မ်ားစြာဒုကၡ ရွိေနၾက၍ ဒုကၡအမွန္ လြတ္ဖို႕ရန္ ဧကန္ကုသိုလ္ ျပဳရသည္။
ျဖစ္ခ်င္သမွ် မျဖစ္ရဘဲ လြဲရၿမဲမို႕ ျဖစ္ဖို႕ဧကန္ အေၾကာင္းမွန္ ဧကန္ကုသိုလ္ျပဳရသည္။
တကယ့္အေရး၊ တကယ့္ေဘးတြင္ ကယ္တင္မည့္သူ၊ မရွိမူ၍၊ အပူကင္းလို၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာ ကယ္ဖို႕ရာ မွန္စြာကုသိုလ္ျပဳရသည္။
ကုသိုလ္ကိုခ်စ္၊ လူအစစ္ အႏွစ္ေပၚလာသည္။
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္၊ ေကာင္းရာေရာက္၊ မေၾကာက္ရေအာင္ စိတ္ေအးသည္။
ကုသိုလ္ေၾကာင့္ လူျဖစ္ရသည္ျဖစ္၍ လူႏွင့္ကုသိုလ္၊ ကုသိုလ္ႏွင့္လူသည္ ခြဲခြာ၍ မရေခ်။
ကုသိုလ္လမ္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ႏွင့္ လူသည္ လူ႕လမ္းေၾကာင္းမွ ဖဲ့ခြာသြားရမည္သာ ျဖစ္သည္။
(ေယာဆရာေတာ္)
No comments:
Post a Comment