နီ၀ရဏဆိုတာ ပိတ္ပင္တာ တားဆီးတာ
နီ၀ရေဏသု = ပိတ္ပင္ ဖံုးလႊမ္းတတ္ေသာ
ေၾကာင့္ နီ၀ရဏလို႔ေခၚတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား
က - ကထဥၥပန ဘိကၡေ၀ ဘိကၡဳ ဓေမၼသု
ဓမၼာႏုပႆနာ ၀ိဟရတိ၊ ဣဓဘိကၡေ၀ ဘိကၡဳ
ဓေမၼသု ဓမၼာႏုပႆိ ၀ိဟရတိ၊ ပဥၥသု နီ၀ရ
ေဏသု ။ လ ။ လို႔ေဟာတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ဘိကၡေ၀ = ရဟန္းတို႔၊
ဓေမၼသု = သတၱ၀ါမဟုတ္တဲ့ ႐ုပ္နာမ္သေဘာ
တို႔၌႐ုပ္နာမ္သေဘာေတြပဲလို႔ ဘယ္နည္းဘယ္
ပံု ႐ႈျမင္ၾကမလဲဆိုရင္၊ ပဥၥသု နီ၀ရေဏသု =
မဂ္တရား ဖိုလ္တရားတို႔ကို တားဆီး ပိတ္ပင္
တတ္တဲ့ နီ၀ရဏငါးပါး သေဘာတရားမွ်ေလးပဲ
လို႔ ႐ႈျမင္ၿပီး၊ ၀ိဟရတိ = ေနၾကပါလို႔ ျမတ္စြာ
ဘုရားက ေဟာၾကားပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားက ဓမၼာႏုပႆနာအေနနဲ႔ ႐ႈေစ
ခ်င္တဲ့ နီ၀ရဏကို (၅) ပါးေဟာျပထားတယ္။
၁။ ကာမစၧႏၵနီ၀ရဏ = မိမိသႏၱာန္၌ျဖစ္ေသာ
ကာမဂုဏ္မ်ားမွာ ကပ္ၿငိ တက္မက္ေသာ
( ကိေလသာ ) ဖံုးလႊမ္းမႈ အတားအဆီး။
၂။ ဗ်ာပါဒနီ၀ရဏ = မိမိသႏၱာန္၌ျဖစ္ေသာ
ေဒါသ ဖံုးလႊမ္းမႈ အတားအဆီး။
၃။ ထိနမိဒၶနီ၀ရဏ = ထိုင္းမႈိင္း ပ်င္းရိျခင္း
ဖံုးလႊမ္းေသာ အတားအဆီး။
၄။ ဥဒၶစၥ ကုကၠဳစၥနီ၀ရဏ = ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း၊ ပူပန္
ျခင္း အတားအဆီး။
၅။ ၀ိစိကိစၧာနီ၀ရဏ = ယံုမွားေတြးေတာမႈ
အတားအဆီးရယ္လို႔ နီ၀ရဏငါးမ်ဳိးေဟာထား
ပါတယ္။
၁။ ကာမစၧႏၵနီ၀ရဏ႐ႈနည္း
လူေတြဟာ ကာမဂုဏ္ခံစားခ်င္ၾကလို႔ ခ်မ္းသာဖို႔
ေတြခ်ည္း လုပ္ေနၾကေလေတာ့ ဒီ ကာမရာဂ
တဏွာရမၼက္ေတြဟာ ဆားငန္ေရေသာက္သလို
ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပဆိုသလို
နႏၵိရာဂေတြ တဏွာရာဂေတြဟာ အၿမဲတမ္းျဖစ္
ေနၾကတယ္။ ဒါေတြနဲ႔ပဲလံုးပမ္းေနၾကတယ္။
ကာမစၧႏၵေခၚတဲ့ ငါးပါးအာ႐ုံကာမဂုဏ္ေတြစြဲကပ္
ျငိေတာ့ ကာမတဏွာ ႏွစ္သက္တယ္ လိုခ်င္တယ္။
တက္မက္တဲ့ေလာဘစိတ္ေတြဟာ မိမိသႏၱာန္မွာ
ျဖစ္ေပၚေနၾကတယ္။ ဒီလို ကာေမာဟေတြျဖစ္ေပၚ
ေနၾကတာဟာ မဂ္တား ဖိုလ္တားစိတ္ ကာမစၧႏၵ
နီ၀ရဏေတြျဖစ္ေပၚေနတာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက ဓမၼာႏုပႆနာကို
အားထုတ္မယ္ဆိုရင္ မိမိရဲ႕အဇၥ်တၱအတြင္းသႏၱာန္
မွာရွိတဲ့ မ်က္စိ နား ႏွာေခါင္း လွ်ာ ကိုယ္ စိတ္
စတဲ့ ဒြါရ(၆)ေပါက္မွာ ျမင္လို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ ႀကံေတြးမိ
လို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ အဲဒီစိတ္(၆)ပါး ျဖစ္တဲ့ေနရာမွာ သာ
ယာမႈ ႏွစ္သက္မႈ လိုခ်င္မႈ တက္မက္မႈမ်ဳိးျဖစ္တဲ့
ကာမဂုဏ္၌တပ္ၿငိေသာကာမစၧႏၵရွိလာရင္ရွိတယ္
ျဖစ္တယ္လို႔ သိလိုက္ပါတဲ့။ အဲဒီလိုသိလိုက္လို႔မရွိ
ေတာ့လို႔ ပ်က္သြားရင္ ပ်က္တယ္လို႔သိလိုက္ပါတဲ့။
၂။ ဗ်ာပါဒနီ၀ရဏ႐ႈနည္း
ဗ်ာပါဒဆိုတာ စိတ္ဆိုးမႈ စိတ္ပ်က္မႈ ညွင္းဆဲသတ္
ျဖတ္လိုမႈ ပ်က္စီးေစလိုမႈ စိတ္ဆိုး စိတ္သြမ္းေတြ
အားလံုးဟာ ဗ်ာပါဒေတြခ်ည္းပဲ။ ဒီလိုဗ်ာပါဒ စိတ္
ဆိုးစိတ္သြမ္းေတြ မိမိရဲ႕အတြင္းသႏၱာန္မွာ ရွိလာ
ရင္ ျဖစ္လာရင္ ရွိတယ္ ျဖစ္တယ္လို႔သိလိုက္ပါ။
ဒီလိုသိလိုက္လို႔ မရွိေတာ့လို႔ပ်က္သြားရင္ ပ်က္
တယ္လို႔ သိလိုက္ပါတဲ့။
၃။ ထိနမိဒၶနီ၀ရဏ႐ႈနည္း
ထိနမိဒၶနီ၀ရဏဆိုတာ ထိနက စိတ္သေဘာေလး
မခန္႔တဲ့သေဘာ။ စိတ္မခန္႔က်န္းတယ္လို႔ေျပာၾက
တယ္။ စိတ္ေနလို႔မေကာင္းတာ ဘယအလုပ္မွ်
မလုပ္ခ်င္ေအာင္ အားမထုတ္ခ်င္ေအာင္ စိတ္ေရာ
ကိုယ္ပါ ထံုထိုင္းေနတဲ့သေဘာ၊ စိတ္မထက္သန္
တဲ့ သေဘာပါပဲ။
မိဒၶဆိုတာက ထိုင္းမႈိင္းေနတဲ့သေဘာ လံု႔လ၀ီရိယ
ကင္းၿပီး ပ်င္းရိေနတဲ့သေဘာ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီး တရား
နာရင္း ပ်င္းရိထိုင္းမႈိင္းေနတဲ့သေဘာက ထင္ရွား
တယ္။ အိပ္ခ်င္တိုင္း ထိနမိဒၶ မဟုတ္ေသးဘူး။
မိဒၶက ေစတသိက္ မထက္သန္တဲ့သေဘာဆို
ေတာ့ ထိနမိဒၶက စိတ္ေစတသိက္တို႔ ထက္ထက္
သန္သန္ မရွိတဲ့သေဘာျဖစ္တယ္။
မိမိရဲ႕အတြင္းသႏၱာန္မွာ ထိုင္းမႈိင္းပ်င္းရိျခင္း ငိုက္
မ်ည္းျခင္းရွိလာရင္ ထိနမိဒၶ ရွိတယ္ ျဖစ္တယ္လို႔
သိေပးပါ။ ဒီလိုသိလိုက္လို႔ မရွိေတာ့လို႔ ပ်က္သြား
ရင္ ပ်က္တယ္လို႔ သိလိုက္ပါ။
၄။ ဥဒၶစၥ ကုကၠဳစၥနီ၀ရဏ ႐ႈနည္း
ဥဒၶစၥဆိုတာ ပ်ံ႕လြင့္တဲ့စိတ္ျဖစ္ေနတာကို ေျပာတာ။
စိတ္မတည္ၿငိမ္ပဲ စိတ္ေယာက္ယက္ခတ္ေနတာ။
အာ႐ုံတစ္မ်ဳိးတည္းေပၚမွာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္မရွိပဲ
နဲ႔ ဟိုလြင့္ ဒီလြင့္ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္နဲ႔ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္
ေနတာကို ဥဒၶစၥလို႔ေခၚတယ္။
ကုကၠဳစၥ သေဘာကေတာ့ ေနာင္တရလုိ႔ တစ္ဖန္ပူပန္
ျခင္းသေဘာပဲ၊ အကုသုိလ္လုပ္ၿပီးခါမွ ငါလုပ္မိတာ
မွားေလျခင္းလို႔ ေနာင္တရၿပီးပူပန္ေနတဲ့ ကုကၠဳစၥသ
ေဘာ ၂ မ်ဳိးကို ေခၚတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မိမိသႏၱာန္မွာ ဒီလို ဥဒၶစၥစိတ္ေတြပ်ံ႕လြင့္ေန
ရင္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေနတယ္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ သိလိုက္ပါ။
ဒီလို သိလိုက္လို႔ ပ်ံ႕လြင့္စိတ္မရွိေတာ့ဘဲ ပ်က္သြားရင္
ပ်က္တယ္လုိ႔ သိလိုက္ပါ။
မိမိရဲ႕အတြင္းသႏၱာန္မွာ ေနာင္တတစ္ဖန္ရေနတဲ့ကုကၠဳစၥ
ျဖစ္ေနရင္ ေနာင္တရ ပူပန္တာျဖစ္ေနရင္္ ျဖစ္တယ္လို႕
သိလိုက္ပါ။ ဒီလိုသိလိုက္လို႔ ေနာင္တရပူပန္ေနတဲ့စိတ္
မရွိေတာ့ဘဲပ်က္သြားရင္ ပ်က္တယ္လို႔ သိလုိက္ပါ။
၅။ ၀ိစိကိစၧာနီ၀ရဏ႐ႈနည္း
၀ိစိကိစၧာဆုိတာ သို႔ေလာ သို႔ေလာလို႔ ေတြးေတာရြံရွာ
သကၤာမကင္း ယံုမွားသံသယျဖစ္ျခင္းလကၡဏာျဖစ္တာ
ကို ဆိုတယ္။
မိမိရဲ႕အတြင္းသႏၱာန္မွာ ဒီလိုေတြးေတာတဲ့ ယံုမွားသံသယ
ျဖစ္လာရင္ ျဖစ္တယ္လို႔ သိလိုက္ပါ။ ဒီလိုသိလိုက္လို႔မရွိ
ေတာ့ဘဲ ပ်က္သြားရင္ ပ်က္တယ္လို႔သိလိုက္ပါ။
ျမတ္စြာဘုရားက မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ ဓမၼာႏုပႆနာ
နီ၀ရဏပိုင္းမွာ ေဟာထားတာကေတာ့
မဂ္ဖိုလ္ကို တားဆီးပိတ္ပင္တတ္တဲ့ ဓေမၼသု နီ၀ရဏ
တရားတို႔မွာ သမုဒယဓမၼာႏုပႆီ၀ါ = ျဖစ္သည့္ သ
ေဘာကိုလည္း႐ႈ၊ ၀ယဓမၼာႏုပႆီ၀ါ = ပ်က္သည့္
သေဘာကိုလည္း အဖန္တလဲလဲ႐ႈၿပီး ေနပါလုိ႔ ေဟာ
ျပထားပါတယ္။
ပခုကၠဴဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
No comments:
Post a Comment