တစ္ခါက လင္မယား စံုတြဲတစ္တြဲရွိပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ေနလာၾကရင္း အသက္အရြယ္ေတြ
တျဖည္းျဖည္းႀကီးရင့္လာလိုက္တာ အဘိုးႀကီး၊ အဘြားႀကီးအရြယ္ေရာက္လာၾကပါတယ္။
ထူးဆန္းတာက အမယ္အိုမွာ
သူတို႔လက္ထပ္ကတည္းကထင္းရႈးေသတၲာ
ေလးတစ္လံုးရွိပါတယ္။ အဖိုးအိုျဖစ္သူက
အဲဒီ ထင္းရႈးသတၲာထဲမွာ ဘာရွိလဲလို႔
ေမးတိုင္း အမယ္အိုက တစ္ေန႔ေတာ့
အဖိုးအိုသိေအာင္ သူမ ဖြင့္ျပပါ့မယ္
လို႔ကတိေပးၿပီး ဒီလိုနဲ႕ပဲ အဖိုးအိုကို
ဖြင့္မေျပာခဲ႔ပါဘူး ႕႕႕။
တစ္ေန႔ေတာ့ အမယ္အိုဟာ
ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင့္ ဆရာ၀န္ကေတာင္ လက္ေလ်ာ့ရတဲ႔အေျခအေန
ေရာက္လာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အိပ္ယာထဲမွာ
လွဲေလ်ာင္းေနရင္း ေယာက်ာၤးျဖစ္သူ
အဖိုးအိုကို သူမရဲ႕ေသတၲာေလးကို
ကုတင္ေအာက္ကေနယူခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ အဖိုးအိုက ေသတၲာေလးကို
အမယ္အိုလက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
'' ကဲ ႕႕႕ရွင္ ႕႕႕သိခ်င္ေနတဲ႔
ဒီေသတၲာေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့''
အဖိုးက အဲ႔ေသတၱာေလးကို ဖြင့္လိုက္တဲ႔အခါ
လက္လုပ္အရုပ္ကေလးႏွစ္ရုပ္နဲ႔
ေပါင္ ၃၀၁၀၀ တိတိထြက္လာပါတယ္႕႕႕
ဒါနဲ႔ အဖိုးအိုက အမယ္အိုရဲ႕လက္ကို
ဖြဖြေလးကိုင္ရင္း ႕႕႕
'' ဒီပိုက္ဆံေတြက
ဘယ္လိုလုပ္ရတာလဲရွင္မရယ္႕႕႕
ၿပီးေတာ့ ဒီအရုပ္ကေလးႏွစ္ရုပ္ရဲ႕
အဓိပၸါယ္ကေကာ ''
အဖိုးအိုက အဲ့ဒီလိုေမးေတာ့
အမယ္အိုက ဒီလိုျပန္ေျဖပါတယ္႕႕႕
'' ရွင္နဲ႔ လက္ထပ္တဲ႔ေန႔က ကဳြန္မရဲဲ႕အေမက
ကဳြန္မကိုဆံုးမတယ္႕႕႕
ဒီမွာသမီးတဲ႔ အိမ္ေထာင္တစ္ခုဟာ
ထူေထာင္ၿပီးယင္ တစ္သက္လံုးခိုင္ၿမဲဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူးတဲ႔ ဒီလိုခိုင္ၿမဲဖို႕ဆိုတာ ႏွစ္ဦးသား စိတ္ကေတာက္ကဆျဖစ္တဲ႔အခါ
ဘာမဟုတ္တဲ႔ျပႆနာေလးနဲ႔
အိမ္ေထာင္ကြဲတက္တယ္ သမီး တဲ႔
အဲ႔လို မျဖစ္ေအာင္ သမီးတို႕
စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ျဖစ္တိုင္း ေဟာ့ဒီ
အရုပ္ေလး ေတြလုပ္ျပီး
စိတ္ေျဖပါသမီးရယ္တဲ႔ ''
အမယ္အိုရဲ႕စကားလည္းဆံုးေရာ
အဖိုအိုရင္ထဲမွာ လိႈက္ခနဲျဖစ္သြားပါတယ္႕႕
ဒါနဲ႔အမယ္အိုရဲ႕လက္ေလးကို
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း
အဖိုးအိုက ျပန္ေမးမိတယ္႕႕
'' ဒါဆို ဒီေသတၱာေလးထဲက
အရုပ္ႏွစ္ရုပ္ပဲရွိတယ္ဆိုေတာ့
ကိုယ္တို႔လင္မယားသက္တမ္းမွာ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ရန္ျဖစ္ခဲ႔တာ
ႏွစ္ၾကိမ္ပဲ ရွိတာေပါ့ေနာ္႕႕႕
ေနာက္ၿပီး ဒီပိုက္ဆံေတြကေကာ
ဘယ္လိုလုပ္ရတာလဲဟင္ ''
ဒါနဲ႔ အဖြားအိုက ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္႕႕႕
'' ေဖႀကီးရယ္႕႕႕႕ကဳြန္မမရွိေတာ့တဲ႔ေနာက္ပိုင္း
ဒီေငြေတြနဲ႔ရင္းႏွီးလုပ္ကိုင္ စားေသာက္ပါေနာ္ အင္း ႕႕႕တကယ္ေတာ့ ဒီပိုက္ဆံေတြဟာ
အရုပ္ကေလးေတြ ေရာင္းရတဲ႔ ပိုက္ဆံေတြပါပဲရွင္ ''
(ဘာမဟုတ္တဲ႔ျပႆနာေလးနဲ႔႔ကမၻာေပၚမွာ
ရွိတဲ႔ လင္မယားတိုင္းမကြဲၾက ေစလိုပါ ႕႕႕
ကဲ ႕႕႕
ဒီပံုျပင္ေလးထဲကအမယ္အိုလို
သည္းခံစိတ္ေမြးၾကပါစို႔ေနာ္)
No comments:
Post a Comment