ဟိုေရွးေရွးတုန္းက အာဏာစက္ မေရာက္ႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ
လူဆိုးသူခိုးေတေလဂ်ပိုးေတြေနတဲ့
အလြန္႔အလြန္ကို ၾကီးမားတဲ့ ေနရာတခုရွိသတဲ့။
အဲ့ဒီေနရာမွာ ဘုရင္မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ခုဏေကာင္ေတြ အားလံုးေပါင္းျပီး
ဘုရင္တေယာက္ကို ေရြးလိုက္ၾကေတာ့တာေပါ့။
အဲ့ဒီလိုနဲ ့အမိုက္ဆံုးနဲ ့ညဏ္ပညာမရွိဆံုးတေကာင္က ဘုရင္ျဖစ္လာပါေလေရာ့လား
သူလည္း ဘုရင္ျဖစ္ေရာ တတိုင္းျပည္လံုးမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းမွန္သမွ်ကို
ငါးမူးနဲ႔့ပဲ ေရာင္းခိုင္းေတာ့တယ္။
သူ႔ဟာသူ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေစ်းမ်ားမ်ား သူ႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ငါးမူးပဲ
ထမင္းတစ္ပြဲကို ၈၀၀က်ပ္ ေလာက္တန္လဲ သူ႔ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ငါးမူး ပဲေပးရတယ္။
တေန ့မွာေတာ့ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရွာဖို႔ထြက္လာတဲ့ တကၠသီလ က ဆရာနဲ႔ ့
သူ႔ရဲဲ႕ အထူးခၽြန္ဆံုး တပည့္ လည္ရင္းပတ္ရင္းနဲ ့ အဲ့ဒီႏိုင္ငံ ေရာက္လာၾကတာေပါ့။
ဆရာေတာ့ ့အဲ့ဒီေဒသကို သိပ္သေဘာမေတြ ့ဘူးေပါ့။
သူ႔တပည့္ကေတာ့ မတရားသေဘာက်တယ္
အရာအားလံုး ငါးမူးကိုး၊ ေနာ္။
သူ႔မွာ က ပိုက္ဆံ ၈သိန္းေတာင္ပါလာတာဆိုေတာ့
တသက္လံုးေနလို႔ရတယ္လို႔ ေေျပာလို ့ရတာေပါ့။
ျပန္မယ့္ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ တပည့္ျဖစ္တဲ့သူက မျပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဆရာက ေျပာတယ္
ဒီမွာ ငါ့တပည့္ စဥ္းစားညဏ္ မရွိတဲ့သူ အုပ္ခ်ဴပ္တဲ့ တိုင္းျပည္မွာ မေန သင့္ဘူးတို ့ဘာတို႔ေပါ့ေလ။
တပည့္ကေတာ့ “ႏိုး” ပါ
အေနာ္ ကဒီေနရာမွာေနရင္ တသက္လံုး ထိုင္စားေနလို႔ရတယ္ ဆရာၾကီးေရ
ပညာသင္တာက အဲ့သလိုေနဖို႔ပဲေလတို႔ ဘာတို ့ျပန္ေျပာျပီးေတာ့
ေနခ်င္ေၾကာင္းကို ထိုင္ေျပာေနေတာ့ ဆရာ ျဖစ္သူ လက္ေလွ်ာ့့ရတာေပါ့
ဆရာျပန္ခါနီး သူ႔တပည့္ကို ဂါထာတစ္ပုဒ္ သင္ေပးလိုက္တယ္
တပည့္ၾကီးေရ တကယ္လို ့ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြ ့ေနရရင္ ဒီဂါထာကို တစ္ခါရြက္လိုက္၊
ဆရာေရာက္လာမယ္လို ့ေျပာ ျပီးေတာ့ ျပန္သြားပါေလေရာ။
တပည့္ကလည္း ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ား လို ့ေျပာျပီး အဲ့ဒီ ႏိုင္ငံမွာ ေနခဲ့ေတာ့တာေပါ့
ျပီးေတာ့ ငါးမူးတန္ အစားအစာေတြ စားရင္နဲ ့မတရားၾကီးကို ၀လာတယ္
၀တာမွ တကယ္ကို အၾကီးအက်ယ္ ၀လာတာ.
တစ္ရက္မွာ အဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ သူခိုးတေယာက္ ေသဆံုးသြားတယ္
ဘာလို႔့လည္းဆိုေတာ ့အမတ္ခ်ဴပ္ၾကီးရဲ့ ေနအိမ္ကို
အုတ္တံတိုင္းအျပင္ဘက္ကေနျပီးေတာ့ ေျမာင္းေဖာက္ျပီး ၀င္တာ
အုတ္တံတိုင္း ျပိဳ က်လို ့ေခါင္းျပားျပီး ေသသြားတယ္။
သူခိုးမိန္းမက မေက်နပ္ဘူး။ ဘုရင္ၾကီးကို သြားတိုင္တယ္
အိုဘယ့္ ေရရွင္ ေျမရွင္ ျခံစည္းရိုးပိုင္ရွင္ ဘ၀ရွင္ အမိုက္တကာထိပ္ေခါင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဘုရား
အကၽြန္မ်ိဳး ခ်စ္လင္ မေတာ္မတရား ေသဆံုးျခင္းကို တရားမွ်တမႈ ရွိေစေတာ္မူပါ
သူ႔ခမ်ာ၊ မယားေကၽြးရန္ စီးပြားရွာျခင္းသာျဖစ္ေပသည္၊
မရွိေသာေၾကာင့္ ခိုးမိျခင္းကို အျပစ္ဟု မဆိုသင့္ပါအရွင္မင္းၾကီးဘုရား ေပါ့။
ဘုရင္ကလည္း တရားမွ်တမႈဆိုတာၾကီးကို ျမတ္ႏိုးတတ္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္။
အဲ့ဒါနဲ ့ အမတ္ခ်ဴပ္ၾကီးကို ေသဒဏ္ေပးလိုက္တယ္။ ေသဒဏ္ဆိုတာက ၾကိဳးေပးသတ္ေစေပါ့
အမတ္ခ်ဳပ္ၾကီးကအယူခံ၀င္တယ္၊
အရွင္မင္းၾကီး ထိုအျခင္းအရာမွာ ပန္းရံဆရာႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ပါသည္။
ဒါနဲ ့ပန္းရံဆရာ ၾကိဳးေပးခံလိုက္ရေရာ။
ပန္းရံကလည္း ေလွ်ာက္ျပန္တယ္
မွန္လွပါဘုရား အကၽြန္ႏွင့္ လားလားမွ်သက္ဆိုက္ျခင္းမရွိပါ၊
ဘိလပ္ေျမေရာစပ္သူ အလုပ္သမား အသံုးမက်မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ဘိလပ္ေျမေရာစပ္သူ ထိုအလုပ္သမားအားယခုခ်က္ခ်င္းပင္ ေသဒဏ္ေပး၍
တရားမွ်တမႈကို တည္ေဆာက္အံ့။
ေမာင္အလုပ္သမားကလည္းေလွ်ာက္တင္ျပန္တယ္
ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီးခင္ဗ်ား။ ေရထမ္းသမား ေရပို ျဖည့္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
ေရထမ္းသမားအားေသဒဏ္
သူလည္းမေခပါဘူး။ ေလွ်ာက္လိုက္တာကေတာ့
အရွင္မင္းၾကီး အကၽြန္ေရျဖည့္ျခင္းမွာ ပံုမွန္သာျဖစ္ပါသည္
အိုးၾကီးေနပါေသာေၾကာင့္ ေရပို ထည့္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အိုးထိန္းသည္အားေသဒဏ္ေပးေစ
သူကထပ္ေလွ်ာက္တင္ျပန္တယ္
အကၽြန္လက္က ပံုမွန္လက္ပါခင္ညား။ ပံုမွန္အတိုင္းဆိုရင္ ေရအိုးၾကီးစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေန ့က အိုးလုပ္ေနတုန္း အင္မတန္ေတာင့္ေျဖာင့္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး
အကၽြန္ေရွ့က ခဏခဏ ျဖတ္သြား ျဖတ္လာလုပ္ပါတယ္၊
ထိုအမ်ိဳးသမီးအား ေငးၾကည့္မိေသာေၾကာင့္ အိုးၾကီးရျခင္းျဖစ္ပါသည္
လာထား
ျဖတ္ေလွ်ာက္ေသာ ထုိအမ်ိဳးသမီးအား ေသဒဏ္
အမ်ိဳးသမီးက ထပ္ေလၽွ်ာက္ ျပန္တယ္
မွန္လွပါ ကရုဏာ ၾကီးမားလြန္းျပီး အစြန္းေရာက္မိုက္ျခင္းတရားျဖင့္
ႏိုင္ငံေတာ္ကို သာယာ၀ေျပာလွေစသူ ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီးရွင္၊
အကၽြန္မ်ိဳးမ ျဖတ္ေလွ်ာက္ျခင္းမွာ ဒိုဘီအား အ၀တ္အပ္ထား၍
ေလွ်ာ္ျပီး မျပီး သြားေရာင္စစ္ေစးျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္၊
မျပီးေသာေၾကာင့္ အၾကိမ္ၾကိမ္ သြားေမးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္
ဒီလိုနဲ႔့ပဲ ဒိုဘီကို လွမ္းေခၚလိုက္တယ္
ဘုရင္ၾကီး မိန့္ေတာ္မုူပံု က
ေမာင္မင္း၊ အသင္အ၀တ္အစားကို အခ်ိန္မွီ မေလွ်ာ္ဖြပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္
ထိုမိန္းမအၾကိမ္ၾကိမ္ျဖတ္ရေလသည္၊
ေငးမိေသာ အိုးထိန္းသည္ ေၾကာင့္ ထိုအိုးသည္ နဂိုအရြယ္အစားထက္ ၾကီးမားလာေတာ့သည္၊
ေရ ျဖည့္ေသာ လုလင္က ေရပို ျဖည့္မိေလရာ
ဘိလပ္ေျမေရာစပ္ေသာသူက ေရမ်ားမ်ား ေလာင္း၍ အဂၤေတ ေပ်ာ့သြားသည္
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ပန္းရံဆရာတည္ေဆာက္ေသာ အမတ္ခ်ဴပ္ၾကီးေနအိမ္
အုတ္တံတိုင္း ျပိဳ က်၍ သူခိုးေသဆံုးရေလသည္။
ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ေသခ်ာတိက်ေသာ ဆက္ဆပ္ေတြးေခၚမႈေၾကာင့္
အသင္တရားခံ ေျပးမလႊတ္ေတာ့ေခ်။
အသင္၏ထင္ရွား ၾကီးမားလြန္းလွေသာ ျပစ္ခ်က္အတြက္ ေသဒဏ္ ဏ္ဏ္ဏ္။
ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ၾကိဳးကြင္းက အေသၾကီး။
အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္လို႔ မရဘူး
ဒိုဘီက အရမ္းပိန္လြန္းတဲ့အခါၾကေတာ့ ဘယ္လိုမွ စြပ္လို ့မရဘူး
ဘုရင္ၾကီးက အသိညဏ္ ၾကီးမားစြာနဲ ့မိန္႔ေတာ္မူတယ္။
ဒီေကာင့္ေခါင္းက မေတာ္ဘူး။ ေတာ္တဲ့ ေကာင္ကို ရေအာင္ရွာ ျပီး ၾကိဳးေပးလိုက္ေပါ့။
ဒီလိုနဲ ့မင္းခ်င္းတို ့ရွာလိုက္ၾကေတာ့ ခုဏက တပည့္ကေလးကို သြားေတြ႔့တယ္။
သူက အရမ္း၀ေနေတာ့ ၾကိဳးကြင္းနဲ ့ကြက္တိျဖစ္ေနတာကိုး။
သူ႔ကို ေသဒဏ္ ခ်လိုက္ေရာ။
တပည့္က ဆရာေပးတဲ့ ဂါထာကို မန္းမုတ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဆရာ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတယ္။
ဆရာတပည့္ ႏွစ္ေယာက္က တေယာက္ကိုတေယာက္ အခ်က္ျပျပီး
ၾကိဳးကြင္းထဲ သူ၀င္မယ္ ငါ၀င္မယ္လို ့
လုေနလိုက္ၾကတာမွ မသတ္ရံုတမယ္ပဲ လို႔ကို ထင္ရတယ္
ဘုရင္ၾကီးအံ့ၾသတာေပါ့။
ဘယ့္ႏွယ္ သူမ်ားေတြက ေသဖို ့ေၾကာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ဒီႏွစ္ေကာင္ ၾကိဳးကြင္းကို ျပိဳင္လုေနရတာတုန္း။
ဘုရင္ၾကီးက ေမးလိုက္တာေပါ့။
ဘာ လို ့လည္းေပါ့ေနာ္။
ဆရာက ေျဖတယ္။
မွန္လွပါ တရားသျဖင့္ ေလာကပါလနတ္မင္းအား အစဥ္ ျပံဳးရႊင္ေစေတာ္မူေသာ
အိုဘယ့္သမာသမတ္ အရွင္မင္းၾကီးခင္ဗ်ား။
အကၽြန္က တကၠသီလမွ ဆရာတည္း၊
ေဗဒင္သံုးပံုကို အရည္ၾကိဳ ေသာက္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္တမံု
ယေန ့နကၡတ္ ၊ျဂိဳလ္ ၊ပက္က်ိ နွင့္ ေခြးခ်ီးတို၏ တည္ေနရာအား
ေသခ်ာတိုင္းတာ၍ စစ္ေဆးၾကည့္ရာ
ယေန ့ေသေသာသူသည္ မလႊဲဧက မုခ်အမွန္ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္လတၱ ံ့။
သို႔ျဖစ္ပါ၍ ၾကိဳးကြင္းလုေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဘုရင္က အံၾကိတ္ျပီး ေရွ့တိုးလာတယ္၊
သယ္............ငါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရွိရက္နဲ ့သည္ငမိုက္သားေတြ
စၾက၀ေတးမင္းဆုကို ယူစရာအေၾကာင္းမရွိ၊
နင္တို ့ဖယ္ၾကကြယ္ရို ့........ဟူသတည္း...........။
foreverfriends မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
လူဆိုးသူခိုးေတေလဂ်ပိုးေတြေနတဲ့
အလြန္႔အလြန္ကို ၾကီးမားတဲ့ ေနရာတခုရွိသတဲ့။
အဲ့ဒီေနရာမွာ ဘုရင္မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ခုဏေကာင္ေတြ အားလံုးေပါင္းျပီး
ဘုရင္တေယာက္ကို ေရြးလိုက္ၾကေတာ့တာေပါ့။
အဲ့ဒီလိုနဲ ့အမိုက္ဆံုးနဲ ့ညဏ္ပညာမရွိဆံုးတေကာင္က ဘုရင္ျဖစ္လာပါေလေရာ့လား
သူလည္း ဘုရင္ျဖစ္ေရာ တတိုင္းျပည္လံုးမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းမွန္သမွ်ကို
ငါးမူးနဲ႔့ပဲ ေရာင္းခိုင္းေတာ့တယ္။
သူ႔ဟာသူ အျပင္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေစ်းမ်ားမ်ား သူ႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ငါးမူးပဲ
ထမင္းတစ္ပြဲကို ၈၀၀က်ပ္ ေလာက္တန္လဲ သူ႔ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ငါးမူး ပဲေပးရတယ္။
တေန ့မွာေတာ့ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရွာဖို႔ထြက္လာတဲ့ တကၠသီလ က ဆရာနဲ႔ ့
သူ႔ရဲဲ႕ အထူးခၽြန္ဆံုး တပည့္ လည္ရင္းပတ္ရင္းနဲ ့ အဲ့ဒီႏိုင္ငံ ေရာက္လာၾကတာေပါ့။
ဆရာေတာ့ ့အဲ့ဒီေဒသကို သိပ္သေဘာမေတြ ့ဘူးေပါ့။
သူ႔တပည့္ကေတာ့ မတရားသေဘာက်တယ္
အရာအားလံုး ငါးမူးကိုး၊ ေနာ္။
သူ႔မွာ က ပိုက္ဆံ ၈သိန္းေတာင္ပါလာတာဆိုေတာ့
တသက္လံုးေနလို႔ရတယ္လို႔ ေေျပာလို ့ရတာေပါ့။
ျပန္မယ့္ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ တပည့္ျဖစ္တဲ့သူက မျပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဆရာက ေျပာတယ္
ဒီမွာ ငါ့တပည့္ စဥ္းစားညဏ္ မရွိတဲ့သူ အုပ္ခ်ဴပ္တဲ့ တိုင္းျပည္မွာ မေန သင့္ဘူးတို ့ဘာတို႔ေပါ့ေလ။
တပည့္ကေတာ့ “ႏိုး” ပါ
အေနာ္ ကဒီေနရာမွာေနရင္ တသက္လံုး ထိုင္စားေနလို႔ရတယ္ ဆရာၾကီးေရ
ပညာသင္တာက အဲ့သလိုေနဖို႔ပဲေလတို႔ ဘာတို ့ျပန္ေျပာျပီးေတာ့
ေနခ်င္ေၾကာင္းကို ထိုင္ေျပာေနေတာ့ ဆရာ ျဖစ္သူ လက္ေလွ်ာ့့ရတာေပါ့
ဆရာျပန္ခါနီး သူ႔တပည့္ကို ဂါထာတစ္ပုဒ္ သင္ေပးလိုက္တယ္
တပည့္ၾကီးေရ တကယ္လို ့ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြ ့ေနရရင္ ဒီဂါထာကို တစ္ခါရြက္လိုက္၊
ဆရာေရာက္လာမယ္လို ့ေျပာ ျပီးေတာ့ ျပန္သြားပါေလေရာ။
တပည့္ကလည္း ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ား လို ့ေျပာျပီး အဲ့ဒီ ႏိုင္ငံမွာ ေနခဲ့ေတာ့တာေပါ့
ျပီးေတာ့ ငါးမူးတန္ အစားအစာေတြ စားရင္နဲ ့မတရားၾကီးကို ၀လာတယ္
၀တာမွ တကယ္ကို အၾကီးအက်ယ္ ၀လာတာ.
တစ္ရက္မွာ အဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ သူခိုးတေယာက္ ေသဆံုးသြားတယ္
ဘာလို႔့လည္းဆိုေတာ ့အမတ္ခ်ဴပ္ၾကီးရဲ့ ေနအိမ္ကို
အုတ္တံတိုင္းအျပင္ဘက္ကေနျပီးေတာ့ ေျမာင္းေဖာက္ျပီး ၀င္တာ
အုတ္တံတိုင္း ျပိဳ က်လို ့ေခါင္းျပားျပီး ေသသြားတယ္။
သူခိုးမိန္းမက မေက်နပ္ဘူး။ ဘုရင္ၾကီးကို သြားတိုင္တယ္
အိုဘယ့္ ေရရွင္ ေျမရွင္ ျခံစည္းရိုးပိုင္ရွင္ ဘ၀ရွင္ အမိုက္တကာထိပ္ေခါင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဘုရား
အကၽြန္မ်ိဳး ခ်စ္လင္ မေတာ္မတရား ေသဆံုးျခင္းကို တရားမွ်တမႈ ရွိေစေတာ္မူပါ
သူ႔ခမ်ာ၊ မယားေကၽြးရန္ စီးပြားရွာျခင္းသာျဖစ္ေပသည္၊
မရွိေသာေၾကာင့္ ခိုးမိျခင္းကို အျပစ္ဟု မဆိုသင့္ပါအရွင္မင္းၾကီးဘုရား ေပါ့။
ဘုရင္ကလည္း တရားမွ်တမႈဆိုတာၾကီးကို ျမတ္ႏိုးတတ္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္။
အဲ့ဒါနဲ ့ အမတ္ခ်ဴပ္ၾကီးကို ေသဒဏ္ေပးလိုက္တယ္။ ေသဒဏ္ဆိုတာက ၾကိဳးေပးသတ္ေစေပါ့
အမတ္ခ်ဳပ္ၾကီးကအယူခံ၀င္တယ္၊
အရွင္မင္းၾကီး ထိုအျခင္းအရာမွာ ပန္းရံဆရာႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ပါသည္။
ဒါနဲ ့ပန္းရံဆရာ ၾကိဳးေပးခံလိုက္ရေရာ။
ပန္းရံကလည္း ေလွ်ာက္ျပန္တယ္
မွန္လွပါဘုရား အကၽြန္ႏွင့္ လားလားမွ်သက္ဆိုက္ျခင္းမရွိပါ၊
ဘိလပ္ေျမေရာစပ္သူ အလုပ္သမား အသံုးမက်မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ဘိလပ္ေျမေရာစပ္သူ ထိုအလုပ္သမားအားယခုခ်က္ခ်င္းပင္ ေသဒဏ္ေပး၍
တရားမွ်တမႈကို တည္ေဆာက္အံ့။
ေမာင္အလုပ္သမားကလည္းေလွ်ာက္တင္ျပန္တယ္
ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီးခင္ဗ်ား။ ေရထမ္းသမား ေရပို ျဖည့္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
ေရထမ္းသမားအားေသဒဏ္
သူလည္းမေခပါဘူး။ ေလွ်ာက္လိုက္တာကေတာ့
အရွင္မင္းၾကီး အကၽြန္ေရျဖည့္ျခင္းမွာ ပံုမွန္သာျဖစ္ပါသည္
အိုးၾကီးေနပါေသာေၾကာင့္ ေရပို ထည့္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အိုးထိန္းသည္အားေသဒဏ္ေပးေစ
သူကထပ္ေလွ်ာက္တင္ျပန္တယ္
အကၽြန္လက္က ပံုမွန္လက္ပါခင္ညား။ ပံုမွန္အတိုင္းဆိုရင္ ေရအိုးၾကီးစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေန ့က အိုးလုပ္ေနတုန္း အင္မတန္ေတာင့္ေျဖာင့္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး
အကၽြန္ေရွ့က ခဏခဏ ျဖတ္သြား ျဖတ္လာလုပ္ပါတယ္၊
ထိုအမ်ိဳးသမီးအား ေငးၾကည့္မိေသာေၾကာင့္ အိုးၾကီးရျခင္းျဖစ္ပါသည္
လာထား
ျဖတ္ေလွ်ာက္ေသာ ထုိအမ်ိဳးသမီးအား ေသဒဏ္
အမ်ိဳးသမီးက ထပ္ေလၽွ်ာက္ ျပန္တယ္
မွန္လွပါ ကရုဏာ ၾကီးမားလြန္းျပီး အစြန္းေရာက္မိုက္ျခင္းတရားျဖင့္
ႏိုင္ငံေတာ္ကို သာယာ၀ေျပာလွေစသူ ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီးရွင္၊
အကၽြန္မ်ိဳးမ ျဖတ္ေလွ်ာက္ျခင္းမွာ ဒိုဘီအား အ၀တ္အပ္ထား၍
ေလွ်ာ္ျပီး မျပီး သြားေရာင္စစ္ေစးျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္၊
မျပီးေသာေၾကာင့္ အၾကိမ္ၾကိမ္ သြားေမးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္
ဒီလိုနဲ႔့ပဲ ဒိုဘီကို လွမ္းေခၚလိုက္တယ္
ဘုရင္ၾကီး မိန့္ေတာ္မုူပံု က
ေမာင္မင္း၊ အသင္အ၀တ္အစားကို အခ်ိန္မွီ မေလွ်ာ္ဖြပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္
ထိုမိန္းမအၾကိမ္ၾကိမ္ျဖတ္ရေလသည္၊
ေငးမိေသာ အိုးထိန္းသည္ ေၾကာင့္ ထိုအိုးသည္ နဂိုအရြယ္အစားထက္ ၾကီးမားလာေတာ့သည္၊
ေရ ျဖည့္ေသာ လုလင္က ေရပို ျဖည့္မိေလရာ
ဘိလပ္ေျမေရာစပ္ေသာသူက ေရမ်ားမ်ား ေလာင္း၍ အဂၤေတ ေပ်ာ့သြားသည္
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ပန္းရံဆရာတည္ေဆာက္ေသာ အမတ္ခ်ဴပ္ၾကီးေနအိမ္
အုတ္တံတိုင္း ျပိဳ က်၍ သူခိုးေသဆံုးရေလသည္။
ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ေသခ်ာတိက်ေသာ ဆက္ဆပ္ေတြးေခၚမႈေၾကာင့္
အသင္တရားခံ ေျပးမလႊတ္ေတာ့ေခ်။
အသင္၏ထင္ရွား ၾကီးမားလြန္းလွေသာ ျပစ္ခ်က္အတြက္ ေသဒဏ္ ဏ္ဏ္ဏ္။
ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ၾကိဳးကြင္းက အေသၾကီး။
အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္လို႔ မရဘူး
ဒိုဘီက အရမ္းပိန္လြန္းတဲ့အခါၾကေတာ့ ဘယ္လိုမွ စြပ္လို ့မရဘူး
ဘုရင္ၾကီးက အသိညဏ္ ၾကီးမားစြာနဲ ့မိန္႔ေတာ္မူတယ္။
ဒီေကာင့္ေခါင္းက မေတာ္ဘူး။ ေတာ္တဲ့ ေကာင္ကို ရေအာင္ရွာ ျပီး ၾကိဳးေပးလိုက္ေပါ့။
ဒီလိုနဲ ့မင္းခ်င္းတို ့ရွာလိုက္ၾကေတာ့ ခုဏက တပည့္ကေလးကို သြားေတြ႔့တယ္။
သူက အရမ္း၀ေနေတာ့ ၾကိဳးကြင္းနဲ ့ကြက္တိျဖစ္ေနတာကိုး။
သူ႔ကို ေသဒဏ္ ခ်လိုက္ေရာ။
တပည့္က ဆရာေပးတဲ့ ဂါထာကို မန္းမုတ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဆရာ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတယ္။
ဆရာတပည့္ ႏွစ္ေယာက္က တေယာက္ကိုတေယာက္ အခ်က္ျပျပီး
ၾကိဳးကြင္းထဲ သူ၀င္မယ္ ငါ၀င္မယ္လို ့
လုေနလိုက္ၾကတာမွ မသတ္ရံုတမယ္ပဲ လို႔ကို ထင္ရတယ္
ဘုရင္ၾကီးအံ့ၾသတာေပါ့။
ဘယ့္ႏွယ္ သူမ်ားေတြက ေသဖို ့ေၾကာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ဒီႏွစ္ေကာင္ ၾကိဳးကြင္းကို ျပိဳင္လုေနရတာတုန္း။
ဘုရင္ၾကီးက ေမးလိုက္တာေပါ့။
ဘာ လို ့လည္းေပါ့ေနာ္။
ဆရာက ေျဖတယ္။
မွန္လွပါ တရားသျဖင့္ ေလာကပါလနတ္မင္းအား အစဥ္ ျပံဳးရႊင္ေစေတာ္မူေသာ
အိုဘယ့္သမာသမတ္ အရွင္မင္းၾကီးခင္ဗ်ား။
အကၽြန္က တကၠသီလမွ ဆရာတည္း၊
ေဗဒင္သံုးပံုကို အရည္ၾကိဳ ေသာက္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္တမံု
ယေန ့နကၡတ္ ၊ျဂိဳလ္ ၊ပက္က်ိ နွင့္ ေခြးခ်ီးတို၏ တည္ေနရာအား
ေသခ်ာတိုင္းတာ၍ စစ္ေဆးၾကည့္ရာ
ယေန ့ေသေသာသူသည္ မလႊဲဧက မုခ်အမွန္ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္လတၱ ံ့။
သို႔ျဖစ္ပါ၍ ၾကိဳးကြင္းလုေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဘုရင္က အံၾကိတ္ျပီး ေရွ့တိုးလာတယ္၊
သယ္............ငါ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရွိရက္နဲ ့သည္ငမိုက္သားေတြ
စၾက၀ေတးမင္းဆုကို ယူစရာအေၾကာင္းမရွိ၊
နင္တို ့ဖယ္ၾကကြယ္ရို ့........ဟူသတည္း...........။
No comments:
Post a Comment