ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းအတြက္ အဓိကပန္းတိုင္သည္နိဗၺာန္ပါပဲ။

နိဗၺာန္ရဲ့ အစက သမာဒိ႒ိကတဲ့။
သမာဒိ႒ိဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရမယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ၿမင္ရမယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ယူဆရမယ္။ သမာဒိ႒ိမရမခ်င္း နိဗၺာန္မရနိုင္ဘူးတဲ့။
အခုဘုန္းဘုန္းတရားေဟာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းရဲ့အသံေတြ ပရိသတ္ရဲ့နားနဲ့မတိုက္ဘူးလား။ ၾကားစိတ္ေလးေပၚတယ္မဟုတ္လား။ ေဟာ္ ၾကားစိတ္ေလး ဘာေၾကာင့္ေပၚတာပါလိမ့္။
နားနဲ့အသံနဲ့တို္က္လို့ေပၚတာ။ မတိုက္ရင္ မေပၚဘူး။
နားနဲ့အသံက အေၾကာင္းေပါ့။ ၾကားတာက အက်ိဳးေပါ့။
အေၾကာင္းက ပဋိစၥ။ အက်ိဳးက သမုပါၸဒ္။
ေပါင္းလုိက္ေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊ အေၾကာင္းနဲ့အက်ိဳးေပါ့။

အဲဒီၾကားစိတ္ေလးက ေရာ ၿမဲသလား။ မၿမဲဘူးလား။ ပ်က္သြားတာပဲမဟုတ္ဘူးလား။

အေၾကာင္းတရားေတြက ပုဂိၢဳလ္ေတြလား ဓမၼလား။ အက်ိဳးတရားေတြက ပုဂိၢဳလ္ေတြလား ဓမၼလား။ ဓမၼဆိုတာ အတံုးအခဲေတြလား။ သေဘာလား။ ခိုင္ၿမဲလား၊ ၿဖစ္ၿပီးပ်က္တာမဟုတ္ဘူးလား။
ဒီလိုသိရင္ မွန္မွန္ကန္ကန္သိၿပီေပါ့။ သမာဒိ႒ိၿဖစ္ၿပီေပါ့။

အေၾကာင္းထဲမွာ ငါေတြပါေသးလား၊ သူပါေသးရဲ့လား။ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါေတြပါေသးလား။ ေယာက်ား မိန္းမေတြပါေသးလား။ လူေတြနတ္ေတြပါေသးလား။
နားအၾကည္ကလည္း ရုပ္ပါပဲ။ အသံကလည္းရုပ္ပါပဲ။ လက္နဲ့ကိုင္ၾကည့္လို့မရနိုင္ဘူး။
ဘုန္းဘုန္းအသံကို ကိုင္ၾကည့္လို့ရရဲ့လား။ ဘယ္လိုပံုစံေလးရွိလည္း။ အ၀ိုင္းေလးလား၊ ေလးေထာင့္ေလးလား။
အစိုင္အခဲအတံုးေတြ လား။ သေဘာေတြပဲရွိတယ္မဟုတ္လား။
အေၾကာင္းသေဘာလည္း ၿဖစ္ၿပီးပ်က္တာပဲ။ အက်ိဳးတရားေတြလည္း ၿဖစ္ၿပီးပ်က္တာပဲေပါ့။
ၿဖစ္ပ်က္ၿမင္ရင္ သစၥာၿမင္ၿပီေပါ့။ တၿခားလား သမာဒိ႒ိလား။ ဒီလိုဆိုနိဗၺာန္ေရာက္ၿပီေပါ့။

ဒီလိုမဂၢင္မ်ိဳး တစ္သံသရာလံုး တစ္ခါမွမွမရခဲ့ဖူးဘူးတဲ့။
လူၿဖစ္တာလည္းအၾကိမ္ၾကိမ္၊ နတ္ၿဖစ္တာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္တဲ့။

သမာဒိ႒ိ ၿဖစ္ဖို့ အေၾကာင္းႏွစ္ခုပဲလိုတယ္၊ သစၥာတရားနာမူရယ္ ႏွလံုးသြင္းမွန္မူ ဆိုတဲ့ ေယာနိေသာမနသိကာရ ရွိဖို့ပဲလိုပါတယ္။
ႏွလံုးသြင္းမွန္ကန္မူဆိုတာ
ႏွလံုးသားထဲမွာ ဉာဏ္စိတ္ကုိသြင္းထားရမယ္တဲ့။ ေမာဟစိတ္ေတြမလာေအာင္ ေဒါသစိတ္ေတြမလာေအာင္ ေလာဘစိတ္ေတြမေပၚေအာင္ ႏွလံုသြင္းနိုင္ခဲ့ရင္ ကိေလသာမၿဖစ္ေတာ့ ခဏနိဗၺာန္ရၿပီေပါ့။
အၿမဲထိမ္းနိုင္ရင္ အၿမဲနိဗၺာန္ရၿပီေပါ့။

အခုဘုန္းဘုန္းေၿပာတာနားလည္လားမသိဘူး။ နားမလည္လည္း မတတ္နိုင္ဘူး။

ရန္ကုန္ျမိဳ႔မိုးကုတ္၀ိပႆနာတရားစဥ္ႏွင့္လုပ္ငန္းစဥ္ျပန္႔ပြားေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ၾကီး၏နာယက၊ ေျခာက္ထပ္ၾကီး၊ မဏိရတနာေက်ာင္းတိုက္၏ ဦးစီးပဓာနမဟာ နာယကဆရာေတာ္ ပိဋကတ္ႏွစ္ပံုေဆာင္၊ဒြိပိဋကဆရာေတာ္ဦးပ႑ိတ (1.2.2014 Singapore)