္းကာ သာသနာေတာ္ကို တန္ဖိုးထားေလးစားနုိင္ၾကပါေစ။
နတ္ေရကန္ဆရာေတာ္ တရားမွ
Thursday, October 10, 2013
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ႀကိဳတင္ျပဳ။
အိုရမည့္ေဘး မေရာက္ေသး
ေမွ်ာ္ေတြးဆင္ျခင္ပါ။
မအိုရခင္ ေကာင္းမွဳပင္
ႀကိဳတင္ျပဳထားပါ။
နာရမည့္ေဘး မေရာက္ေသး
ေမွ်ာ္ေတြးဆင္ျခင္ပါ။
မနာရခင္ ေကာင္းမွဳပင္
ႀကိဳတင္ျပဳထားပါ။
ေသရမည့္ေဘး မေရာက္ေသး
ေမွ်ာ္ေတြးဆင္ျခင္ပါ။
မေသရခင္ ေကာင္းမွဳပင္
ႀကိဳတင္ျပဳထားပါ။........
သဒၶါလြန္လွ်င္ကြန္႔၏။
ပညာလြန္လွ်င္ဆြံ႔၏ ။
၀ီရိယလြန္လွ်င္ျပန္႔၏။
သမာဓိလြန္လွ်င္တြန္႔၏။
သတိသာလွ်င္ လြန္သည္မရွိ
လိုသည္သာတည္း။
သဒၶါႏွင့္ ပညာ
၀ီရိယႏွင့္ သမာဓိကို
မွ်တ ေစကာ အားထုတ္ရာ၏ဟု
ဗုဒၶဘုရားရွင္ ေဟာႀကားအပ္သည္နွင့္
အညီ သိကၡာသုံးရပ္အက်င့္ျမတ္ကို ေန့ညမျခား က်င့္ႀကိဳးစား ပြားမ်ားနိဳင္ႀကပါေစေသာ၀္။.................
ရတနာ လကၤာရ ဆရာေတာ္။
ေမ့ျခင္း(၃) မ်ိဳး
၁။ အေမ့ႀကီး ေမ့ေနတာရယ္
၂။ အသင့္ အတင့္ ေမ့ေနတာရယ္
၃။မေမ့သင့္တာကို ေမ့ေနတာရယ္။ ဟူ၍ ေမ့ျခင္း သံုးမ်ိဳးရွိတယ္။
၁။ အေမ့ႀကီးေမ့ေနတယ္ဆိုတာ-
----------------------------------
ဒုစရိုက္မႈေတြျပဳေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါဘဲ။
အထက္တန္းက်က် ေနထိုင္ခ်င္ၾကတဲ့ အတြက္
ဒုစရိုက္မႈေတြ မေရွာင္ဘဲ အသက္ေမြးၿပီး ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အေမ့ႀကီးေမ့ေနၾကတာျဖစ္တယ္။
ကြယ္လြန္ရင္ အပါယ္ငရဲေရာက္သြားပါမယ္။
အပါယ္သံသရာသို႔ ျမဳပ္က်သြားလိမ့္မယ္။
(ဒုစရိုက္သာ ျပဳလုပ္ခါ ေနတာေမ့သည္မည္။)
၂၊ အသင့္အတင့္ ေမ့ေနတယ္ဆိုတာ-
-------------------------------------------
ေလာကီအာရံု ကာမဂုဏ္ေတြမွာ စိတ္ညြတ္တာမ်ားေနတယ္၊
အာရံုငါးပါးျဖစ္တဲ့ အဆင္း အသံ အနံ႕ အရသာ အေတြ႔အထိ ေတြမွာခံစားဖို႔သာ စိတ္ကညြတ္တာ မ်ားေနတယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း ေမ့ျခင္းတစ္မ်ိဳးဘဲ။
ေလာကီ အာရံု ကာမဂုဏ္မွာ စိတ္ေတြမ်ားသြားရင္
ဒီဖက္ ေလာကုတၱရာအာရံု၊ တရားဓမၼအာရံုေတြ နည္း
သြားရင္ ထိုပုဂၢိဳလ္ဟာ ဒုတိယဘ၀စသည္မွာ ဘ၀
သံသရာ၌ နစ္ျမဳပ္သြားႏိုင္တယ္။
(ကာမဂုဏ္မွာ၊ စိတ္ညြတ္တာ၊ ေနတာေမ့သည္မည္။)
၃။ မေမ့သင့္တာကို ေမ့ေနတယ္ဆိုတာ
-------------------------------------------
၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ေနတဲံ့ ပုဂၢိဳလ္သည္ပင္လွ်င္
တစ္ခါတစ္ခါေမ့ၿပီး အမွတ္ေတြလြတ္ၿပီးေတာ့ ေနမိ
တတ္တယ္။ဒီေမ့ျခင္းကေတာ့ အပါယ္မလားႏိုင္ပါဘူး။
အမွတ္က်ဲလို႔ တရားအတက္ေႏွးတာ တရားထူးတရား
ျမတ္ရတာေႏွးသြာျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။အမွတ္သတိ
ေတြ အၿမဲကပ္ေနရမယ္။ဒီလိုေမ့ျခင္းမ်ိဳးမေမ့ရေအာင္
ျမတ္စြာဘုရားက
”မေမ့ၾကနဲ႔၊မေမ့ၾကနဲ႔၊က်င့္ၾက၊ အားထုတ္ၾက”
လို႔ေဟာ္ေတာ္မူပါတယ္၊ အဓိပၸါယ္က သာမန္ ဒါန သီလ၊ သမထ ကုသိုလ္ေလာက္နဲ႔ လူ႔စည္းစိမ္ နတ္စည္းစိမ္၊ျဗဟၼာစည္းစိမ္ေလာက္နဲ႔ ေမ့မေနၾကနဲ႔၊ အပါယ္သံသရာမွ လြတ္ေအာင္ ကိုယ္အား ဥာဏ္အား ရွိသမွ် ရႈမွတ္ၿပီးေနၾက၊ အမွတ္သတိျဖင့္ မျပတ္ မလပ္ ရႈမွတ္ ေနၾကပါလို႔ ေဟာ္ေတာ္ မူရင္းျဖစ္တယ္။
(သဒၶမၼရံသီရိပ္သာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
ဆံုးမသြန္သင္ျခင္း နွင့္ ျပစ္တင္ကဲရဲ႕ ျခင္း
ဆံုးမသြန္သင္ျခင္းကို အျပစ္မွ ကင္းလြတ္ေစလိုတဲ႔
ကုသိုလ္ေစတနာက ပံ႔ပိုးပါတယ္။
ျပစ္တင္ကဲ႕ရဲ႕ ျခင္းကိုေတာ႔ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း
ျဖစ္ေစခ်င္တဲ႔ အကုသိုလ္ ေစတနာက ပံ႔ပိုးေပးပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္…
ဆံုးမသြန္သင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ကဲ႕ရဲ႕ ျခင္းဟာ
ဆီနဲ႔ေရလို ကြာျခားပါတယ္။
ေမတၱာရွင္ ( ေရႊျပည္သာ ) ဆရာေတာ္
ေျဖေလွ်ာ့လိုက္ၾကစို႔
သံသရာခရီးရွည္ၾကီးကုိ တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္လွမ္းလို႔
ရတာမဟုတ္ေတာ့လည္း အေပါင္းအေဖာ္မိတ္ေဆြဆိုတာေတြနဲ႔
မလြဲမေသြဆံုစည္းၾကရမွာပါပဲ။
ေတြ႔ခိုက္ဆုံခိုက္ လက္တြဲခိုက္မွာ
သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ၾကိဳးမပါတဲ့ ေမတၱာစိတ္သန္႔သန္႔ေလးနဲ႔
သူ႔တာ၀န္ကုိယ့္တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာလိုက္ၾကမယ္ဆုိရင္
ဘ၀ခရီးေဖာ္ေတြနဲ႔ မလႊဲမေရွာင္သာလမ္းခြဲၾကရတဲ့အခါ
၀မ္းနည္းပူပန္ေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။
ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသူနဲ႔ လက္ျပက်န္ရစ္ခဲ့သူ
ဘယ္သူပို၀မ္းနည္းရပါသလဲ။
ထြက္ခြာသူက ပိုသံေယာဇဥ္ၾကီးရင္
သူပုိ၀မ္းနည္းရမွာပါ။
က်န္ရစ္ခဲ့သူက ပုိသံေယာဇဥ္ၾကီးရင္
သူပို၀မ္းနည္းရမွာပါ။
ႏွစ္ေယာက္လံုး ညီတူသံေယာဇဥ္ၾကီးရင္ေတာ့
ႏွစ္ေယာက္လံုးညီတူ၀မ္းနည္းရမွာေပါ့။
လမ္းခြဲမွာ၀မ္းနည္းစရာမလိုေအာင္
သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ၾကိဳးေတြကုိ
အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေျဖေလွ်ာ့လိုက္ၾကစို႔လားကြယ္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက( ေရႊပါရမီေတာရ )
အရွင္ဆႏၵာဓိက၏ လမ္းခြဲတာ၀မ္းနည္းစရာလား စာအုပ္မွ။
ရတာမဟုတ္ေတာ့လည္း အေပါင္းအေဖာ္မိတ္ေဆြဆိုတာေတြနဲ႔
မလြဲမေသြဆံုစည္းၾကရမွာပါပဲ။
ေတြ႔ခိုက္ဆုံခိုက္ လက္တြဲခိုက္မွာ
သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ၾကိဳးမပါတဲ့ ေမတၱာစိတ္သန္႔သန္႔ေလးနဲ႔
သူ႔တာ၀န္ကုိယ့္တာ၀န္ေက်ပြန္စြာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာလိုက္ၾကမယ္ဆုိရင္
ဘ၀ခရီးေဖာ္ေတြနဲ႔ မလႊဲမေရွာင္သာလမ္းခြဲၾကရတဲ့အခါ
၀မ္းနည္းပူပန္ေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။
ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသူနဲ႔ လက္ျပက်န္ရစ္ခဲ့သူ
ဘယ္သူပို၀မ္းနည္းရပါသလဲ။
ထြက္ခြာသူက ပိုသံေယာဇဥ္ၾကီးရင္
သူပုိ၀မ္းနည္းရမွာပါ။
က်န္ရစ္ခဲ့သူက ပုိသံေယာဇဥ္ၾကီးရင္
သူပို၀မ္းနည္းရမွာပါ။
ႏွစ္ေယာက္လံုး ညီတူသံေယာဇဥ္ၾကီးရင္ေတာ့
ႏွစ္ေယာက္လံုးညီတူ၀မ္းနည္းရမွာေပါ့။
လမ္းခြဲမွာ၀မ္းနည္းစရာမလိုေအာင္
သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ၾကိဳးေတြကုိ
အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေျဖေလွ်ာ့လိုက္ၾကစို႔လားကြယ္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက( ေရႊပါရမီေတာရ )
အရွင္ဆႏၵာဓိက၏ လမ္းခြဲတာ၀မ္းနည္းစရာလား စာအုပ္မွ။
Wednesday, October 9, 2013
ေမတၱာသံုးမ်ိဳး
ေငြငတ္လ်က္ ေမတၱာငတ္သူ တစ္မ်ိဳး၊
ေငြရွိလ်က္ ေမတၱာငတ္သူ တစ္မ်ိဳး၊
ေမတၱာရလ်က္ ေငြငတ္သူ တစ္မ်ိဳး။
(ေရၿပာစမ္း ဆရာေတာ္)
တုန္းေလးတုန္း
က်င့္ပံု က်င့္နည္း ဘုရားေဟာ တရားေတြကလည္း အဆင္သင့္၊ နည္းေပးလမ္းၿပလုပ္မယ့္ သံဃာေတာ္ေတြကလည္း အဆင့္သင့္၊ ဒီထက္ ၿပည့္စံုစရာ မရွိေတာ့ဘူး။
တို႔ထဲက ဒကာ၊ ဒကာမေတြက ဘယ္ေတာ့ က်င့္ၾကံမွာတုန္းဗ်ာ။
လူ႔ဘ၀ေရာက္တုန္း၊
သာသနာလည္း ပြင့္တုန္း၊
တရားၿပေပးမယ့္သူ ရွိတုန္း၊
က်န္းမာေရးလည္း ေကာင္းတုန္း၊
ဒီတုန္းေလးတုန္းကို တိုင္ေထာင္ၿပီး အိမ္တစ္ေဆာင္ေလာက္ မေဆာက္ႏိုင္ရင္ ဘယ္လိုေနၿပီး ဘယ္လိုေသၾကမွာပါလိမ့္ဗ်ာ။
( မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး)
ခုေကာင္းမွ ေနာင္ေကာင္း
ဘာ့ေၾကာင့္ ညာ့ေၾကာင့္ အေႏွာင့္မတြယ္။
ကိုယ့္တြက္ ကိုယ္ေရး ၾကံေတြးပါကြယ္။
ခုဘ၀ေကာင္းမွ ေနာင္ေကာင္းၾကမယ္။
ေနာင္ခါမွ ေနာင္တရတတ္တယ္။
(၀န္းသို၊ ခႏီၱးဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး)
ကိုယ့္တြက္ ကိုယ္ေရး ၾကံေတြးပါကြယ္။
ခုဘ၀ေကာင္းမွ ေနာင္ေကာင္းၾကမယ္။
ေနာင္ခါမွ ေနာင္တရတတ္တယ္။
(၀န္းသို၊ ခႏီၱးဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး)
သင္ဆဲတာကို ငါဘုရားမယူ
- တစ္ခါက ပု႑ားက ဘုရားကို ေစတ၀န္ေက်ာင္းေရွ႔မွာ ေန႔တိုင္းလာဆဲတယ္။
- ၾကာေတာ့လည္း သူ႔ဘာသာသူ ရပ္သြားတယ္။
- ဒီေလာက္ဆဲေနတာ ဘာေၾကာင့္ ဘာမွၿပန္မေၿပာတာလဲလို႔ ဗုဒၶကုိေမးတယ္။
- ဗုဒၶက – အသင္ ပု႑ား ငါဘုရားဥပမာေပးမယ္။ သင္က လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးခ်င္လို႔ ယူလာတယ္။ ယူလာတဲ့ပစၥည္းကို ေပးတာ ၿငင္းလို႔ရွိရင္ လက္ေဆာင္ကဘယ္သူ႔ဆီမွာရွိေနမလဲ။
- ပုဏားၾကီးက ကုိယ္လက္ထဲမွာပဲ ရွိေနမွာပါတဲ့။ အဲ့ဒီလိုပဲ သင္ဆဲတာကို ငါဘုရားမယူဘူးတဲ့။
- ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ္က ယူလိုက္လို႔ ခံေနရတာပါေနာ္။
- ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲမႈၿဖစ္ရတာဟာ ကိုယ့္ဘက္ကပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ပါေနတယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ဖို႔ လိုပါေနတယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ဖိုတယ္။
- ဒုကၡၿဖစ္လာဖို႔ မိမိကုိယ္တိုင္က ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနတယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္ရင္ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။
- ဒါ့ေၾကာင့္ တရားအားထုတ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ မိမိကုိယ္ကို အဲ့ဒီလိုဒုကၡမေရာက္ေအာင္ မတိုးတက္ေအာင္ မၾကီးပြားေအာင္ လုပ္ေနတာေတြကို ၿမင္ၿပီးေတာ့ ရပ္တန္႔လိုက္မယ္ ဖယ္ရွားလိုက္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ပိုေခ်ာလာပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္ႏွင့္ ကိုယ္သာၿပိဳင္
အၿပိဳင္အဆုိင္ ေလာကၾကီးမွာ ေရာက္ေနေတာ့ ကိုယ္လည္း ၿပိဳင္ပဲြ၀င္ေနရမွာပဲ။
ၿပိဳင္တဲ့အခါ ၿပိဳင္တတ္ဖို႔ လိုတယ္။ မေန႔က ငါ၊ ဒီေန႔ ငါ မွန္စက္ ငါ၊ ဒီႏွစ္
ငါ ပိုေတာ္လာေအာင္ ၿပိဳင္ရမယ္။ သူမ်ားနဲ႔ မၿပိဳင္နဲ႔။ ကိုယ္နဲ႔
ကိုယ္သာၿပိဳင္။ (ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ၾကီး)
ခင္ပြန္းက်င့္၀တ္ (၅)ပါး
မထီမဲ့ကင္း အပ္ႏွင့္း ဥစၥာ မိစာၦ မမွား ၀တ္စားဆင္ယင္ ၿမတ္ႏို္းၾကင္
ငါးအင္လင္က်င့္ရာ။ မိမိဇနီးအား မထီေလးစား မၿပဳၿခင္း။ မိမိရွာေဖြရသမွ်
ဥစၥာမ်ားကို ေပးအပ္ၿခင္း၊ အၿခားမိန္းမမ်ားႏွင့္ ေဖာက္ၿပားက်ဴးလြန္မႈ
မရွိၿခင္း၊ အ၀တ္အစားမ်ားကို ၀ယ္ၿခမ္းဆင္ယင္ေပးၿခင္း ၿမတ္ႏိုးၾကင္နာၿခင္း။
(ေလာကနီတႏွင့္ သိဖြယ္မွတ္ရာမ်ား စာအုပ္မွ-)
ဇနီးက်င့္၀တ္ (၅) ပါး
အိမ္တြင္းမႈလုပ္၊ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာ၊ မိစာၦၾကဥ္ေရွာင္၊
ေလ်ာ္ေအာင္ၿဖန္႔ခ်ိ၊ ပ်င္းရိမမူ၊ ၀တ္ငါးဆူ၊ အိမ္သူ က်င့္အပ္စြာ။ (၁)
အိမ္တြင္းအမႈလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္စီမံၿခင္း၊ (၂) ခင္ပြန္းအပ္ႏွင္းေသာ
ဥစၥာပစၥည္းမ်ားကို စနစ္တက် ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းဆည္းထားၿခင္း၊ (၃)
မိမိခင္ပြန္းမွတပါး အၿခားေယာက်ာ္းမ်ားႏွင့္ မေဖာက္ၿပန္ မမွားယြင္းၿခင္း၊
(၄) မိမိဘက္ေဆြမ်ိဳး၊ ခင္ပြန္းဘက္ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို မွ်မွ်တတ
ေ၀ငွေပးကမ္းၿခင္း၊ (၅) လုပ္ငန္းကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ မပ်င္းရိဘဲ
လံု႔လ၀ီရိယရွိၿခင္း။
Friday, October 4, 2013
ကမၼႆကတဥာဏ္
ဒါနလုပ္ရင္ အက်ိဳးေပးတယ္။ သီေဆာက္တည္လို႔ရွိရင္ အသက္
ရွည္တယ္။နတ္ျပည္ေရာက္တယ္လို႔ ဤမွ်ေလာက္ သိတဲ႔ဥာဏ္
သည္ ကမၼႆကတဥာဏ္။ ဒီဥာဏ္ကို သာသနာပဥာဏ္လို႔
မွတ္လိုက္စမ္းပါ။ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါေနာ္။ ကိုယ္ဘယ္အေျခ
အေနဆိုက္ေနတယ္။ ဒို႔ဟာ သာသနာတြင္းေတာ႔ ေမြးဖြားၾကပါရဲ႔။
ဥာဏ္က ဒီဥာဏ္မွ် ဆံုးေနမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ သာသနာပ ဥာဏ္ထဲမွာ
ပဲ သက္ဝင္ေနတယ္။
သစၥာနုေလာမိကဥာဏ္
---------------------------
ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရွိတဲ႔ ခႏၶာငါးပါးရွိတဲ႔ အနက္က ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ႔
အနိစၥကေလးေတြ သိတဲ႔ဥာဏ္ ၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ႔ ဒုကၡကေလးေတြ
သိတဲ႔ဥာဏ္ ၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ႔ အနတၱကေလးေတြ သိတဲ႔ဥာဏ္က
သစၥာနုေလာမိကဥာဏ္ ။ဒါက သာသနာတြင္းမွာ ေပၚလာတဲ႔ ဥာဏ္။
ဒါျဖင့္ တိုတိုမွတ္ၾကပါစို႔ဆိုေတာ႔ …
ေကာင္းတာလုပ္ ေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္။မေကာင္းတာလုပ္
မေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္ဆိုတာသိတဲ႔ဥာဏ္သည္ သာသနာပဥာဏ္။
ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ ေဝဒနာေလးေတြ ေပၚလိုက္ေပ်ာက္သြားလိုက္။
ေၾသာ္… ေဝဒနာကၡႏၶာကေလးေတြ ျဖစ္ပ်က္ပါလား…။စိတ္က
ေလးေတြ ေပၚလိုက္ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားလိုက္ ။ ဒါေလးေတြ ၾကည့္
တတ္တဲ႔ ဥာဏ္ကေတာ႔ သစၥာနုေလာမိကဥာဏ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဒါျဖင့္ တကာ တကာမေတြသည္ ဝိပႆနာအလုပ္ကို ဆရာ႔ဆီမွာ
နည္းက်က်မလုပ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ သာသနာပဥာဏ္နဲ႔ပဲ ေနၿပီး သာသ
နာပဥာဏ္နဲ႔ပဲ ေသၾကလိမ္႔မယ္။သာသနာတြင္းဥာဏ္မေရာက္
ေတာ႔ သစၥာမသိ သစၥာမသိေတာ႔ မဂ္ဥာဏ္မရ မဂ္ဥာဏ္မရေတာ႔
နိဗၺာန္မေရာက္ နိဗၺာန္အာရံုမျပဳနိုင္ ဒီလိုျဖစ္ေနေတာ႔…
တကာ တကာမေတြ ……
သာသနာပဥာဏ္ေလးနဲ႔ လမ္းမဆံုးပါနဲ႔။သာသနာတြင္းဥာဏ္
ကေလးကိုလဲ ႀကိဳးစားလိုက္ပါဆိုတာကို တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
( မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
ရွည္တယ္။နတ္ျပည္ေရာက္တယ္လို႔ ဤမွ်ေလာက္ သိတဲ႔ဥာဏ္
သည္ ကမၼႆကတဥာဏ္။ ဒီဥာဏ္ကို သာသနာပဥာဏ္လို႔
မွတ္လိုက္စမ္းပါ။ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါေနာ္။ ကိုယ္ဘယ္အေျခ
အေနဆိုက္ေနတယ္။ ဒို႔ဟာ သာသနာတြင္းေတာ႔ ေမြးဖြားၾကပါရဲ႔။
ဥာဏ္က ဒီဥာဏ္မွ် ဆံုးေနမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ သာသနာပ ဥာဏ္ထဲမွာ
ပဲ သက္ဝင္ေနတယ္။
သစၥာနုေလာမိကဥာဏ္
---------------------------
ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရွိတဲ႔ ခႏၶာငါးပါးရွိတဲ႔ အနက္က ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ႔
အနိစၥကေလးေတြ သိတဲ႔ဥာဏ္ ၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ႔ ဒုကၡကေလးေတြ
သိတဲ႔ဥာဏ္ ၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ႔ အနတၱကေလးေတြ သိတဲ႔ဥာဏ္က
သစၥာနုေလာမိကဥာဏ္ ။ဒါက သာသနာတြင္းမွာ ေပၚလာတဲ႔ ဥာဏ္။
ဒါျဖင့္ တိုတိုမွတ္ၾကပါစို႔ဆိုေတာ႔ …
ေကာင္းတာလုပ္ ေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္။မေကာင္းတာလုပ္
မေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္ဆိုတာသိတဲ႔ဥာဏ္သည္ သာသနာပဥာဏ္။
ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ ေဝဒနာေလးေတြ ေပၚလိုက္ေပ်ာက္သြားလိုက္။
ေၾသာ္… ေဝဒနာကၡႏၶာကေလးေတြ ျဖစ္ပ်က္ပါလား…။စိတ္က
ေလးေတြ ေပၚလိုက္ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားလိုက္ ။ ဒါေလးေတြ ၾကည့္
တတ္တဲ႔ ဥာဏ္ကေတာ႔ သစၥာနုေလာမိကဥာဏ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
ဒါျဖင့္ တကာ တကာမေတြသည္ ဝိပႆနာအလုပ္ကို ဆရာ႔ဆီမွာ
နည္းက်က်မလုပ္လို႔ရွိရင္ျဖင့္ သာသနာပဥာဏ္နဲ႔ပဲ ေနၿပီး သာသ
နာပဥာဏ္နဲ႔ပဲ ေသၾကလိမ္႔မယ္။သာသနာတြင္းဥာဏ္မေရာက္
ေတာ႔ သစၥာမသိ သစၥာမသိေတာ႔ မဂ္ဥာဏ္မရ မဂ္ဥာဏ္မရေတာ႔
နိဗၺာန္မေရာက္ နိဗၺာန္အာရံုမျပဳနိုင္ ဒီလိုျဖစ္ေနေတာ႔…
တကာ တကာမေတြ ……
သာသနာပဥာဏ္ေလးနဲ႔ လမ္းမဆံုးပါနဲ႔။သာသနာတြင္းဥာဏ္
ကေလးကိုလဲ ႀကိဳးစားလိုက္ပါဆိုတာကို တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
( မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
Wednesday, October 2, 2013
တရားေဟာ / တရားနာ
တရားေဟာျပီး သူတစ္ပါး နားမလည္ပါက တရားနာသူမွာ ေက်းဇူးမမ်ားဘူး။
တရားေဟာတတ္ဖုိ႔ရာ ခဲယဥ္သလုိ တရားနာတတ္ဖုိ႔လည္း ခဲယဥ္းပါတယ္။
ဘုရားရွင္ေတြ ပြင့္တုိင္း တရားေတြကုိ ေဟာေတာ္မူၾကတယ္။ဘုရားရွင္တုိ႔ရဲ႕ တရားေဟာ မေကာင္းလုိ႔ မဟုတ္။ကုိယ္က တရားမနာတတ္ၾကလုိ႔ တရားမရၾက၊ နိဗၺာန္မရခဲ့ ၾကတာျဖစ္တယ္။
တရားပြဲတစ္ပြဲမွာ တရားေဟာသူထက္ တရားနာသူက ပုိခက္တယ္။ တရားေဟာသူက သုတၱန္ျဖစ္ေစ၊ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ေစ၊
ဇာတ္၀တၳဳျဖစ္ေစေဟာျပၾကရာ တရားနာသူက အားလုံး အစအဆုံး မွတ္မိဖုိ႔ရာခဲယဥ္းတယ္။
ကုိယ္ႀကိဳက္သည့္ အဓိပၸာယ္ တစ္ပုဒ္ ႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ကုိသာ နာယူမွတ္သားကာ ျပန္ခဲ့ၾကရတယ္။တရားနာသူခ်င္း တူေပမဲ့ ကုသို္လ္ရတာခ်င္း မတူၾက။
တရားနာတတ္သူက ပုိျပီး ကုသိုလ္ရျပီး တရားမနာတတ္သူက ကုသိုလ္အရ နည္းတယ္။တရားနာျပန္ေတာ့လည္း နားလည္သည့္အတုိင္း က်င့္ဖုိ႔က ပုိခဲယဥ္းတယ္။
တရားေဟာသူကလည္း သူတစ္ပါး နားလည္ဖုိ႔ထက္ နားေထာင္ေကာင္းဖုိ႔ ဂရုစုိက္တတ္ၾကတယ္။ ကုိယ္ေဟာသည့္ တရားကုိ ကုိယ္တုိင္က်င့္ဖုိ႔ သတိမရတတ္ၾကဘူး။
( စံကင္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
credit Nyan Bawa.
နိဗၺာန္နွင့္ ေမထုန္။
ဘုရားစသား အရိယာမ်ား၏
ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကား နိဗၺာန္။
သတၲဝါအစားစားတို႔၏
ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ကား ေမထုန္။
နိဗၺာန္သည္
မည့္သည့္ကိေလသာႏွင့္မွ် မေရာယွက္ရာ။
ေမထုန္ကား
ကိေလသာအားလံုးတို႔၏ နားသက္ရာ။
ဤသို႔လွ်င္ မိုးႏွင့္ေျမ
ျခားနားလွ်က္ရွိေခ်ရာ
ဘုရား ၊ တရား က်င့္ပြားလိုပါသည္။့
အရိယာတို႔သာသိအပ္ေသာ
သစၥာတရား မ်က္ေမွာက္ ျပဳလိုပါသည္။
သင္ ထိုစကား သင့္မယား
ေဘးနားထား ေျပာေနသမွ်
မီးဖိုၾကား ကားယားခြထိုင္လ်က္
ေရေတာင္းေနသူႏွင့္ ဘာမွ်မျခားနား။
( မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
"နာ က်င္ တတ္ သူ" ႏွင့္ "ၾကင္ နာ တတ္ သူ"
-ဤေလာက၌"နာက်င္တတ္သူ"က္ုိပင္
္"နာက်င္လြယ္သူ" ႏွင့္ "နာက်င္ေစတတ္သူ"ဟ
ုႏွစ္မ်ိဳးထပ္မံခြဲႏိုင္ေပ ေသး သည္။
အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ အျခားသူအတြက္ သာမန္စကားမ်ွျဖစ္ေသာ္လည္း ထိခိုက္ရွလြယ္၍အႀကီးအက်ယ္ ဒါဏ္ရာရလြယ္၏။
ထိုသူတို႔ကို "နာက်င္လြယ္သူ"ဟု မွတ္ရေပလိမ့္မည္။ထိုသူတို႔ႏွင့္ေတြ႕လ်ွင္ စကားေျပာပို၍ သတိထား ဆင္ျခင္သင့္ ေပသည္။
အခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာမူ---တဖက္သားနားခါးေအာင္ေျပာတတ္ေသာ ညင္ဆိုးမ်ား ပါလာတတ္ၾကသည္။တစ္ဖက္သားကို မခံသာေအာင္ ဖိႏွိပ္ေျပာလိုက္ရမွ အိပ္ေပ်ာ္ စားဝင္ေသာသူတို႔လည္း ေလာကမွာရွိတတ္ၾကေသးသည္။
ထိုသူမ်ားကိုေတာ့ "နာက်င္ေအာင္ေျပာတတ္သူ"
ဟုမွတ္ရေပလိမ့္မည္။
နာက်င္ေအာင္ေျပာတတ္ေသာသူသည္လည္း သူတစ္ပါး ကိုယ့္ေၾကာင့္ နာက်င္မႈ မျဖစ္ ေစရန္ စကားကိုသတိထား ဆင္ျခင္၍ ေျပာသင့္ေပသည္။
အေကာင္းဆံုးေျပာနည္းမွာ---
ၾကင္နာစြာ စကားကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ သူတစ္ဖက္သား နားဝင္ ေအာင္ ေျပာသင့္လွေပသည္။
ထိုသူတို႔၏ စကားမ်ားသည္ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ……
၁။ေနလာ-- အျပစ္မရွိ
၂။ကဏၰသုခါ--နားခ်မ္းသာ၏
၃။ေပမနီယာ--ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရွိ၏
၄။ဟဒယဂၤမာ-ႏွလံုးသို႔ သက္ဝင္၏
၅။ေပါရီ---လိမၼာေသာၿမိဳ့ႀကီး သူ/သားတို႔ကဲ႔သို႔
၆။ဗဟုဇနကႏၲာ- လူအမ်ားႏွစ္သက္အပ္၏။
၇။ဗဟုဇနမနာပါ-လူအမ်ား၏စိတ္ႏွလံုးကို သိမ္းႀကံဳးပြားေစတတ္၏။
ဟူေသာစကားႏွင့္ျပည့္စံုသူတို႔သည
္"ၾကင္နာတတ္သူမ်ား"ျဖစ္သည္။
ၾကင္နာတတ္သူျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
(ဒီ။၁။၆၀။ဒီ။၃။၁၄၁)
ၾကင္နာတတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။
ေစတနာ ေမတၱာျဖင့္ ေဒဝီခင္။
လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး၏ၾသဝါဒ။
တရားအားထုတ္ ရာတြင္ တရားဆိုသည္ကားသမထတရားပင္ျဖစ္ေစ။ဝိပႆနာတရားပင္ျဖစ္ေစ သ ေဘာအက်ဆုံး စိတ္ဥာဏ္အရွင္းဆုံးျဖစ္ေသာ တရားတစ္ခုခုကိုသာ ရွာၾကံ၍ မိမိရရအားထုတ္ ရာသည္။
ဟိုတရားက ေကာင္းလိမ့္ထင္ ဒီတရားကေကာင္းလိမ့္ထင္။ ဟိုတရားအား အားထုတ္လိုက္အုန္းမွ ဒီတရားအား အားထုတ္လိုက္ဦးမွစသည္ျဖင့္
ဓမၼဝိဘက္ျဖစ္တတ္ၾကသည္။
မည္သည့္ကမၼ႒ာန္းမဆို အားထုတ္ ရာ၏။စရိုက္ပဓာနမဟုတ္ စိတ္ဥာဏ္ ရွင္းလင္း၍ ထင္ လြယ္ ျမင္ လြယ္ သိလြယ္သည္သာလ်ွင္ ပဓာနျဖစ္သည္ တစ္ထစ္ခ်မမွတ္ယူအပ္။
* နင္ သာ သတိထား *
မ ေကြ႔မ ေထာင့္
လမ္းေျဖာင့္တရား
ေတြ႔ပါသားနွင့္
အမ်ားမူးတိုင္း
နင္ မရူးနဲ႔
ထူးသည့္အခါ
ဝိပႆနာကို
ခါခါပြားမွ
သြားသည့္သံသရာ
အစဥ္ပါမည္
နင္ သာသတိထား။
* နင္ ဝယ္သတိထား *
ဒိ႒ိသကၠာယ
မကြာသမ်ွ
ေလးဝအပါယ္
ေရာက္အုံးမယ္္
နင္ ဝယ္သတိထား။
* ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး။
ဝဋ္ကို မ ေတာင့္တဘဲျပဳေသာ
အလိုမပါဘဲျပဳေသာ
ဒါန သီလ သမထဘာဝနာ တို႔ကား
နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း
အ ေထာက္အပံ႔မ်ားခ်ည္းျဖစ္ၾကပါသည္။
ကုသိုလ္ပန္းကုံး သီကုံးပါ။
ပန္းသည္ သည္
ပန္းပံုတြင္းမွ မ်ားစြာေသာ
ပန္းတို႔ကို
သီကံုးဘိသကဲ့သို႔
သတၲဝါတို႔သည္
ဘဝပန္းရံုမွ မ်ားစြာေသာ ကုသိုလ္ပန္းကံုးတို႔ကို
ျပဳအပ္ပါ၏။
''အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဆိုရလ်ွင္
ေလာကသည္ ပန္းဥယ်ာဥ္ျဖစ္၏။
ဘဝသည္ ပန္းရံုျဖစ္၏။
ဘဝပန္းရံုမွ
အကုသိုလ္ပန္းမ်ား မပြင့္ပဲ
ကုသိုလ္ပန္းမ်ားသာ ပြင့္ေအာင္ႀကိဳးပမ္းရ၏။
အကုသိုလ္ပန္းမ်ား ပြင့္လ်ွင္
ဘဝသည္ ''ဒုကၡ''ျဖစ္၏။
ကုသိုလ္ပန္းမ်ား ပြင့္လ်ွင္
ဘဝသည္ ''ဒုကၡနိေရာဓ'' ျဖစ္၏။
ဒုကၡနိေရာဓ ဟူသည္
''သႏၲိသုခ'' ပင္ျဖစ္ပါ၏။
ဆရာႀကီးဦးေရႊေအာင္ (ဓမၼပဒ)
မယ္ေတာ္မာယာ၏ အံ့ဖြယ္ ၁၂ ပါး
။ ၁။ တကြမ္းစားအိုးမွ ဘယ္အခါမွ် ထမင္းမေလ်ာ့ေသာအိုးကို ရရွိျခင္း ၂။ အနာႏွိပ္စက္သူအား ကိုင္တြယ္လွ်င္ အနာေပ်ာက္ကင္းျခင္း ၃။ အလိုရွိမွဳ ကိုင္တြယ္ေသာ ၀တၳဳမွန္သမွ် ေရႊျဖစ္ျခင္း ၄။ မ်ိဳးေစ့ သစ္ေစ့ကို စိုက္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္း သီးပြင့္ျခင္း ၅။ ေရ အလိုရွိက ေတာင္ထိပ္က ေရထြက္ျခင္း ၆။ အစာလိုက ေတာင္ေစာင့္နတ္၊ ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္တို႔က ေပးျခင္း ၇။ အ၀တ္လိုက နတ္တို႔ကေပးဆက္ရျခင္း ၈။ အိပ္ေသာ္ နတ္မင္းရွစ္ေယာက္ အၿမဲေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ၉။ လမ္းသြားရာတြင္ ဗကနတ္တို႔က ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ၁၀။ ပူအိုက္သည္ရွိေသာ္ နတ္တို႔က ေရလာဆက္ျခင္း ၁၁။ ခ်မ္းေအးေသာ္ နတ္တို႔ကပုဆိုးဆက္ျခင္း ၁၂။ အလွဴဒါန ျပဳလိုမူ ရတနာမိုး ရြာခ်ျခင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သုခမွတ္စုမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)