သတိျဖစ္ေပၚျခင္း၏ အေၾကာင္းကား မည္မွ်နည္း။

အရွင္ နာဂေသနဘုရား၊ အဘယ္မွ်ေသာ
အေၾကာင္းတို႔ေၾကာင့္ သတိျဖစ္ေပၚလာပါ
သနည္း။

မင္းျမတ္ တစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ပါးေသာအေၾကာင္း
ေၾကာင့္ သတိျဖစ္ေပၚလာေပ၏။

မင္းျမတ္၊ အၿမဲ သိမွတ္ေသာအားျဖင့္လည္း
ေကာင္း၊ အျခားသူတို႔က လႈံ႕ေဆာ္ေပးေသာ
အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထင္ရွားရွိေသာအာ႐ုံ
ကို သိျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အက်ဳိးစီး
ပြားရွိသည္ကို သိေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း
အက်ဳိးစီးပြား မရွိသည္ကို သိေသာအားျဖင့္
လည္းေကာင္း၊ သေဘာတူေသာအာ႐ုံအားျဖင့္
လည္းေကာင္း၊ သေဘာမတူေသာ အာ႐ုံအား
ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စကားသံကို ၾကားသိေသာ
အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊မွတ္ေၾကာင္းအဂၤါလကၡ
ဏာအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊သူတစ္ပါးတို႔သတိ
ေပးေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အကၡရာ
အေရးအသားအားျဖင့္ လည္းေကာင္း အေရ
အတြက္အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႏႈတ္ငံုေဆာင္
ထားေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ကမၼ႒ာန္း
ဘာ၀နာအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေပ ပုရပိုက္
စာအုပ္တို႔ကိုဖတ္႐ႈျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အနီး၌ခ်ထားျခင္းအားျဖင့္္လည္းေကာင္း၊ သံုး
ေဆာင္ခံစားျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း သတိ
ျဖစ္ေပၚလာေပ၏။

၁။ အၿမဲသိမွတ္ေသာအားျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား
အရွင္အာနႏၵာႏွင့္ ခုဇၨဳတၱရာ ဥပါသိကာမတို႔
သည္ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ေအာက္ေမ့သကဲ့သို႔
တည္း။ ဇာတိႆရဉာဏ္ရသူတို႔သည္ ဘ၀
ေဟာင္းကို ေအာက္ေမ့ႏိုင္သကဲ့သို႔တည္း။

၂။ အျခားသူတို႔ လံႈ႕ေဆာ္ေပးေသာအားျဖင့္
သတိျဖစ္ပံုကား သတိေမ့တတ္သူကိုသတိရ
ေအာင္ အစဥ္အၿမဲသတိေပးေနရျခင္းတည္း။

၃။ ထင္ရွားေသာအာ႐ုံကို သိေသာအားျဖင့္သတိ
ျဖစ္ပံုကားမင္းအျဖစ္ျဖင့္အဘိသိက္ခံရျခင္းတည္း။
ေသာတာပတၱိဖိုလ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ျခင္းတည္း။

၄။ အက်ဳိးစီးပြားရွိသည္ကိုသိေသာအားျဖင့္သတိ
ျဖစ္ပံုကား အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ထြန္းရာအရပ္ကိုသတိ
ရျခင္းတည္း။

၅။ အက်ဳိးစီးပြားမရွိသည္ကိုသိေသာအားျဖင့္သတိ
ျဖစ္ပံုကား ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ခဲ့ရာအရပ္ကို သတိ
ရျခင္းတည္း။

၆။ သေဘာတူေသာအားျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား အမိ၊
အဖစသည္တို႔ႏွင့္တူေသာသူကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ
အမိအဖစသည္ကို သတိရျခင္းတည္း။

၇။ သေဘာမတူေသာ အာ႐ုံအားျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား
လူတစ္ေယာက္စီ၏ အဆင္းအသံ စသည္ကြဲျပားပံုကို
သတိရျခင္းတည္း။

၈။ စကားသံကို ၾကားသိေသာအားျဖင့္သတိျဖစ္
ပံုကား သတိေမ့ေလ်ာ့တတ္သူသည္ သတိေပး
သူ၏စကားသံကို ၾကားရ၍သတိရလာျခင္းတည္း။

၉။ မွတ္ေၾကာင္းအဂၤါလကၡဏာအားျဖင့္ သတိျဖစ္
ပံုကား ႏြားတို႔၏ ေျခ လက္ အဂၤါ ေဗြစသည္တို႔ျဖင့္
မွတ္သား၍ သိျခင္းတည္း။

၁၀။ သူတစ္ပါးတို႔ သတိေပးေသာအားျဖင့္သတိ
ျဖစ္ပံုကား အခ်င္း သတိထားေလာ့။ အခ်င္း သတိ
ထားေလာ့ ဟု သူတစ္ပါးတို႔က တဖြဖြသတိေပး၍
သတိရျခင္းတည္း။

၁၁။ အကၡရာအေရးအသားအားျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား
အကၡရာအေရးအသားကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္
ထားသျဖင့္ အကၡရာမ်ားကို ေနသားတက်ေရးတတ္
ျခင္းတည္း။

၁၂။ အေရအတြက္အားျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား ဂဏန္း
သခၤ်ာအတတ္ကို တတ္ေျမာက္ထားေသာေၾကာင့္
မ်ားျပားလွေသာကိန္းဂဏာန္းတို႔ကိုတြက္ခ်က္ႏို္င္ျခင္း
တည္း။

၁၃။ ႏႈတ္ငံုေဆာင္ေသာအားျဖင့္ သတိရပံုကား
ႏႈတ္ငံုေဆာင္၍ သင္ၾကားထားၿပီးသူတို႔သည္က်မ္း
ေပါင္းမ်ားစြာကို အလြတ္ျပန္ဆိုႏိုင္ျခင္းတည္း။

၁၄။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းေသာအားျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား
သမထကမၼ႒ာန္းပြားမ်ား၍ အဘိညာဥ္ရရွိၿပီးသူသည္
ေရွးေရွးဘ၀မ်ားစြာကို သတိရျခင္းတည္း။

၁၅။ ေပ၊ ပုရပိုက္၊ စာအုပ္တို႔ကိုဖတ္႐ႈ၍ သတိျဖစ္
ပံုကား မင္းတို႔သည္ တရားစစ္ေဆးရာ၌ ေမ့ေလ်ာ့
ေသာ ဥပေဒအခ်က္အလက္တို႔ကို ေပ၊ ပုရပိုက္၊
စာအုပ္တို႔မွ ၾကည့္႐ႈ၍ သတိရျခင္းတည္း။

၁၆။ အနီး၌ခ်ထားျခင္းျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား အနီး၌
ခ်ထားေသာ ဥစၥာဘ႑ာကို သတိရျခင္းတည္း။

၁၇။ သံုးေဆာင္ခံစားဖူးျခင္းျဖင့္ သတိျဖစ္ပံုကား
မိမိေတြ႕ႀကံဳခံစားဖူးေသာ အာ႐ုံေျခာက္ပါးတို႔ကို
သတိရျခင္းတည္း။

မင္းျမတ္၊ တစ္ဆယ့္ခုႏွစ္ပါးေသာ ဤအေၾကာင္းတို႔
ေၾကာင့္ သတိျဖစ္ေပၚလာေပ၏။

အရွင္ဘုရား၊ သင့္ေလ်ာ္လွပါေပ၏။

မိလိႏၵပဥွာ