"နာ က်င္ တတ္ သူ" ႏွင့္ "ၾကင္ နာ တတ္ သူ"

-ဤေလာက၌"နာက်င္တတ္သူ"က္ုိပင္
္"နာက်င္လြယ္သူ" ႏွင့္ "နာက်င္ေစတတ္သူ"ဟ
ုႏွစ္မ်ိဳးထပ္မံခြဲႏိုင္ေပ ေသး သည္။

အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ အျခားသူအတြက္ သာမန္စကားမ်ွျဖစ္ေသာ္လည္း ထိခိုက္ရွလြယ္၍အႀကီးအက်ယ္ ဒါဏ္ရာရလြယ္၏။
ထိုသူတို႔ကို "နာက်င္လြယ္သူ"ဟု မွတ္ရေပလိမ့္မည္။ထိုသူတို႔ႏွင့္ေတြ႕လ်ွင္ စကားေျပာပို၍ သတိထား ဆင္ျခင္သင့္ ေပသည္။

အခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာမူ---တဖက္သားနားခါးေအာင္ေျပာတတ္ေသာ ညင္ဆိုးမ်ား ပါလာတတ္ၾကသည္။တစ္ဖက္သားကို မခံသာေအာင္ ဖိႏွိပ္ေျပာလိုက္ရမွ အိပ္ေပ်ာ္ စားဝင္ေသာသူတို႔လည္း ေလာကမွာရွိတတ္ၾကေသးသည္။
ထိုသူမ်ားကိုေတာ့ "နာက်င္ေအာင္ေျပာတတ္သူ"
ဟုမွတ္ရေပလိမ့္မည္။

နာက်င္ေအာင္ေျပာတတ္ေသာသူသည္လည္း သူတစ္ပါး ကိုယ့္ေၾကာင့္ နာက်င္မႈ မျဖစ္ ေစရန္ စကားကိုသတိထား ဆင္ျခင္၍ ေျပာသင့္ေပသည္။

အေကာင္းဆံုးေျပာနည္းမွာ---

ၾကင္နာစြာ စကားကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ သူတစ္ဖက္သား နားဝင္ ေအာင္ ေျပာသင့္လွေပသည္။

ထိုသူတို႔၏ စကားမ်ားသည္ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ႔ေသာ……

၁။ေနလာ-- အျပစ္မရွိ

၂။ကဏၰသုခါ--နားခ်မ္းသာ၏

၃။ေပမနီယာ--ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ရွိ၏

၄။ဟဒယဂၤမာ-ႏွလံုးသို႔ သက္ဝင္၏

၅။ေပါရီ---လိမၼာေသာၿမိဳ့ႀကီး သူ/သားတို႔ကဲ႔သို႔

၆။ဗဟုဇနကႏၲာ- လူအမ်ားႏွစ္သက္အပ္၏။

၇။ဗဟုဇနမနာပါ-လူအမ်ား၏စိတ္ႏွလံုးကို သိမ္းႀကံဳးပြားေစတတ္၏။
ဟူေသာစကားႏွင့္ျပည့္စံုသူတို႔သည
္"ၾကင္နာတတ္သူမ်ား"ျဖစ္သည္။

ၾကင္နာတတ္သူျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
(ဒီ။၁။၆၀။ဒီ။၃။၁၄၁)

ၾကင္နာတတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ။
ေစတနာ ေမတၱာျဖင့္ ေဒဝီခင္။