တရားေဟာျပီး သူတစ္ပါး နားမလည္ပါက တရားနာသူမွာ ေက်းဇူးမမ်ားဘူး။
တရားေဟာတတ္ဖုိ႔ရာ ခဲယဥ္သလုိ တရားနာတတ္ဖုိ႔လည္း ခဲယဥ္းပါတယ္။
ဘုရားရွင္ေတြ ပြင့္တုိင္း တရားေတြကုိ ေဟာေတာ္မူၾကတယ္။ဘုရားရွင္တုိ႔ရဲ႕ တရားေဟာ မေကာင္းလုိ႔ မဟုတ္။ကုိယ္က တရားမနာတတ္ၾကလုိ႔ တရားမရၾက၊ နိဗၺာန္မရခဲ့ ၾကတာျဖစ္တယ္။
တရားပြဲတစ္ပြဲမွာ တရားေဟာသူထက္ တရားနာသူက ပုိခက္တယ္။ တရားေဟာသူက သုတၱန္ျဖစ္ေစ၊ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ေစ၊
ဇာတ္၀တၳဳျဖစ္ေစေဟာျပၾကရာ တရားနာသူက အားလုံး အစအဆုံး မွတ္မိဖုိ႔ရာခဲယဥ္းတယ္။
ကုိယ္ႀကိဳက္သည့္ အဓိပၸာယ္ တစ္ပုဒ္ ႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ကုိသာ နာယူမွတ္သားကာ ျပန္ခဲ့ၾကရတယ္။တရားနာသူခ်င္း တူေပမဲ့ ကုသို္လ္ရတာခ်င္း မတူၾက။
တရားနာတတ္သူက ပုိျပီး ကုသိုလ္ရျပီး တရားမနာတတ္သူက ကုသိုလ္အရ နည္းတယ္။တရားနာျပန္ေတာ့လည္း နားလည္သည့္အတုိင္း က်င့္ဖုိ႔က ပုိခဲယဥ္းတယ္။
တရားေဟာသူကလည္း သူတစ္ပါး နားလည္ဖုိ႔ထက္ နားေထာင္ေကာင္းဖုိ႔ ဂရုစုိက္တတ္ၾကတယ္။ ကုိယ္ေဟာသည့္ တရားကုိ ကုိယ္တုိင္က်င့္ဖုိ႔ သတိမရတတ္ၾကဘူး။
( စံကင္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး )
credit Nyan Bawa.
No comments:
Post a Comment