ျမတ္ဗုဒၶ၏(၃၂)ပါးေသာ လကၡဏာေတာ္ႀကီးမ်ား

(၁)ေျမ၌နင္းေသာ္ ညီညြတ္ေသာေျခ ဖဝါးေတာ္အျပင္ႏွင့္အလယ္မခြက္ (၂)ႏွစ္ဖက္ေသာဖဝါးေတာ္၌(၁ဝ၈) ကြက္စက္လကၡဏာေတာ္မ်ား႐ွိ၏ (၃)ေ႐ွလ်ွားေသာ ဖေနာင့္ေတာ္႐ွိ၏ (၄)ေ႐ွသြယ္ေသာ ေျခ၊လက္ေခ်ာင္း တို႔႐ွိ၏ (၅)ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ ေျခ၊လက္ဖ ဝါးေတာ္မ်ား႐ွိ၏ (၆)ေလသြန္နန္းတံခါး၌ စိုက္စီထား အပ္ေသာေ႐ႊပြတ္လံုး(ဇာလီ)တိုင္ ကဲ့သို႔ ညီညြတ္စြာ အၾကားမထင္္ ေျခ၊လက္ေခ်ာင္းေတာ္မ်ား႐ိွ၏ (၇)ျမဴအညစ္ေၾကးမတြယ္ စဥ္းငယ္ ျမင့္ေသာ ေျခဖမ်က္ေတာ္႐ွိ၏- (ေျခမ်က္စိ) (၈)ဧဏီမည္ေသာသားေကာင္၏သ လံုး ျမင္းေခါင္းႏွင့္တူေသာသလံုး ျမင္းေခါင္း႐ွိ၏(ေျခသလံုးေတာ္အ ရင္းအဖ်ားတေျပးညီျပည့္ၿဖိဳးျခင္း) (၉)ရပ္ေတာ္မူလ်က္ကပင္ ကိုယ္ေတာ္ ကိုမကိုင္းမညႊတ္ဘဲလက္ဖဝါးႏွစ္ ဖက္ျဖင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းေတာ္ႏွစ္ဖက္ ကိုသံုးသပ္ထိေတြ႕ေတာ္မူႏုိင္၏ (၁ဝ)ဆဒၵန္ဆင္မင္းပမာ အအိမ္ျဖင့္ဖံုး ထားေသာေယာကၤ်ားနိမိတ္႐ွိျခင္း (၁၁)သိဂၤီနိက္ ေ႐ႊစင္အဆင္းကဲ့သို႔အ ေရေတာ္႐ွိျခင္း (၁၂)သိမ္ေမြ႕ေသာအေရေတာ္႐ွိျခင္း လကၡဏာေတာ္ေၾကာင့္ ျမဴအညစ္ ေၾကးတို႔မလိမ္းကပ္ႏုိင္ျခင္း (၁၃)ေမြးညင္းတြင္းတစ္တြင္းစီလ်ွင္ ေမြးညင္းတစ္ပင္စီသာေပါက္ျခင္း (၁၄)မ်က္ႏွာေတာ္ကို ေမာ္ဖူးသည့္ပမာ အထက္သို႔သာ အဖ်ားေကာ့ေသာ ေမြးညင္းေတာ္႐ွိျခင္း (၁၅)ျဗဟၼာမင္းကိုယ္ကဲ့သို႔ေျဖာင့္မတ္ ေသာကိုယ္ေတာ္႐ွိျခင္း (၁၆)ေျခ/လက္ဖမိုးႏွစ္ဖက္ ပုခံုးေတာ္ ႏွစ္ဖက္ လည္ကုပ္ေတာ္တို႔၌ျပည့္ ၿဖိဳးေသာအသားေတာ္႐ွိျခင္း (၁၇)ျခေသၤ့မင္း၏ ေ႐ွပိုင္းကိုယ္ကဲ့သို႔ ျပည့္ေသာကိုယ္ထည္႐ွိျခင္း (၁၈)ေ႐ႊပ်ဥ္ခ်ပ္ပမာ ခါးေတာ္မွ လည္ ကုပ္ေတာ္ထိျပည့္ေသာေက်ာကုန္း ေတာ္႐ွိျခင္း (၁၉)အရပ္ေတာ္ႏွင့္အလံေတာ္ညီမ်ွ သျဖင့္ ပေညာင္ပင္အဝန္းကဲ့သို႔ လံုးေခ်ာေသာကိုယ္ေတာ္႐ွိျခင္း (၂ဝ)ညီညာလံုးဝန္းသည့္လည္တိုင္ ေတာ္႐ွိျခင္း (၂၁)ျခေသၤ့မင္း၏ေမးကဲ့သို႔(ၿပံဳးေတာ့ မည့္အရိပ္ေသြးတဲ့)ေမးေတာ္႐ွိ၏ (၂၂)ႏွမ္းေစ့ခန္႔မ်ွငယ္လွေသာအရသာ ကိုလည္းတကိုယ္လံုးပ်ံ႕ေအာင္ပို႔ နိုင္၏(၇ဝဝဝ ေသာအရသာေၾကာ တို႔အဖ်ားျခင္းအဖ်ားျခင္းအပ္လည္ မွာစြပ္လ်ွက္႐ွိေသာေၾကာင့္) (၂၃)သြားေတာ္(၄ဝ)အျပည့္ပါ႐ွိျခင္း (၂၄)လႊျဖင့္ျဖတ္သကဲ့သို႔ သြားေတာ္ မ်ားညီျခင္း (၂၅)မက်ဲ မကြာညီညာေစ့ေသာသြား ေတာ္႐ွိျခင္း (၂၆)ေသာၾကာၾကယ္ပမာျဖဴဝင္းၿပီးအ ေရာင္လက္ေနေသာ စြယ္ေတာ္ ေလးေခ်ာင္းပါ႐ွိျခင္း (၂၇)႐ွည္လ်ွား ႏူးညံ့ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လ်ွာေတာ္႐ွိျခင္း (၂၈)ျဗဟၼာမင္းကဲ့သို႔အဂၤါ(၈)ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာအသံ႐ွိျခင္း (၂၉)ၾကည္ညိဳဖြယ္မ်က္လံုးေတာ္႐ွိျခင္း (၃ဝ)ဖြားသစ္စနြားငယ္မ်က္ေမြးကဲ့သို႔ ႏူးညံ့ပ်ိဳႏုေသာမ်က္ေမြးေတာ္႐ွိျခင္း (၃၁)မ်က္ေမွာင္(မ်က္ခံုးေတာ္)ႏွစ္ဖက္ အလယ္ခ်က္၌ ဥဏၰလံု ေမြ႐ွင္ ေတာ္ေပါက္ေရာက္ျခင္း (၃၂)နဖူးေတာ္ဝယ္ ပင္ကိုပကတိအား ျဖင့္သင္းက်စ္ေ႐ႊျပားကပ္စီ၍ထား သကဲ့သို႔ သင္းက်စ္ေတာ္အသြား လႊာပါ႐ွိျခင္း။ (စသည္တို႔မွာ မဟာပုရိသလကၡ ဏာေတာ္(၃၂)ပါးတို႔ျဖစ္၏) အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဒၵႏၲသီဟဗလ(ပါဠိပါ႐ဂူ) ထီးလိွိဳင္ေက်ာင္း၊ရမည္းသင္း ေရးသားျပဳစုခဲ့သည့္ ဗုဒၶေဂါတမ၏ ဗုဒၶဝင္ အက်ဥ္းမွ႐ယူမ်ွေဝပါ၏။ 

* ျဗဟၼာစိုရ္ စည္းဝိုင္း *

လူတိုင္းကို ေမတၲာထားပါ...
ေမတၲာ ထားဖို႔လံုးဝမရ ႏိူင္ရင္ေကာ...
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ??

လူတိုင္းကို ဂရုဏာထားပါ
ဂရုဏာ ထားဖို႔လံုးဝမရ ႏိူင္ရင္ေကာ...
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ??

လူတိုင္းအေပၚ မုဒိတာပြားပါ
မုဒိတာပြား ဖို႔လံုးဝမရ ႏိူင္ရင္ေကာ...
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ??

ေလ့လာေလေလ ပိုေလးနက္ေလေလပါ
ဘယ္အရာကိုမဆို အစြန္းေရာက္ မသြားဖ႔ိုဟာလည္းပဲ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။

ေမတၲာ ဂရုဏာေတြဟာ တခါတေလက်ရင္
လြန္မွန္းမသိလြန္သြားတတ္ျပန္ေရာ။
ေမတၲာ လြန္ေတာ့ တဏွာ ေလာဘ ရာဂ ေတြျဖစ္တတ္သလို
ဂရုဏာလြန္ျပန္ရင္ေတာ့ ေသာကေတြ ေဒါသေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ေတြ႔ၾကံဳ ရတတ္ျပန္တယ္။

အဲဒီလို ျဗဟၼာစိုရ္ တရား မရွိျခင္းႏွင့္ ပိုလြန္းျခင္း ဆိုတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ စည္းဝိုင္းေလးတစ္ခု
ကေတာ့ ဥေပကၡာတရားပါပဲ။

အေလးနက္ဆံုး နဲ႔ အသိမ္ေမြ႔ဆံုးတရားလို႔
လည္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ အရာရာကို ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို လ်စ္လ်ဴရွဳထားရမယ္လို႔
မဆိုလိုတဲ႔ တရား မွန္းကိုေတာ့ အတပ္ေျပာရဲပါတယ္။

တခါတေလက်ရင္ ကိုယ္က ဘယ္လိုမွေမတၲာ ဂရုဏာ မုဒိတာ မထားႏိူင္တဲ႔ လူေတြနဲ႔လည္း ဆံုခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အကုသိုလ္ႀကီးမွန္းသိလ်က္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ
ေမတၲာထားလို႔ မရတဲ႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ အျပစ္တင္မိတာေတြလည္း ရွိခဲ႔ဖူးပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စည္းဝိုင္းထဲမွာေနဖို႔ ေမ့ခဲ႔တာေတြပါ။
ေမတၱာထားမရေတာ့ဘာျဖစ္လဲ
ေဒါသျဖစ္ေနမဲ႔အစား ဥေပကၡာျပဳလိုက္ေပါ့။

တခါတခါက်ျပန္ရင္ေတာ့လည္း
အရမ္းဒုကၡေရာက္ေနသူ ကိုယ္ကကူညီလို႔လည္းမရႏိူင္ မတတ္ႏိူင္သူေတြကို ေတြ႔ျပန္ေတာ့လည္း
မေနႏိူင္မထိုင္ႏိူင္ေအာင္ သနားဂရုဏာသက္ျပီး သူတို႔အတြက္ ပူေဆြးေသာကေတြျဖစ္ျပန္ေရာ။ အဲဒါေတြစဥ္းစားမိလို႔ ဒီအေၾကာင္းအရာေလး ေရးျဖစ္တာပါ။
ဘယ္လိုစဥ္းစားမိသလဲဆိုေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ဂရုဏာသက္ျပီး ေသာကျဖစ္ေနခ်ိန္မွာေပါ့...
ဘုရားေဟာထားတဲ႔ ျဗဟၼာစိုရ္တရားဆိုတာ ကုသိုလ္တရားျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္းအရင္းေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္ငါကပူေဆြး ဝမ္းနည္းျခင္းျဖစ္ေနရတာလဲ လို႔ေပါ႔။
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္မွ က်ေနာ္ထားတဲ႔ ဂရုဏာက စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ျဖစ္ေနတာကို။ ဥေပကၡာ အဝန္းအဝိုင္းထက္ေက်ာ္လြန္ေနေတာ့
ေသာကေတြျဖစ္ရတာေပါ့။

ဒါေတြက က်ေနာ့္ခံစားခ်က္ေတြအရင္းခံျပီး
အေျဖရွာရင္းရလာတဲ႔ အပိုင္းအစေလးေတြပါ။ မွန္ခ်င္မွလည္းမွန္ႏိူင္ မွာပါ။

ဒီလိုမ်ိဳး အေၾကာင္းရင္းကို သိရျပီးတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး စိတ္ေတာ့ အရင္ကထက္စာရင္ နည္းနည္းပိုထားတတ္လာေတာ့ အမွန္ပဲ။

ကိုယ္မုန္းတဲ႔ သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳ ဆက္ဆံေနရတယ္။
စည္းဝိုင္းထဲမွာေနဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။
ဘာမွ မတတ္ႏိူင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြလည္း ေတြ႔ၾကံဳ ရတယ္။
စည္းဝိုင္းထဲမွာေနဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။
ဥေပကၡာ ဆိုတ႔ဲစည္းဝိုင္းေပါ့။
သာမာန္လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စည္းေက်ာ္တာေတြလည္းရွိေနဆဲဆိုတာေတာ့ ေျပာစရာေတာင္ မလိုေလာက္ပါဘူး။
တခါတစ္ရာ ႀကိဳးစားလို႔ တစ္ခါေအာင္ျမင္ရင္လည္း တစ္ခါေပါ႔။

ေလာကႀကီး ေအးခ်မ္းသာယာဖို႔ အတြက္
ဒီတရားေလးပါးကို ကုိယ္စီကိုယ္ငွ က်င့္သံုး
ေဆာက္တည္ႏိူင္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ။

ေနာင္တဆယ္ပါး

ျပည္ဗာရာဏ ၿမိဳ႔မစည္ပင္
ဇနသႏၲ မည္ရဘုရင္
အေလာင္းေတာ္ျမတ္ မိန္႔မွတ္ျပည္တြင္
ေဟာေဖာ္ၾကား ဆယ္ပါးေနာင္တပင္။

(၁) "ငယ္စဥ္ပညာ မသင္ျခင္း"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ငယ္စဥ္ကာလ သိပၸမ်ားစြာ
မသင္မၾကား မွတ္သားမရွာ
စီးပြားေရး၌ ဝန္ေလးေနာင္ခါ
ပူေၾကာင့္ၾက ေနာင္တျဖစ္တတ္စြာ။

(၂) “စီးပြားမစုျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကံအားဉာဏ္အား စီးပြားႏုပ်ဳိ
ရွိပါလ်က္သား စီးပြားမသို
မရွာမွီးပဲ သက္ႀကီးရြယ္အို
ေနာင္တႀကီး ပူမီးဆိုက္လို႔ဖို။

(၃) “သူတစ္ပါးသားမယား ျပစ္မွားျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အရြယ္ရွိတုန္း ရယ္ျပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း မေပါင္းမေဖၚ
သူ႔မယား၌ ေမွာက္မွားခြၽတ္ေခ်ာ္
စိုးရိမ္ရ ေနာင္တအပူေပၚ။

(၄) “သူတစ္ပါးခ်စ္ျခင္း ဖ်က္စီးျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သူႏွစ္ဦးတို႔ အထူးခံုမင္
ခ်စ္ခင္ေအးခ်မ္း အကြၽမ္းတဝင္
ကြဲျပားေစေသာ ကုန္းေခ်ာမိလွ်င္
မွားေလစြ ေနာင္တပူဖို႔ျပင္။

(၅) “သူတစ္ပါးအသက္ သတ္ျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မညႇာရက္စက္ သူ႔သက္ဇီေဝ
မ်က္မာန္ၾကမ္းၾကဳတ္ သတ္ပုတ္မိေခ်
ေနာင္ခါက်ေတာ့ ေတြးဆပူေစ
မွားေလျခင္း ပူျပင္းေနာင္တေတြ။

(၆) “မေပးလွဴျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဥစၥာဓန ေလာက္ငကုံလံု
သံုးေဆာင္ဖြယ္မ်ား ထင္ရွားအစံု
ေပါႂကြယ္ေ႒းလည္း မေပးလွဴတံု
ေနာင္ခါၾက ေနာင္တယူဖို႔ၾကံဳ။

(၇) “မိဘအား မလုပ္ေကြၽးျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ေက်းဇူးႀကီးလွ မိဘႏွစ္ဆူ
ေကြၽးေရးေမြးေရး အေလးမမူ
လုပ္ေကြၽးႏိုင္သား ပစ္ထားေသာသူ
စိတ္သာခ် ဒိ႒ေနာင္တပူ။

(၈) “မိဘစကား နားမေထာင္ျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ငယ္ရြယ္ခိုက္မို႔ အမိုက္တြင္တြင္
မိဘစကား ေထာင္နားမဝင္
ထင္ရာစိုင္းလို႔ ထင္တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္
ေနာင္ခါေရာက္ စိတ္ေနာက္ေနာင္တပင္။

(၉)“ပညာရွိႏွင့္ မေပါင္းျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ပညာရွိေပါင္း သူေကာင္းသူေတာ္
ဆည္းကပ္ခ်ိန္လည္း မွီဝဲမေပ်ာ္
လိမၼာကင္းလို႔ မႈခင္းၾကံဳေသာ္
ေနာင္တႀကီး ဖိစီးပူဖို႔ေနာ္။

(၁၀) “ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မရွိျခင္း”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကုသိုလ္သိုက္မ်ဳိး စိုက္ပ်ဳိးထူေထာင္
မ်ားေအာင္ေပါင္းစု ေကာင္းမႈမေဆာင္
မ်က္ႏွာလႊဲလို႔ အျမဲေသြေရွာင္
ေနာင္ခါက် ေနာင္တပူမီးေလာင္။

ေနာင္တ ဆယ္ပါး တရားၾကည္ညိဳ
စြဲယူၾကပ္ၾကပ္ သိအပ္သကို
စိတ္ဝယ္စြဲလို႔ အျမဲပိုက္သို
ၾကဥ္ေရွာင္ၾက ေနာင္တပူမီးကို။

နိဗၺာန္ကုိဘယ္လုိသြားေရာက္နုိင္ပါသလဲ?

ပုဏၰားႀကီး အေမး၊ ျမတ္ဗုဒၶေျဖ

အရွင္ေဂါတမ၊ နိဗၺာန္ဆိုတာရွိသလား

ရွိပါတယ္-ပုဏၰားႀကီး

အရွင္က နိဗၺာန္ရွိတဲ့ေနရာကို သိပါသလား

သိပါတယ္

နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျမတ္ဆုိတာ ရွိပါသလား

ရွိပါတယ္-ပုဏၰားႀကီး

အဲဒါကို အရွင္ေဂါတမက ေဟာႏုိင္ပါသလား


ေဟာႏုိင္ပါတယ္

အရွင္ေဂါတမ ေဟာျပေပးတာကို နာရသူတုိင္း အဲဒီနိဗၺာန္ဆီ
ေရာက္ပါသလား

ေရာက္တဲ့သူေတြလဲ ရွိပါတယ္၊ မေရာက္တဲ့သူေတြလဲ ရွိပါတယ္

ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔လဲ-အရွင္ေဂါတမ မေရာက္တဲ့သူေတြက ဘာျဖစ္လုိ႔
မေရာက္ၾကတာလဲ

ျမတ္ဗုဒၶအေမး ပုဏၰားႀကီး အေျဖ

ပုဏၰားႀကီး-သာ၀တၳိၿမိဳ႕ဆုိတာ ရွိပါသလား

ရွိပါတယ္၊ အရွင္ေဂါတမ

သာ၀တၳိၿမိဳ႕ရွိတဲ့ေနရာကို သင္သိပါသလား

သိပါတယ္၊ အရွင္ေဂါတမ

သာ၀တၳိၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေစႏုိင္တဲ့လမ္းကေရာ ရွိသလား

ရွိပါတယ္- အရွင္ေဂါတမ

အဲဒီလမ္းကို ပုဏၰားႀကီးက ေျပာျပေပးႏုိင္ပါသလား

ေျပာျပေပးႏုိင္ပါတယ္-အရွင္ေဂါတမ

ပုဏၰားႀကီးေျပာျပတာကို သိတဲ့သူတုိင္း သာ၀တၳိၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ပါ
သလား

ေရာက္တဲ့သူေတြလဲ ရွိတယ္၊ မေရာက္တဲ့သူေတြလဲ ရွိပါတယ္

ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔လဲ- ပုဏၰားႀကီး

တပည့္ေတာ္ နားလည္သြားပါၿပီ အရွင္ဘုရား။ ေျပာျပေပးထားတဲ့
အတုိင္း ေသခ်ာမွတ္သားၿပီး ေသခ်ာလုိက္နာၿပီး သြားသူေတြပဲ ေရာက္ပါ
တယ္ အရွင္ဘုရား


http://www.sbay-student.org/

www.dhammaanalysis.multiply.com/


နိဗၺၺာန္ ဟူသည္

နိဗၺာန္ သည္ အဘိဓမၼာ တြင္ အသခၤတ ဓမၼအစစ္အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္း အစစ္အမွန္ တရားကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆိုမႈမ်ားေၾကာင့္လည္း နိဗၺာန္ အယူအဆသည္ ဗုဒၶဘာသာေလာကတြင္ သာမက အျခား အေတြးအေခၚပညာရွင္မ်ား ၊ ဘာသာ၀င္မ်ား ၾကားတြင္ပါ စိတ္၀င္စားစရာ ထင္ရွားလာရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ရွိသမွ်ေသာ သမိုင္း တေလွွ်ာက္ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆိုမႈမ်ားသည္ နိဗၺာန္ ဟူသည္မည္သည္႔ အရာျဖစ္ေၾကာင္း တိက်ရွင္းလင္းေသာ အေျဖသို႔ မေရာက္ခဲ႔ၾကပါ။ ထိုသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာ -

၁။ က်မ္းျပဳသူ အသံုးျပဳေသာ ဘာသာစကားတြင္ ကန္႔သတ္ခ်က္ရွိေနေသာေၾကာင္႔
ျဖစ္သည္ ။
၂။ က်မ္းျပဳသူ ကိုယ္တိုင္ နိဗၺာန္ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသည္အထိ က်င္႔ၾကံအားထုတ္မွဳ
မရွိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။
၃။ က်င္႔ၾကံအားထုတ္ေသာ္လည္း နိဗၺာန္ႏွင္႔ ထပ္တူထပ္မွ် ႏွိုင္းယွဥ္ျပစရာ မည္သည္႔
အရာမွ မရိွေသာေၾကာင္႔လည္း ျဖစ္ပါသည္။

နိဗၺာန္ ဟူသည္ ပါဠိစာလံုး နိဗၺာန ဟူေသာ ပုဒ္မွ လာသည္ ။ ျငိမ္းသတ္သည္ ဟု ဆိုလိုသည္ ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ မီးမ်ားကို ျငိမ္းသတ္ႏိုင္ျခင္းသည္ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္ ။ (ရတန သုတ္တြင္ ေတြ႔ႏိုင္သည္။)
တဖန္ နိဗၺာန ဟူေသာ ပုဒ္သည္ ပါဠိဘာသာ နိ ႏွင္႔ ၀ါန ကို ေပါင္းထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ နိ - မရွိ၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ၊ ထြက္ခြာျခင္း ။ ၀ါန - တဏွာ ။ နိ၀ါန = နိဗၺာန = တဏွာမရွိျခင္း ၊ တဏွာမွ ကင္းလြတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဗုဒၶဘာသာအရ နိဗၺာန္ ႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္။
၁။ သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္
၂။ အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္ တို႔ျဖစ္သည္။

သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္

မေသမွီ ဤရုပ္နာမ္ ျဖစ္ေသာ ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးရွိေနစဥ္ အေတာအတြင္း ရေသာ နိဗၺာန္ကို သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။
၁။ ပထမမဂ္ဥာဏ္ရေသာ ေသာတာပန္သည္ ေသာတာပန္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ
သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။
၂။ ဒုတိယမဂ္ဉာဏ္ရေသာ သကဒါဂါမ္သည္ သကဒါဂါမ္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ
သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။
၃။ တတိယမဂ္ဉာဏ္ရေသာ အနာဂါမ္သည္ အနာဂါမ္ကို ျမင္အပ္၊ ရအပ္ေသာ
သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ ကိုရ၏။


အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္

ေသၿပီးေနာက္ ဘ၀မကူးေတာ့ပဲ ရအပ္ေသာ နိဗၺာန္ကို အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္ဟု ေခၚ သည္။ စတုတၳမဂ္ဉာဏ္ရေသာ ရဟႏၲာသည္ သဥပါဒေသသ နိဗၺာန္ကိုရ၍ မေသမွီ ခႏၶာရွိစဥ္ အေတာအတြင္း နိဗၺာန္သႏၲိသုခ ခ်မ္းသာႀကီးကို (၇)ရက္ထိ မစား၊ မေသာက္၊ မအိပ္ပဲ ၀င္စား၍ ေနႏိုင္၏။ ေသေသာအခါ ခႏၶာျပန္မရေတာ့ပဲ ဘ၀တစ္ဖန္ ျပန္မျဖစ္ ေတာ့သည့္ အႏုပါဒေသသ နိဗၺာန္ကို စံ၀င္ႏိုင္ၾကရပါသည္။ နိဗၺာန္ႏွင့္ ပတ္သက္၍

မိလိႏၵမင္းႏွင္႔ အရွင္နာဂသိန္ တို႔၏ အေမး အေျဖ

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ေကာင္းကင္ႏွင္႔ နိဗၺာန္ သည္ ထင္ရွားရွိ၏ ။ သို႔ေသာ္ တစံုတရာေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္႔မွ် မျဖစ္။
မင္း - ဒီလိုဆို အရွင္ဘုရားသည္ မရွိေသာတရားကို နိဗၺာန္ ဟု ညႊန္ျပမိေလျပီ။

ေထရ္ - မင္းၾကီး နိဗၺာန္ ဟူသည္ ရွိ၏ ။ မေနာ၀ိညဥ္ျဖင္႔ သိအပ္၏ ။ စင္ၾကယ္ျမင္႔ျမတ္ ေသာ ၊အေႏွာက္ အယွက္ အပိတ္အပင္ ကင္းေသာ ၊ ကာမဂုဏ္ အာမိသ ကင္းေသာ စိတ္ျဖင္႔ ေကာင္းစြာက်င္႔ေသာ အရိယာတို႔သည္ နိဗၺာန္ ကို သိႏိုင္ ၊ျမင္ႏိုင္သည္။
မင္း - အရွင္ဘုရား၊ နိဗၺာန္သည္ မရွိတရား မဟုတ္လ်ွင္ နိဗၺာန္ကို ဥပမာျဖင္႔ ျပေတာ္မူပါ ။ နိဗၺာန္ ဟူသည္ အဘယ္လို႔နည္း ။

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ ေလဆိုေသာ အရာ သည္ ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ ။
မင္း - ရွိပါသည္ ၊ အရွင္ ။

ေထရ္ - ေလသည္ အဆင္း ၊ ပံုသ႑ာန္ အၾကီးအေသး အရွည္ အတို မည္သို႔ ရွိပါသနည္း ။
မင္း - ေလကို ညႊန္ျပ ၊ေဖာ္ျပရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ ။

ေထရ္ - သို႔ဆိုလ်ွင္ ေလမရွိသေလာ ၊ ေလသည္ မရွိတရားေလာ။
မင္း - ေလသည္ ရွိပါ၏ ။ ေလကို ညႊန္ျပ ရန္ေတာ႔ မစြမ္းပါ ။သို႔ေသာ္ ေလရွိသည္ကို ႏွလံုးသား၌ သိေနပါသည္ ။ ႏွာသီး၀၌ တိုးေနပါသည္ ။ထိုတိုးေသာ လကၡဏာ အားျဖင္႔ လည္း သိပါသည္။

ေထရ္ - မင္းၾကီး နိဗၺာန္ သည္လည္း ထိုသို႔ပင္ ျဖစ္၏။ ျငိမ္းခ်မ္းမႈရရွိေသာ လကၡဏာ အားျဖင္႔ ထင္ရွားရွိေၾကာင္းသိရာ၏။ ေလကဲ႔သို႔ပင္ အဆင္းအားျဖင္႔ ၄င္း ၊ ပံုသ႑ာန္ အားျဖင္႔ ၄င္း ညႊန္ျပရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
မင္း - လက္ခံပါျပီ ဘုရား ။ ဆက္၍ေမးလိုသည္မွာ နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ ရွိပါသေလာ။

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ မရွိပါ။
မင္း -နိဗၺာန္ သည္ တည္ရာအရပ္ မရွိျငား ၊ နိဗၺာန္ သည္ မရွိႏိုင္ ၊ နိဗၺာန္ ကို မည္ကဲ႔သို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္သနည္း။

ေထရ္ - မင္းၾကီး ၊ နိဗၺာန္ သည္ အျမဲအစြဲတည္ေနရာ အရပ္မရွိေသာ္လည္း နိဗၺာန္ သည္ ရွိ၏ ။ ေကာင္းစြာက်င္႔ၾကံ ႏွလံုးသြင္းမႈျဖင္႔ နိဗၺာန္ ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၏။ ဥပမာ - မီးသည္ ထင္ရွားရွိ၏ ။ထိုမီး၏ အျမဲအစြဲတည္ေနရာ အရပ္သည္ မရွိသကဲ႔သို႔ ျဖစ္၏။ ေက်ာက္ခဲ ႏွစ္လံုး ခတ္မွ ၊ ၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္မွ မီးျဖစ္လာ ၊ ရလာသကဲ႔သို႔ ျဖစ္၏။ ထုိ႔အျပင္ စၾကဝေတးမင္းတို႔ ရရွိအပ္ေသာ စၾကာရတနာ ၊ မိဘုရားရတနာ ၊ သူၾကြယ္ ရတနာ ၊ ဆင္ရတနာ ၊ျမင္းရတနာ စေသာ ရတနာ (၇)ပါးတို႕ သည္လည္း တည္ေနရာ မထင္ရွားေပ ။ မင္းက်င္႔တရားေကာင္းမြန္သူထံသို႕ ကပ္ေရာက္လာၾကကုန္၏ ။ ထို႔အတူ သင္႔ေတာ္ ေသာ ႏွလံုးသြင္းမႈျဖင္႔ က်င္႔ၾကံအားထုတ္သူတို႔ သာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကကုန္ ၏။
ထုိသည္ကုိ ေလ့လာၾကည့္ပါက နိဗၺာန္သည္ အရွိတရားျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘုံ၊ ဗိမၼာန္ ျဖင့္ တည္ရွိေနေသာအရာမဟုတ္ပါ။ နိဗၺာန္ကုိ ဥာဏ္ျဖင့္သာ ျမင္ႏုိင္ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္စြမ္း ရွိေသာ အရာျဖစ္ပါသည္။

အမွန္ျမင္၍ အျမင္မွန္ႏုိင္ၾကပါေစ။

မင္း - လက္ခံပါျပီ ဘုရား ။ ။


နိဗၺာန္

နိဗၺာန္ဆိုသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ အစြန္းစြန္ ဘာသာေရးရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေပသည္။ မဟာယာန ႏွင့္ ေထရ၀ါဒ ဟူ၍ဂိုဏ္းၾကီး ႏွစ္ခုကြဲသကဲ့သို႔ နိဗၺာန္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အယူအဆမွာလည္း ကြဲျပားသည္။ မဟာယာန က်မ္းမ်ားတြင္ နိဗၺာန္ကို သုခခ်မ္းသာတို႔ျဖင့္ ျပည့္စုံသည့္ ဘံုဗိမာန္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ သံသရာကိုယ္၌ကပင္ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း ကြဲျပားေသာ အယူအဆမ်ား၊သေဘာတရားမ်ားကို တင္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္ ေထရ၀ါဒတြင္မူ ဆရာစဥ္ဆက္ ႏွင့္ က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ နိဗၺာန္သည္ တည္ေနရာဘံုအျဖစ္ မယူဆ၊မသတ္မွတ္သင့္ေၾကာင္း၊ သံသရာႏွင့္ ဆက္စပ္မႈကင္းမွ သာလွ်င္ နိဗၺာန္ျဖစ္ေၾကာင္း အစရွိသျဖင့္ တိက်စြာရွင္းလင္းျပဆိုထားေပသည္။

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶက်မ္းဂန္အရ ၃၁-ဘံု၌ ရွိၾကေသာ သတၱဝါတို႔သည္ သံသရာလည္ၾကရာတြင္ ၃၁-ဘံုမွ စိတ္၏ လံုးဝ ခ်မ္းသာရာျဖစ္ေသာ ကိေလသာမ်ားမွ လြတ္ကင္းရာကို နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။ နိဗၺာန္တြင္ လူတုိ႔၏ ဒုကၡအားလံုးမွ ကြၽတ္ၿငိႇမ္းၿပီး နိဗၺာန္ သုိ႔ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ သံသရာ အသစ္တဖန္ျပန္လယ္ျခင္း မရွိေတာ့ေပ။

နိဗၺာန္သည္ ေကာင္းဘံုကဲ့သုိ႔ ေနရာအျဖစ္ မရွိေပ။ နိဗၺာန္သည္ ဥပခါျပဳျခင္းကဲ့သုိ႔ သံသရာ ႏွင့္ဆန္႔က်င္ဖတ္ျဖစ္သည္။

နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား

1. မာန္မယစ္ရာ နိဗၺာန္။ (မဒနိမၼဒေနာ)
2. တဏွာမြတ္သိပ္ျခင္းကို ပယ္ေျဖာက္ရာ နိဗၺာန္။ (ပိပါသ၀ိနေယာ)
3. ကာမဂုဏ္ အာလယကို အႂကြင္းမဲ့ခြာရာ နိဗၺာန္။ (အာလယသမုဂၣါေဋာ)
4. ၀ဋ္သံုးပါးမွ ကင္းျပတ္ရာ နိဗၺာန္။ (၀႗ဳပေစၦေဒါ)
5. တဏွာကုန္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္။ (တဏွာကၡေယာ)
6. ရာဂကင္းလြတ္ရာ နိဗၺာန္။ (၀ိရာေဂါ)
7. တဏွာ၏ခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္။ (နိေယာေဓာ)
8. အျမဲခိုင္ခန္႔ေသာ နိဗၺာန္။ (ဓု၀ံ)
9. အိုျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာန္။ (အဇရံ)
10. သံသရာခ်ဲ႕တတ္ေသာ တရားမရွိေသာ နိဗၺာန္။ (နိပၸပဥၥံ)
11. မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္ေသာ နိဗၺာန္။ (သစၥံ)
12. သံသရာ၏ ဟိုမွာဘက္ကမ္းျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္။ (ပါရံ)
13. ဉာဏ္ႏံု႔သူတို႔ အလြန္ျမင္ႏိုင္ခဲေသာ နိဗၺာန္။ (သုဒုဒၵသံ)
14. ကိေလသာကင္းေ၀း ခ်မ္းေအးေသာ နိဗၺာန္။ (သိ၀ံ)
15. ေသျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္။ (အမတ)
16. ၿငိမ္းခ်မ္းရာ ေဘးကင္းရာ နိဗၺာန္။ (ေခမံ)
17. သခၤါရကင္းဖြယ္ အံ့ဖြယ္သူရဲ မျဖစ္ဖူးေသာ နိဗၺာန္။ (အဗၻဳတံ)
18. ေဘးမရွိေသာ ေႏွာက္ယွက္ပုပန္ျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္။ (အနီတိကံ)
19. ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ေစာင့္ေရွာက္ရာ နိဗၺာန္။ (တာဏံ)
20. ေဘးရန္လြတ္ေရွာင္း ပုန္းေအာင္းရာ နိဗၺာန္။ (ေလဏံ)
21. ၾသဂမလႊမ္းေသာ ကြၽန္းတည္းဟူေသာ နိဗၺာန္။ (ဒီပံ)
22. ကိေလသာမွ စင္စစ္ စင္ၾကယ္ေသာ နိဗၺာန္။ (၀ိသုဒၶိ)
23. သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေတာင့္တအပ္ေသာ နိဗၺာန္။ (၀ရံ)
24. သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ေသာ နိဗၺာန္။ (နိပုဏံ)
25. အေၾကာင္းတရား မျပဳျပင္အပ္ေသာ နိဗၺာန္။ (အသခၤတ)
26. ကိေလသာမွ လြတ္ေသာ နိဗၺာန္။ (ေမာေကၡာ)
27. အထူးသျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ နိဗၺာန္။ (ေသေ႒ာ)
28. အတုမရွိ အလြန္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္။ (အႏုတၱေရာ)
29. ေလာကသံုးပါး၏ ဆံုးရာ နိဗၺာန္။ (ေလာကႆေႏၲာ)

နိဗၺာန္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ကို သိေအာင္ျပဳ၍ အဖန္ဖန္ ႏွလံုးသြင္းရာ၏၊ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ရာ၏၊ ဤသို႔ နိဗၺာန္၏ဂုဏ္တို႔ကို အသီးသီး ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ အလြန္ စိတ္ၾကည္လင္၏၊ ဉာဏ္ႀကီးထြား၏၊ စိတ္ေအးခ်မ္းတည္ၾကည္၏၊ ဥပစာရ စ်ာန္ကိုရ၏။


နိဗၺာန္အေၾကာင္း
July 28, 2010
By admin

“ … နိဗၺာန္၏ တည္ရာအရပ္ မရွိ။ ဒီစကားက သိပ္ေကာင္းတယ္။ အခု ေျပာၾကတာက နိဗၺာန္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္တယ္လို႔လည္း ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ နိဗၺာန္ရတယ္လို႔လည္း ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။

ေရာက္တယ္ဆိုတဲ့ စကားထဲမွာ ဘာပါေနသလဲဆိုေတာ့ နိဗၺာန္ဟာ ေရာက္စရာေနရာတစ္ခု, ဘံုတစ္ခု, ဌာနတစ္ခုလုိ႔ စိတ္က ထင္,ထင္ေနတတ္တယ္။ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဲသလိုခ်ည္း ထင္တတ္ၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာ မိလိႏၵမင္းႀကီးက ေမးတယ္။ နိဗၺာန္ရဲ႕တည္ရာ အရပ္ ရွိပါသလားတဲ့။ မရွိဘူးလို႔ ရွင္နာဂသိန္က ေျဖတယ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔ နိဗၺာန္ဟာ အေရွ႕မွာ ရွိတယ္၊ အေနာက္မွာ ရွိတယ္၊ ေတာင္မွာ ရွိတယ္၊ ေျမာက္မွာ ရွိတယ္၊ အထက္မွာ ရွိတယ္၊ ေအာက္မွာ ရွိတယ္ … ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔ မရဘူး။ ဘယ္ေနရာ နိဗၺာန္ရွိတယ္ဆိုတာ ေျပာလို႔ မရဘူး။

ကိေလသာခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းသေဘာကို ဘယ္ေနရာမွာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာလို႔ မရဘူး။ ၫႊန္ၾကားလို႔ မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တည္ရာအရပ္ရယ္လို႔ မရွိဘူး။

ဒါေၾကာင့္မို႔ နိဗၺာန္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ဘံုတစ္ခုအေနမ်ိဳး မျမင္မိေစနဲ႔။ ေရာက္စရာဌာနတစ္ခုအေနနဲ႔ မျမင္မိေစနဲ႔။ အဲဒါ အေရးႀကီးတယ္။ နိဗၺာန္ဟာ သေဘာတရားတစ္ခုပဲ။”

(အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ)

+++++

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၄ ရက္ စေနေန႔တြင္ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း၌ အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ၏ အဘိဓမၼာပို႔ခ်ခ်က္သင္တန္း၊ အပတ္စဥ္ (၄၂) နိဗၺာန္အေၾကာင္းပို႔ခ်ခ်က္ကို နာယူ သင္ယူၾကရ၏။

သင္တန္းတြင္ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္းသို႔ ေခတၱေရာက္ရွိေနေသာ ဓမၼေဘရီဆရာေတာ္ အရွင္ဝိရိယ (ေတာင္စြန္း)က နိဗၺာန္အေၾကာင္း နာရီဝက္ခန္႔ ေဟာၾကား ပို႔ခ်ေပး၏။


ေဒးဒရဲေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေပါင္းျမက္မ်ား ရွင္းလင္းၿပီး၍ ေပၚလာေသာ ေျမကြက္ဥပမာ၊ ဝါးခ်က္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီး၏ ကိုယ္တိုင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳၿပီးမွ ႏွစ္ဦး ျပန္ဆံု၍ ရွင္းရမည့္တရား ဥပမာမ်ားျဖင့္ ကိေလသာရွင္းမွ ေပၚလာေသာ တရား၊ ရွင္းႏိုင္သူ၏ သႏၲာန္တြင္ ေပၚသည့္ လြတ္ေျမာက္မႈ သေဘာ၊ ပစၥတၱံ ေဝဒိတေဗၺာ ဝိညဴဟိ – သစၥာေလးပါး သိျမင္၍ အရိယာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးတို႔သာ ကိုယ္စီကုိယ္င သိႏိုင္ ခံစားႏိုင္သည္ဟူေသာ တရားေတာ္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္အညီ သိႏိုင္သည့္ သေဘာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပ ေဟာေျပာသြား၏။

+++++

နိဗၺာန္

နိဗၺာန = နိ + ဝါန

နိ = ထြက္ေျမာက္

ဝါန = တဏွာ

ဝါနဟု ဆိုအပ္ေသာ တဏွာမွ ထြက္ေျမာက္တတ္ေသာေၾကာင့္ နိဗၺာန္ဟု ေခၚသည္။

ထြက္ေျမာက္ဟူသည္ အာ႐ုံျပဳ မခံရျခင္းကို ဆိုလိုသည္။

နိဗၺာန္သည္ မဂ္ဉာဏ္ ၄-ပါးျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳထိုက္ေသာ တရားျဖစ္သည္။

မဂ္ဖိုလ္တို႔၏ အာ႐ုံျဖစ္သည္။

နိဗၺာန္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေဟာၾကားထားခ်က္မ်ားမွ ထင္ရွား အေတြ႕ရမ်ားသည့္ အခ်က္မ်ားမွာ -

နိဗၺာန္ဟူသည္

(၁) တဏွာ၏ အႂကြင္းမဲ့ ကုန္ရာကုန္ေၾကာင္း/ကုန္ျခင္း (တဏွာယ အေသသ ဝိရာဂနိေရာဓ) ျဖစ္၏။

မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက တဏွာ၏ အႂကြင္းမဲ့ ကုန္ျခင္း ခ်ဳပ္ျခင္းဆိုသည္ကို ပိုၿပီး ႏွစ္သက္၏။

ဓမၼစၾကာတြင္ … ေယ တႆာေယဝ တဏွာယ အေသသဝိရာဂနိေရာေဓာ စာေဂါ ပဋိနိႆေဂၢါ မုတၱိ

အနာလေယာ … ဆိုၿပီး အထပ္ထပ္ ေဟာ၏။

‘အနာလေယာ’၊ ‘စာေဂါ’၊ ‘ပဋိနိႆေဂၢါ’ စသည့္ပုဒ္မ်ား၏ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု

သိပ္မကြာလွေပ။

(၂) တဏွာကုန္ရာကုန္ေၾကာင္း/ကုန္ျခင္း (တဏွကၡယ) ျဖစ္၏။

တဏွကၡယဟု ပါဠိပုဒ္ျဖင့္ ေဟာျခင္းလည္း ရွိ၏။ အဓိပၸာယ္အတူတူပင္ ျဖစ္၏။

(၃) ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတို႔ ကုန္ရာကုန္ေၾကာင္း/ကုန္ျခင္း (ရာဂကၡယ၊ ေဒါသကၡယ၊ ေမာဟကၡယ) ျဖစ္၏။

ကိေလသာတို႔ ကုန္ရာကုန္ေၾကာင္းကို ဆို၏။ ပါဠိေတာ္တို႔တြင္ ရာဂကၡယသည္ နိဗၺာန္၊

ေဒါသကၡယသည္ နိဗၺာန္၊ ေမာဟကၡယသည္ နိဗၺာန္ဟု ေဟာထားခ်က္မ်ား ရွိ၏။

(၄) ဘဝခ်ဳပ္ရာခ်ဳပ္ေၾကာင္း/ခ်ဳပ္ျခင္း (ဘဝနိေရာဓ) ျဖစ္၏။

ဘဝမရွိေတာ့ျခင္း၊ ေနာက္ထပ္မျဖစ္ေတာ့ျခင္း ခ်ဳပ္ျခင္းကိုလည္း နိဗၺာန္ဟု ေခၚ၏။

(၅) ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာခ်ဳပ္ေၾကာင္း/ခ်ဳပ္ျခင္း (ဒုကၡနိေရာဓ) ျဖစ္၏။

အမွန္ ၄-ပါးတြင္ တတိယသစၥာကို ဒုကၡနိေရာဓဟု ေခၚ၏။

ဒုကၡကုန္ရာ ေနရာတစ္မ်ိဳးသေဘာ … စသည္ ဥပမာအမ်ိဳးမ်ိဳး တင္စား ေျပာေနျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး

နိဗၺာန္သည္ ေနရာ ဘံု ဌာနတစ္ခု မဟုတ္ေပ။

ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ သို႔မဟုတ္ ကိေလသာတို႔ ကုန္ၿငိမ္းသည့္ သေဘာသာ ျဖစ္၏။

(၆) မည္သည့္အေၾကာင္းကမွ် မျပဳလုပ္အပ္ေသာ တရား (အသခၤတ) ျဖစ္၏။

ကံ, စိတ္, ဥတု, အာဟာရ ဟူေသာ အေၾကာင္းတရား ၄-ပါးက ႐ုပ္ကို ျပဳျပင္သကဲ့သို႔ နိဗၺာန္မွာ

ျပဳလုပ္အပ္ေသာ အေၾကာင္းတရား မရွိ။

နိဗၺာန္သည္ တရားအားထုတ္ျခင္း၏ အက်ိဳး မဟုတ္။ မဂ္ဉာဏ္၏ အက်ိဳး မဟုတ္။

အာ႐ုံကို အေၾကာင္းဆိုေသာ အေနျဖင့္ (ပါဠိလို ပစၥယသဒၵါအေနျဖင့္ သံုး၏။) ေျပာလွ်င္မူ နိဗၺာန္သည္

အေၾကာင္းထဲ ပါႏိုင္၏။

အထူးသျဖင့္ နိဗၺာန္သည္ အက်ိဳး မဟုတ္။

သူ႔အလိုလို သူ႔ဟာသူ ထင္ရွားရွိေနေသာ တရားသာ ျဖစ္သည္။

(၇) ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္ရာ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း/လြတ္ေျမာက္ျခင္း (မုတၱိ၊ ဝိမုတၱိ) ျဖစ္၏။

ကိေလသာမွ လြတ္ျခင္း၊ ကိေလသာအာ႐ုံနယ္ပယ္ အျပင္ဘက္ေရာက္ျခင္း ျဖစ္၏။

မုတၱိဟုလည္း သံုး၏။ ဝိမုတၱိဟုလည္း သံုး၏။

(၈) ကၽြန္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ တရား (ဒီပ) ျဖစ္၏။

သမုဒၵရာ ပင္လယ္ထဲ ေမ်ာေန ဒုကၡေရာက္ေနသူအတြက္ ကၽြန္းကို မွီခိုၿပီး အသက္ရွင္ရသကဲ့သို႔

သံသရာထဲ ေမ်ာေနသူတို႔အတြက္ နိဗၺာန္ကို ကၽြန္းသဖြယ္ တင္စားျခင္း ျဖစ္၏။

(၉) လဲေလ်ာင္းရာျဖစ္ေသာ တရား (တာဏ) ျဖစ္၏။

အားကိုးရာအျဖစ္ကို ဆိုလို၏။

(၁၀) ပုန္းေအာင္းရာျဖစ္ေသာ တရား (ေလဏ) ျဖစ္၏။

နိဗၺာန္ဟူေသာ ပုန္းေအာင္းရာကို ရလွ်င္ သံသရာေဘးဒုကၡမွ လြတ္ျခင္းကို ဆို၏။

(၁၁) မွီခိုရာျဖစ္ေသာ တရား (ပရာယဏ) ျဖစ္၏။

နိဗၺာန္ကို တကယ္ေတြ႕မွ၊ နိဗၺာန္ကို အာ႐ုံျပဳႏိုင္ေသာ စိတ္မ်ား မိမိသႏၲာန္မွာ ျဖစ္မွ အပါယ္ေဘး

သံသရာေဘးဒုကၡတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ေသာ အားထားမွီခိုရာအစစ္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဆို၏။

(၁၂) အမွန္တရား (သစၥ) ျဖစ္၏။

နိဗၺာန္ကို သစၥာတရားဟုလည္း ေခၚ၏။

အမွန္တရား ၄-မ်ိဳးျဖစ္ေသာ ဆင္းရဲအမွန္တရား၊ ဆင္းရဲေၾကာင္းအမွန္တရား၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ

နိဗၺာန္အမွန္တရား၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အက်င့္အမွန္တရားမွ အမွန္တရား တစ္ခု

ျဖစ္၏။

(၁၃) ခ်မ္းသာျခင္းတရား (သုခ) ျဖစ္၏။

နိဗၺာနံ ပရမံ သုခံ – နိဗၺာန္သည္ အျမတ္ဆံုး ခ်မ္းသာဟု ဓမၼပဒတြင္ ေဟာထား၏။

(၁၄) ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းတရား (သႏၲိ) ျဖစ္၏။

ခံစားမႈမပါေသာ ၿငိမ္းေအးျခင္း ျဖစ္၏။

(၁၅) မြန္ျမတ္ေသာတရား (ပဏီတ) ျဖစ္၏။

(၁၆) ၿမဲေသာတရား (ဓုဝ) ျဖစ္၏။

တရားေတြထဲမွာ ၿမဲသည္ဟူ၍ နိဗၺာန္သာ ရွိ၏။

(၁၇) မေသရာတရား (အမတ) ျဖစ္၏။

ဥပါဒ္-အျဖစ္မရွိ၍ ဘင္မရွိ။ ေသျခင္းကင္းေသာ တရား ျဖစ္၏။

(၁၈) မိမိထက္သာေသာတရား မရွိေသာ တရား (အႏုတၱရ) ျဖစ္၏။

အျမတ္ဆံုးတရားဟု ဆို၏။

(၁၉) နက္နဲေသာ တရား (ဂမၻီရ) ျဖစ္၏။

နိဗၺာန္ကို အမွန္းအဆျဖင့္ မျမင္ႏိုင္ဘဲ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ တကယ္ရမွ ျမင္ႏိုင္သျဖင့္ နက္နဲေသာ

တရားဟု ဆုိ၏။

ေလာကရဲ႕ဒဏ္ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံ

ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးျဖစ္သည့္ လာဘ္ရျခင္း၊ လာဘ္မရျခင္း၊ အေႁခြအရံေပါျခင္း၊ အႁခြအရံ မရွိျခင္း၊ အခ်ီးအမြမ္းခံရျခင္း၊ အကဲ့ရဲ႕ခံရျခင္း၊ ခ်မ္းသာႏွင့့္ျပည့္စံုစြာေနႏိုင္ျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရျခင္းစသည့္ ေလာကဓံတရားမ်ားသည္ မလြတ္မလပ္ ဒလစပ္ ႀကံဳေတြ႔ရသည္မွာ ေလာက၏ ျဖစ္စဥ္ဓမၼတာပင္ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ အေကာင္းေလာကဓံ၊ အဆိုးေလာကဓံ တစ္လွည့္စီ ႐ိုက္ခတ္ေနၾကရာ အေကာင္းႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရလို႔လည္း မေျမာက္ႂကြရာ၊ အဆိုးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရလို႔လည္း စိတ္ဓာတ္မက်ေလရာ။

အသိနဲ႕ အက်င့္

အက်င့္မပါေသာ အသိတရားမ်ားက မိမိကိုယ္ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔သာ ျဖစ္ေနတတ္၏။

အသိကိုလုိက္မက်င့္လွ်င္ေနာက္ဆံုး၌သိသလိုလိုမသိသလိုလိုႏွင့္ မသိသည္သာလွ်င္ ျဖစ္သြားတတ္ေသာေၾကာင့္ အသိႏွင့္အက်င့္ ထပ္တူက်ေစရန္ ၀ိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ- အသိေရာအက်င့္ပါၿပည့္စံုေတာ္မူေသာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကဲ့သုိ႔က်င့္ၾကံပြါးမ်ားအားထုတ္ၾကရာ၏။

ေစတနာေကာင္းမွ လာဘ္ရ၏

ေရွးအခါက ဘုရားေလာင္းသည္ ေပါက္ပင္ႀကီးတစ္ပင္တြင္ ရုကၡစိုးနတ္ ျဖစ္ေန၏။
ဆင္းရဲသား ပုဏၰား တစ္ဦးသည္ ေပါက္ပင္ႀကီး၏ ေျခရင္း အမႈိက္သရိုက္မ်ားကို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၏၊
ပန္း၊ ဆီမီး၊ အေမႊးတိုင္မ်ားျဖင့္လည္း ပူေဇာ္၏၊ ထို႔ေနာက္...
“ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါ၏ေလာ...ဟု ဆိုလွ်က္ ျပန္သြား၏”

တစ္ေန႔ ပုဏၰားအိုတစ္ဦး ေရာက္လာ၏၊
အို ပုဏၰားငယ္ စိတ္မရွိ ၾကားမႈမရွိသည့္ ေပါက္ပင္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ပူေဇာ္ရသနည္း...ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ရပါ၏ေလာ-ဟု ေမးရသနည္း၊

အဘပုဏၰား
အကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်မ္းသာလို၍ ပူေဇာ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဤအပင္၌ နတ္မ်ားရွိ၏၊

ထိုအခါ ပုဏၰားအိုသည္
ဖန္ဆင္းထားေသာ ပုဏၰားအိုအသြင္မွ နတ္အသြင္ ျပလိုက္သည္၊
ပုဏၰားငယ္ ငါသည္ ဤအပင္ေစာင့္ နတ္ျဖစ္၏၊ မေၾကာက္လင့္...သင့္အား ဥစၥာတို႔ကို ငါေပးအံ႔။
ထိုသို႔ေျပာဆိုကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။

မၾကာမီ ပုဏၰားငယ္သည္ အိမ္ေအာက္မွ ေရႊအိုးမ်ားကို တူးေဖာ္ရရွိ၏၊
ထို႔ေၾကာင့္ မိမိလည္း သံုးစြဲ၊ အလွဴအတန္းလည္းလုပ္၊ သီလလည္း ေဆာက္တည္ကာ ထာဝရခ်မ္းသာသြား ခဲ့ေပသည္။ ေစတနာေကာင္း၍ ပုဏၰားငယ္မွာ လာဘ္ဥစၥာမ်ား ရရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(စတုတၳနိပါတ္ ပလာသဇာတ္)

ဧည္႔သည္

လာတုန္းကလည္း တစ္ေယာက္တည္းေနာ႔၊
လက္တြဲေခၚကာ အေဖာ္မပါဘူး၊
ဥစၥာခ်ည္းႏွွီး ကိုယ္ထီးတည္း။

ျပန္သြားေတာ႔လည္း တစ္ေယာက္တည္းေနာ႔၊
လက္တြဲေခၚကာ အေဖာ္မပါဘူး၊
ဥစၥာခ်ည္းႏွီး ကိုယ္ထီးတည္း။





လာျပီးေတာ႔နား မသြားေသးခင္ ခ်ိန္ေလးတြင္မွ၊
၀န္းက်င္ခက္ႏြယ္ ေႏွာင္ၾကိဳးသြယ္ၾက၊
ျပံဳးရယ္မဲ႔ငို ခ်စ္မုန္းပိုၾက၊
မလိုေဒါသ လိုေလာဘနဲ႔၊
ဘ၀ရိပ္ျမံဳ-ကၾကိဳးစံုခဲ႔၊
ကံကုန္မိုးခ်ဳပ္ လက္တြဲျဖဳတ္ကာ၊
သုတ္သုတ္ေဆာလ်င္ ခရီးႏွင္သည္၊
တို႔မ်ား“ဧည္႔သည္”ပါတကား။
                                    ဗန္းေမာ္ေရြညိဳ။

"ေမြးဖြားျခင္း ေလးမ်ဳိး (သုိ႔မဟုတ္) ပဋိသေႏၶ ေလးမ်ဳိး"

ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ အေၾကာင္း အက်ိဳး ကို သိ ပါတယ္ဘုရား လူစင္စစ္ကေန ဝါးပင္တို႔ မန္က်ဥ္းပင္တို႔ စြဲျပီး သေႏၶတည္တာကို သေဘာ မေပါက္တာ ဘုရား။ (May Myanmar)

ဒကာမ... လူစင္စစ္ကေန ဝါးပင္ မန္က်ဥ္းပင္တုိ႔စြဲျပီး သေႏၶတည္တာက သတၱဝါတစ္ဦး ေမြးဖြားလာပုံ (၄)နည္းရွိပါတယ္။
ဘြားခနဲ ခႏၶာကုိယ္ ထင္ထင္ရွားရွား၊ ေပၚလာတဲ့ ေမြးဖြားနည္းလည္းရွိပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ေမြးဖြားတာတုန္းဆုိရင္ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ၊ ကမၻာဦးလူသားေတြ၊ ေနာက္ျပီး ငရဲသားေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ခႏၶာကုိယ္ဟာ ဘြားခနဲ ေပၚလာတာ။ အဲဒီေမြးဖြားျခင္း(ပဋိသေႏၶ)ကုိ ဥပပါတ္ ပဋိသေႏၶလုိ႔ေခၚပါတယ္။

ေနာက္အခ်ဳိ႕ သတၱဝါေတြက်ေတာ့ (moisture) လုိ႔ေခၚတဲ့ အညွိတုိ႔ အစုိဓာတ္တုိ႔ကုိ စြဲျပီးေတာ့ ျဖစ္တယ္။ ပဒုမေဒဝီက ၾကာပန္းမွာ ျဖစ္တယ္၊ ျမန္မာရာဇဝင္ထဲက ေဝဠဳဝတီကလည္း ဝါးပင္မွာ ျဖစ္တယ္၊ ေပါကၡရသာတိပုဏၰားၾကီးကလည္း ပဒုမၼာၾကာပန္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶတည္တယ္။ အဲဒီလုိ ေရညွိစတဲ့ အညွိကုိစြဲျပီး ေမြးတာက်ေတာ့ သံေသဒဇ ပဋိသေႏၶလုိ႔ေခၚပါတယ္။

မိခင္ရဲ႕ သားအိမ္ထဲမွာျဖစ္ျပီး ေမြးတာကုိ ပါဠိလုိ ဇလာဗုဇ ပဋိသေႏၶလုိ႔ေခၚတယ္။ ဇလာဗု- ဆုိတာ မိခင္ရဲ႕ သားအိမ္၊ အဲဒီသားအိမ္ထဲမွာ သေႏၶတည္ျပီးေတာ့ ျဖစ္တာကုိ ဇလာဗုဇပဋိသေႏၶလုိ႔ေခၚပါတယ္။

ၾကက္ေတြ ငွက္ေတြက ဥထဲမွာ သေႏၶတည္လုိ႔ အ႑ဇပဋိသေႏၶ၊ ဒီလုိပဋိသေႏၶေလးမ်ဳိးရွိေၾကာင္းမွတ္သားထုိက္ပါတယ္။ ဒကာမေျပာတဲ့ လူစင္စစ္ကေန ဝါးပင္တုိ႔ မန္က်ဥ္းပင္တုိ႔စြဲျပီး သေႏၶတည္ျခင္းဟာလည္း ပဋိသေႏၶေလးမ်ဳိးထဲက အညွိမွာစြဲျပီး ျဖစ္တဲ့သံေသဒဇပဋိသေႏၶျဖစ္ပါတယ္။
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

"သတိထားဖြယ္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္အကုသုိလ္"

ကုသိုလ္ အကုသိုလ္တုိ႔သည္ လူတစ္ေယာက္၏ ဘုန္းကံမ်ားဟုေခၚသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္၏ ဘုန္းကံၾကီးျခင္း ဘုန္းကံနဲျခင္းကို ကုသိုလ္ အကုသုိလ္ကံတို႔၏ အနဲအမ်ားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ၾကသည္။ ဘုန္းကံၾကီးသူသည္ ကုသုိလ္ကံၾကီးသူမ်ားျဖစ္ျပီး အကုသုိလ္ကံ နဲသူမ်ားျဖစ္သည္။ ဘုန္းကံနဲျခင္းဆုိသည္မွာ ကုသုိလ္ကံနဲပါးျခင္းႏွင့္ အကုသုိလ္ကံ မ်ားျပားျခင္းျဖစ္သည္။

ဗလ၀ အကုသလ ၀ေသန - မ်ားစြာေသာ အကုသုိလ္အစြမ္းေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ရတယ္ဆုိေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ အကုသုိလ္အျဖစ္မ်ားသလား?  ေမးစရာရွိလာသည္။

တခါက အႏုရုဒၶါမေထရ္ၾကီး ဘုရားထံေရာက္လာျပီး ‘‘အရွင္ဘုရား-တပည့္ေတာ္ နတ္မ်က္စိႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြ ငရဲက်ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕ေနရပါတယ္ဘုရား၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္ရပါသလဲဘုရား’’  ေမးေလွ်ာက္ေသာ အခါ 

ဘုရားရွင္က ‘‘အႏုရုဒၶါ အမ်ိဳးသမီးေတြ ငရဲေရာက္ေနၾကတယ္ဆုိတာ အခ်က္သုံးခ်က္ႏွင့္ တစ္ေနကုန္ ေနေနၾကလုိ႔ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ၃ ခ်က္က---
၁။ နံက္ပုိင္းမွာ- အမ်ိဳးသမီးေတြက မစၦရိယစိတ္ေတြနဲ႔ ေနၾကတယ္။
၂။ ေန႔လည္ပုိင္းမွာေတာ့- ဣႆာ စိတ္နဲ႕ ေနၾကတယ္။
၃။ ညေနပုိင္းမွာေတာ့- ရာဂစိတ္နဲ႕ ေနၾကတယ္။
‘‘နံနက္ မေစၦ ေန႔လည္ ဣႆာ ညေန ရာဂ’’ ဆုိတဲ့ ငယ္ငယ္က ရထားတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ပုိင္းတစ္စေလး ျဖစ္ပါတယ္။ 
(အဂၤုတၱိဳရနိကာယ္၊ ပထမအႏုရုဒၶါသုတ္၊ ႏွာ ၂၈၅)။

ဤသုတ္ေတာ္က အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ အကုသုိလ္စိတ္ အျဖစ္မ်ားတယ္၊ ျဖစ္ခ်ိန္ ပိုမ်ားတယ္ဆုိတာ ျပဆုိျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။ နံနက္ အိပ္ယာထ မိုးလင္းတာနဲ႔ ကိုယ့္ပုိင္ဆုိင္မႈအေပၚမွာ မစၦရိယစိတ္ စျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိတယ္၊ ေန႔လည္ပုိင္းေရာက္လာေတာ့ သူတစ္ပါးပုိင္ဆုိင္မႈ ေအာင္ျမင္မႈ ျပည့္စုံမႈအေပၚမွာ ဣႆာစိတ္ျဖစ္တတ္တယ္ဟုဆုိသည္၊ ထုိ ဣႆာအေၾကာင္းကို စာေရးသူ၏ဆုိက္တြင္ ေလာကအဖ်က္တရား အပုိင္း(၁)တြင္ အက်ယ္တ၀န္႔ျပဆုိထားျပီး မစၦရိယအေၾကာင္းကိုေတာ့ ေလာကအဖ်က္တရား အပုိင္း (၂) တြင္ ေဖာ္ျပီးျဖစ္ရကား ထုိပုိ႕စ္မ်ားကို ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။ ညပုိင္းတြင္ အမ်ိဳးသမီး ရာဂစိတ္ပုိျဖစ္တယ္ဟု ဆုိသည္။

စာေရးသူ၏အယူအဆ မဟုတ္ပါ၊ ဘုရားေဟာမ်ားကိုသာ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳေနၾကသူမ်ားကလဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားပင္ျဖစ္သည္၊ စာေရးသူ၏ပညာေရးကို ေထာက္ပံ့သူမ်ားကားလဲ အမ်ိဳးသမီးက ခက္မ်ားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နတ္ျပည္မွာ နတ္သားတစ္ေယာက္ နတ္သမီး ၅၀၀ ဆုိေတာ့ နတ္ျပည္အေရာက္မ်ားသူေတြကလဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထုိသုတ္အဆုိအရ ထိုအဂၤါ၃ ရပ္ျဖင့္ အျဖစ္မ်ားသူမ်ားကို ရည္ရြယ္သည္၊ အမ်ိဳးသမီးအားလုံးကို မဆုိလုိ၊ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာကို ဆုိလုိသည္၊ ငရဲက်ေရာက္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကိုသာ ဆုိလုိပါသည္။ ငရဲက်ေရာက္တတ္တယ္ဟုဆိုသည္။ ေတာ္ၾကာ အမ်ိဳးသမီးထုက ဒီလုိေျပာရမလားဆုိျပီး စာေရးသူ ပါးစပ္ေပါက္ ပိတ္သြားႏုိင္သည္။

နတ္ျပည္ေရာက္သူ အေရအတြက္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ေကာင္းရာဘုံကို အျဖစ္မ်ားသလုိျဖစ္သည္အတြက္ ေကာင္းမႈျပဳသူမ်ားသည္ဟုလည္း ဆုိႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အမ်ိဳးသမီးဘ၀ကေန တုိက္ရုိက္အေနနဲ႕ ဘုရားအျဖစ္ သၾကားမင္း လူမင္း နတ္မင္း ျဗဟၼာ အျဖစ္ကိုေတာ့ မရႏုိင္ အမ်ိဳးသားဘ၀ေရာက္ေအာင္ ေကာင္းမႈျပဳ အမ်ိဳးသားဘ၀ျဖစ္ခ်င္သည့္ဆႏၵျဖင့္ ဆႏၵျပဳၾကရသည္။ ထုိအမ်ိဳးသားဘ၀ ရရွိျပီးမွသာ ဘုရား သၾကားစတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးမ်ားကို ရႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္၏ မယ္ေတာ္သည္ပင္ သႏၱဳသိတ နတ္သား ျဖစ္ခဲ့သည္ကို သတိျပဳသင့္ေပသည္။ အရွင္အာနႏၵာသည္ မိန္းမျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ေတြ မ်ားစြာရွိခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္ႏွင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာစတဲ့ သာ၀ကၾကီးမ်ားသည္လည္း လူသားထက္ ဘုန္းကံနိမ့္သည့္ တိရစၦာန္ဘ၀တုိ႔ျဖင့္ မ်ားစြာက်င္ခဲ့ရသည္တုိ႔ကို ေထာက္ဆ၍ ဘုရားျဖစ္ဖုိ႔ သာ၀ကၾကီးမ်ားျဖစ္ဖုိ႔ ဘ၀အမ်ိဳးမ်ိဳး ဘုန္းကံအမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔ျဖင့္ သံသရာကို ျဖတ္သန္းျပီးမွ ဘုရားအျဖစ္၊ သာ၀ကၾကီးမ်ားအျဖစ္ၾကရသည္ကို ေထာက္ဆလ်င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလဲ ပစၥဳပၸန္ လက္ရွိဘ၀မွာ ဘုရားအျဖစ္ကို မရႏုိင္ေပမဲ့ ဘုရားေလာင္းႏွင့္ သာ၀ကေလာင္းၾကီးမ်ားနည္းတူ ပါရမီမ်ား ျဖည့္ျပီး ဘုရားအျဖစ္ သာ၀က (အမ်ိဳးသား)ၾကီးမ်ားအျဖစ္ကို ရႏုိင္ပါသည္။ ဤကား အမ်ိဳးသမီးမ်ား မျဖစ္ႏုိင္သည့္အရာမ်ားကို ရႏိုင္သည့္ အခြင့္လမ္းျဖစ္သည္။
မွတ္ခ်က္။       ။ ေဖာ္ဝတ္ေမလ္းမွတဆင့္ မ်ွေဝသည္။
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီး လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)

"ဝိသာခါေက်ာင္းဒကာမၾကီး၏ ဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ား"

(၁)။ (၇)ႏွစ္သမီးအရြယ္ကပင္ ေသာတာပန္ျဖစ္ျခင္း။

(၂)။ ေကာင္းျခင္းငါးျဖာႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း။

(၃)။ ဆင္ေျပာင္ငါးစီးအားရွိျခင္း။

(၄)။ မဟာလတာရတနာ တန္ဆာၾကီးကုိဝတ္ရျခင္း။

(၅)။ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲၾကီး ျပဳလုပ္ခံရျခင္း။

(၆)။သားသမီးႏွစ္က်ိပ္၊ ေျမးေလးရာ၊ ျမစ္ရွစ္ေထာင္ရွိျခင္း။

(၇)။ အသက္(၁၂၀) ရွည္ေသာ္လည္း အျမဲတမ္း(၁၆)ႏွစ္
သမီးဟုထင္ရျခင္း။

(၈)။ ဘုရားရွင္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္
လည္းေကာင္း အက်ြမ္းတဝင္ရွိျခင္း။

(၉)။ ဘုရားရွင္ထံမွ ဆုထူး(၈)ခ်က္ ရရွိျခင္း။

(၁၀)။ နိမၼာနရတိဘုံမွာ(ဘုံစဥ္) ခံစားျပီး နိဗၺာန္ဝင္မည့္သူျဖစ္ျခင္း ။


"ေကာင္းျခင္း(၅)ျဖာ"
---------------------

၁။ ဆံပင္၏ေကာင္းျခင္း - ဆံပင္သည္ ပိတုန္းေရာင္ကဲ့သုိ႔ နက္ေမွာင္ဝင္းေျပာင္ေနျပီး ျဖန္႔ခ်လုိက္လ်ွင္ သုံးေထာင္ထြာ ရွည္လ်ားသည္။ ဒူးဆစ္ေအာက္အထိ ေရာက္သည္။ ဆံဖ်ားမွာ ေကာ့ပ်ံတက္ေနသည္။ အဖ်ားခ်ြန္သည္။(ေကသာ)

(၂)။ အသား၏ ေကာင္းျခင္း - အသား၏ေကာင္းပုံမွာ အသားေရာင္သည္ဝင္းဝါစုိျပည္ေန၏။ (မံသ)
မိတ္ကပ္လိမ္းစရာမလုိ၊ ပင္ကုိယ္ေခ်ာျခင္းျဖစ္၏။

(၃)။ အေရ၏ ေကာင္းျခင္း - အေရ၏ေကာင္းျခင္းတြင္ ေရေသာက္လုိက္လ်ွင္ ျမင္ရမေလာက္ပင္ျဖစ္၏။

(၄)။ အရုိး၏ေကာင္းျခင္း - လွပျခင္းသည္ အရုိး၏ေကာင္းျခင္းက အဓိကက်သည္။ အရုိးအဆစ္ ေျပျပစ္မွ ကုိယ္ခႏၶာအခ်ဳိးအစား က်နျပီး လွပေသာ ကုိယ္လုံးပုိင္ရွင္မ်ားျဖစ္မည္။(အ႒ိ) ယခုေခတ္လုိ ေမာ္ဒယ္သင္တန္း တုိ႔ ေအရုိးဗစ္သင္တန္းေတြတက္ေနစရာမလုိေပ။

(၅)။ အရြယ္၏ေကာင္းျခင္း - အရြယ္၏ေကာင္းျခင္းတြင္ အျမဲတန္း (၁၆)ႏွစ္ သမီးကဲ့သုိ႔ထင္ရျခင္း၊ အရြယ္တင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။(ဝယ)

မွတ္ရန္။ ။ ဆံ၊ သား ၊ ေရ ၊ ရုိး ၊ ရြယ္။

"သားသမီးႏွစ္က်ိပ္၊ ေျမးေလးရာ ၊ ျမစ္ရွစ္ေထာင္ျဖစ္ပုံ"
------------------------------------------------------
ဝိသာခါတြင္ သား(၁၀) ေယာက္၊ သမီး(၁၀) ေယာက္၊ ရွိသည္။ သားသမီးႏွစ္က်ိပ္ ျဖစ္သည္။ ထုိသား(၁၀) ေယာက္ ကလည္း သား(၁၀)ေယာက္၊ သမီး(၁၀)ေယာက္စီးပင္ဖြား၏။ သမီး(၁၀)ေယာက္ကလည္း သား(၁၀) ေယာက္၊ သမီး(၁၀) ေယာက္စီပင္ဖြားျမင္ရာ ေျမး(၄၀၀) ျဖစ္သြားသည္။
ထုိေျမး(၄၀၀) ကလည္း ေျမးတစ္ေယာက္ လ်ွင္
သား(၁၀)ေယာက္၊သမီး(၁၀)ေယာက္စီပင္ဖြားျမင္သျဖင့္
ျမစ္(၈၀၀၀) ျဖစ္သြားရ၏။


"ဝိသာခါ အရြယ္တင္ပုံ"
-------------------------------
ေက်ာင္းအမၾကီးဝိသာခါ အရြယ္တင္ပုံမွာ အသက္(၁၂၀)
ရွိေသာ္လည္းအုိစာ၍မသြားေပ။
သားသမီးမ်ား၊ ေျမးမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာထုိင္ေနလ်ွင္ ခြဲျခား၍ပင္
မရနုိင္ဟု ဆုိပါသည္။


"ဘုရားရွင္ထံမွ ဝိသာခါရရွိေသာ ဆု(၈)မ်ဳိး"
--------------------------------------------

၁။အာဂႏၱဳရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား အျမဲတမ္း ဆြမ္းလွဴဒါန္းခြင့္ ရရွိျခင္း။

၂။ ခရီးသြား ရဟန္းသံဃာမ်ားအား အျမဲတမ္း ဆြမ္းလွဴဒါန္းခြင့္ ရရွိျခင္း။

၃။ ဂိလာန ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား အျမဲတမ္း ဆြမ္းလွဴဒါန္းခြင့္ရရွိျခင္း။

၄။ သူနာျပဳ (ဂိလာနဳပ႒ာက) ရဟန္းမ်ားအား အျမဲတမ္းဆြမ္းလွဴဒါန္းခြင့္ ရရွိျခင္း။

၅။ အျမဲတမ္း ယာဂုဆြမ္း လွဴဒါန္းခြင့္ ရရွိျခင္း။

၆။ အျမဲတမ္း ေဘသဇၨဒါန ေဆးလွဴခြင့္ရရွိျခင္း။

၇။ ဘိကၡဳနီတုိ႔အား အျမဲတမ္း အမာလႊမ္းသကၤန္း(က႑ဳပၸဋိစၦာဒနစီဝရ) လွဴဒါန္းခြင့္ရရွိျခင္း။

၈။ ဘိကၡဳ(ရဟန္း) တုိ႔အား အျမဲတမ္း မုိးေရခံသကၤန္း(ဝႆိကသာဋိကစီဝရ) လွဴဒါန္းခြင့္ ရရွိျခင္းတုိ႔ျဖစ္သည္။


စာေရးသူ-အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
------------------------*------------------------

_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္,
စိတ္ ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ …_/|\_

ဓမၼပဒ (ဗုဒၶ ၏ အေျခခံတရား)

နဟိေ၀ေရန ေ၀ရာနိ ၊ သမုႏၱိဓ ကုဒါ ဓနံ
အေ၀ေရန စသမၼ ႏၱိ ၊ ေသာဓေမၼာ သနႏၱေနာ

ဤေလာက ၌ ရန္တံု႕မူသျဖင့္ ရန္တုိ႕သည္ တစ္ရံတစ္ဆစ္မွ်မေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ ရန္တံု႕မမူသျဖင့္သာလွ်င္ ျငိမ္းေပ်ာက္ကုန္၏။

ပေရစန ၀ိဇာနႏၱိ ၊ မယေမတၱ ယမာမေသ။
ေက စတၳ ၀ိဇာနႏၱိ ၊ တေတာ သမၼႏၱိေမေဂါ

ဤ ဘ၀၌ ငါတုိ႕သည္ အျမဲမေန ေသၾကရကုန္ အံ့ဟု မသိ ေသာ သူတုိ႕ အဖုိ႕ခုိက္ရန္ ျငင္းခုံ ကြဲျပားျခင္းသည္ မေျပျငိမ္း၊ ထုိသုိ႕ သိေသာ သူတုိ႕ အဖုိ႕ကား ခုိက္ရန္ျငင္းခံုျခင္း ကြဲျပားျခင္း သည္ ေျပျငိမ္းေလ၏

လိုက္နာမွတ္သားရန္

မွန္ထဲမွာ ကုိယ့္အမူအရာအတုိင္းေပၚသလုိ ကုိယ္ျပဳသမွ် ကုိယ့္မွာေပၚလိမ့္မည္

(စူဠကမၼ၀ိဘဂၤသုတ္မွ အႏွစ္ခ်ဳပ္)

  ၁။ သူမ်ားအသက္၊ သတ္သည့္တြက္၊ အသက္ကုိယ့္မွာတုိ။

   ၂။ မသတ္ေရွာင္ရွား၊ ထုိသူမ်ား၊ ရွည္လွ်ားအသက္ကို။

  ၃။ ႏွိပ္စက္ကလူ၊ ညွဥ္းဆဲသူ၊ ေျပာထူေရာဂါဆုိ။

  ၄။ သနားစိတ္သြင္း၊ မႏွိမ္နင္း၊ ကင္းရွင္းေရာဂါကို။

  ၅။ ထန္ျပင္းေဒါသ၊ ႀကီးတတ္က၊ အလွပ်က္မည္ဆုိ။

  ၆။ ေဒါသကင္းစင္၊ ေမတၱာယွဥ္၊ ၾကည္လင္လွသကို။

  ၇။ မနာလုိျပန္၊ ဣႆာထန္၊ ၿခံရံကင္းမည္ဆုိ။

   ၈။ ဣႆာမထား၊ ၀မ္းေျမာက္ျငား၊ ေပါမ်ားၿခံရံကို။

  ၉။ မလွဴမဒါန္း၊ မေပးကမ္း၊ ေျခာက္ခန္းဥစၥာဆုိ။

၁၀။ စြန္႔ႀကဲေလတုံ၊ ျပဳပါကုန္၊ ကုံလုံၾကြယ္၀လုိ။

၁၁။ မာန္မာနၾကြယ္၊ ထုိသူ၀ယ္၊ မ်ဳိးႏြယ္ညံ့မည္ဆုိ။

၁၂။ ထုိက္သူရုိက်ဳိး၊ မာန္ကိုခ်ဳိး၊ အမ်ဳိးျမတ္သကို။

၁၃။ သိဖြယ္ဟူသမွ်၊ မေမးက၊ ဖ်င္းအ ပညာဆုိ။

၁၄။ ၾကားျမင္မ်ားေအာင္၊ ေမးေလ့ေဆာင္၊ ခုေနာင္တတ္သိလုိ။

                             (မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္မွ)

လူအမ်ား ျမတ္ႏုိးခ်စ္ခင္

                      သီလ ဒႆန သမၸႏၷံ၊  ဓမၼ႒ံ  သစၥေ၀ဒိနံ။

                      အတၱေနာ  ကမၼ  ကုဗၺာနံ၊   တံ   ဇေနာ   ကုရုေတ  ပိယံ။

                                                                                                             (ဓမၼပဒပါဠိေတာ္)

သီလႏွင့္လည္း ျပည့္စုံ၊ ၪာဏ္အျမင္ႏွင့္လည္း ျပည့္စုံ၊ တရား၌လည္းတည္ရွိ၊ အမွန္ကုိလည္းေျပာဆုိ

တတ္၊ မိမိျပဳအပ္သည့္ က်င့္၀တ္ႏွင့္လည္းျပည့္စုံေသာသူကုိ  လူအေပါင္းသည္  ျမတ္ႏုိးခ်စ္ခင္၏။

 

People hold dear him who embodies virtue and insight, who is principled,  has realized

the truth, and who himself does what he ought to be doing.

ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ခ်မ္းသာျခင္း

      လူေတြ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ရတာကုိၾကည့္ရင္ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ - -

မေကာင္းတာေတြ ျပဳ၊ မေကာင္းတာေတြ ေျပာ၊ မေကာင္းတာေတြ ႀကံၿပီး

ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္။

      ေကာင္းတဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ - -

ေကာင္းတာေတြ ျပဳမယ္၊ ေျပာမယ္၊ ႀကံမယ္ဆုိရင္  ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ

မဂၤလာေတြ ျပည့္စုံၾကရမွာပါ။

                                                              (ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)

ဘ၀ႏွင့္ ဖေရာင္းတုိင္

 

ဘ၀ ဆုိတာ ဖေရာင္းတုိင္ေလးလုိပဲ၊ မၾကာခင္ ၿငိမ္းသြားမွာ။

မၿငိမ္းခင္မွာ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကုိ အလင္းေရာင္းေပးပါ၊

ပတ္၀န္းက်င္ကုိေတာ့ ေလာင္ၿမဳိက္ မျပစ္ပါနဲ႔။

ၿငိမ္းသြားရင္လည္း အေႏြးဓါတ္ေလးက်န္ေနေအာင္ ျပင္ဆင္ထားခဲ့ပါ။

                                                                     အရွင္ဧသက

1 + 1 = 1

 

ဘ၀ဆုိတာ “ဘ” ႏွင့္စၿပီး  “၀”ႏွင့္ ဆုံးတဲ့  အကၡရာ ႏွစ္လုံးသာရွိသလုိ

လက္ေတြ႕ဘ၀မွာလည္း “ေမြး” ႏွင့္စၿပီး “ေသ” ႏွင့္ဆုံးတဲ့  အကၡရာ ႏွစ္လုံးသာရွိပါတယ္။

ယင္း ႏွစ္လုံးမွ ကုိယ္ပုိင္အျဖစ္ ရႏုိင္တာက “ကံ” တစ္ခုတည္းပါ။

        ကုသုိလ္ကံ စုမိသူတုိ႔ အျမတ္ရၾကၿပီး

        အကုသုိလ္ကံ စုမိသူတုိ႔မွာ အရွဳံးႀကီး ရွဳံးရပါလိမ့္မယ္။

ခက္တာက

       အျမတ္ကုိ လုိခ်င္ေပမဲ့ ျမတ္တ့ဲအလုပ္ကုိ မလုပ္ႏုိင္ၾကဘူး။

       အရွဳံးကုိ မလိုခ်င္ေပမဲ့  ရွဳံးတဲ့အလုပ္ကုိပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ႏွစ္သက္ေနၾကျခင္းပါ။

ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ “အရွဳံးသမား” လား။  “ျမတ္သမား”လားဆုိတာ စဥ္းစားသင့္ၿပီ။

                                                                                    အရွင္ဧသက  (Dec 27,  2011)

အေဖ့ေသာကကုိ ေျဖေဖ်ာက္ေပးေသာ သားလိမၼာ

အေဖလုပ္သူဟာ အဖုိးရဲ႕ေျမပုံေရွ႕မွာထုိင္ၿပီး

၀မ္းနည္းစြာ ငုိေၾကြးေနပါတယ္။ ဒါကုိ သားျဖစ္သူသုဇာတကျမင္ေတာ့ အေဖရဲ႕ ေသာကေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔အတြက္ ပညာေပးရပါေတာ့တယ္။
သုဇာတဟာ ႏြားေသၾကီးတစ္ေကာင္ေရွ႕မွာ ထုိင္ၿပီး စိမ္းစုိတဲ့ျမတ္ကုိ ကုိင္ကာ ငုိေၾကြးေနလုိက္ပါတယ္။

“သား၊ မင္းဟာ အရူးလုိပဲ စိမ္းစုိတဲ့ျမတ္ကုိ ရိတ္ၿပီး အသက္ကင္းေနတဲ့ႏြားအုိၾကီးကုိ စားပါ စားပါလုိ႔ ဘာလုိ႔ေျပာေနတာလဲ။ မင္းေကြ်းတဲ့ျမတ္ေၾကာင့္၊ မင္းတုိက္တဲ့ေရေၾကာင့္ ႏြားဟာ ျပန္ထမလာႏုိင္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ မင္းဟာ အျခားပညာမဲ့သူေတြလုိပဲ တယ္မုိက္တဲ့ေကာင္ပဲ။”

“အေဖ၊ ဒီႏြားမွာ မ်က္စိ၊ ေျခ၊ ကုိယ္၊ ဦးေခါင္း၊ အျမီး အရင္တိုင္းတည္ေနဆဲပါ။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ရွင္ကာ ျပန္ထလာႏုိင္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဖုိးရဲ႕ ဦးေခါင္း၊ ေျခ၊ လက္၊ အရိုး အားလုံး မေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး။ ေျမပုံစု၌ ငုိေနေသာ အေဖသည္သာလွ်င္ ပုိၿပီး ပညာမဲ့ၿပီး မုိက္သည္မဟုတ္ပါေလာ။”

ဒီေတာ့မွ အေဖလုပ္သူလည္း သတိ၀င္လာၿပီး
“ေထာပတ္ျဖင့္ သြန္းေလာင္းထားၿပီး ရဲရဲေတာက္ေနတဲ့မီးကုိ ေရနဲ႔ သြန္းေလာင္းလုိက္သလုိ ထုိ႔တူ သားဟာ ငါ့ရဲ႕ အပူေသာကကုိ ၿငိမ္းေအးေစၿပီတကား။
သား၊ အေဖ ေသာကၿငိမ္းသြားပါၿပီ။ သားရဲ႕ တရားစကားကုိ ၾကားလုိက္ရလုိ႔ အေဖမပူေဆြးေတာ့ပါဘူး။ မငုိေၾကြးေတာ့ပါဘူး။”

ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ထုိအေၾကာင္းကုိ သိေတာ္မူၿပီး ေအာက္ပါအတုိင္း မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။

“သုဇာတဟာ ဖခင္ရဲ႕ ေသာကကုိ ၿငိမ္းေအးေစသလုိ ထုိ႔အတူ သနားေစာက္ေရွာက္တတ္ေသာ ပညာရွိဟာ အေဖရဲ႕ေသာက၊ အျခားေသာသူေတြရဲ႕ေသာကကုိ ၿငိမ္းေအးေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကကုန္၏။”

ဒါကုိ ၾကည့္ၿပီး မိမိတုိ႔အားလုံးဟာ ၀မ္းနည္းလုိ႔ ငိုမယ့္အစား လမ္းခဲြရျခင္းရဲ႕ သေဘာတရားကုိ သိေအာင္လုပ္။ ေသာကခလုပ္မထိေအာင္ သတိနဲ႔ဆင္ျခင္။ အမွန္သေဘာကုိ ျမင္ရင္ျဖင့္ အပူပင္ ရင္မွာမေတာက္ေတာ့ပဲ ေအးခ်မ္းေသာအရသာစစ္ကုိ ခံစားရပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ အားလုံးပဲ ေသျခင္းတရားကုိ ဥာဏ္နဲ႔ဆင္ျခင္ၿပီး ေသာကမျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆုံးမႏုိင္ၾကပါေစ။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္းသိသင့္ေသာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား

ဘဒၵကမာၻတြင္ ပြင့္ေတာ္မူေသာ ဘုရားငါးဆူ

၁။ ကကုသန္ျမတ္စြာဘုရား
၂။ ေကာဏဂံုျမတ္စြာဘုရား
၃။ ကႆပျမတ္စြာဘုရား
၄။ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား
၅။ အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရား (ေနာင္ပြင့္ေတာ္မႈမည္)

သာသနာေတာ္သံုးရပ္

၁။ ပရိယတၱိ သာသနာ = ပိဋကပ္စာေပသင္ၾကားျခင္း
၂။ ပဋိပတၱိ သာသနာ = တရားေတာ္ႏွင့္အညီက်င့္ျခင္း
၃။ ပဋိေ၀ဒ သာသနာ = ထိုးထြင္းသိျမင္ျခင္း

ရတနာသံုးပါး

၁။ ဘုရား
၂။ တရား
၃။ သံဃာ


ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိသင့္ေသာအခ်က္မ်ား

ျမတ္စြာဘုရား၏ ဖခမည္းေတာအမည္ = သုေဒါၶဓန
ျမတ္စြာဘုရား၏ မယ္ေတာ္အမည္ = မယ္ေတာ္မာယာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ ေမြးဖြားရာဇာတိ = ကပၸိလ၀တ္
ျမတ္စြာဘုရား၏ ငယ္နာမည္ = သိဒၶတၻမင္းသား
ျမတ္စြာဘုရား၏ ၾကင္ယာေတာ္ = ယေသာ္ဓရာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ သားေတာ္ = ရာဟုလာ
ျမတ္စြာဘုရား၏ ဖြားဖက္ေတာ္ခုႏွစ္ေယာက္= ေမာင္စံ၊ ခႏိၶကျမင္း၊ ကာဠဳဒါရီအမတ္၊
ေရႊအိုးၾကီးေလးလံုး၊ ညီေနာ္အာနႏၵာ၊ ယေသာ္ဓရာ၊ ေဗာဓိေညာင္ပင္

သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာန

၁။ ျမတ္စြာဘုရားဖြားျမင္သည့္အရပ္ = လံုမၺနီဥယာဥ္
၂။ ဘုရားအျဖစ္ေရာက္ေတာ္မူေသာေနရာ = ဗုဒၶဂါယာ
၃။ ဓမၼစၾကာတရားဦးေဟာေတာ္မူေသာေနရာ = မိဂဒါ၀ုန္ေတာ
၄။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေသာေနရာ = ကုသိနာရုံ

သတၱဌာန ခုႏွစ္ပါး

၁။ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူေသာ ေဗာဓိေညာင္ပင္၏ အေရွ႕ေျမာက္တစ္လံကြာ ေရႊပလႅင္ဌာန
၂။ ေဗာဓိပင္၏ ေျမာက္ဘက္ ၁၀ လံကြာဌာန အနိမိသအရပ္
၃။ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ အနိမိသအၾကားႏွစ္လံကြာဌာန ရတနာစၾကၤ ံ
၄။ ေဗာဓိပင္၏ အေနာက္ေျမာက္ ၁၅ လံကြာ ရတနာဃရေရႊအိမ္
၅။ ေဗာဓိပင္၏ အေရွ႕ ၃၂ လံကြာ အဇပါလ ဆိတ္ေက်ာင္းေညာင္ပင္
၆။ ေဗာဓိပင္၏ အေရွ႕ေတာင္ ၁၅ လံကြာ မုစလိႏၵာအိုင္၀ယ္ နဂါးပါးျပင္းေအာက္ဌာန
၇။ ေဗာဓိပင္၏ ေတာင္ဘက္ ၁၁ လံကြာ လင္းလြန္းပင္အရပ္

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး

၁။ အရဟံ = ပူေဇာ္အထူးခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
၂။ သမၼာသမၺဳေဒၶါ = အလံုးစံုေသာတရားအေပါင္းကိုသိျမင္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၃။ ၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ = ၀ိဇၨာသံုးပါး၊ ၀ိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏတရား ၁၅ပါး တို႔ႏွင့္
ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၄။ သုဂေတာ = ေကာင္းေသာစကားကိုသာဆိုေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၅။ ေလာက၀ီဒူ = ေလာကသံုးပါးကုိသိေတာ္မူအပ္ေသာဂုဏ္။
၆။ အႏုတၱေရာ ပုရိသ ဓမၼသာရထိ= မယဥ္ေက်းေသာ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱ၀ါတို႔ကို
ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမေသာဂုဏ္။
ရ။ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ = နတ္လူတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေသာမူေသာဂုဏ္။
၈။ ဗုေဒၶါ = သစၥာေလးပါးကို သိေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၉။ ဘဂ၀ါ = ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဂုဏ္။

တရားဂုဏ္ေတာ္ ေျခာက္ပါး

၁။ သြာကၡာေတာ = တရားေတာ္၏ အစအလယ္အဆံုးေကာင္းေသာဂုဏ္။
၂။ သႏိၵဌိေကာ = ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ မဂ္ပညာျဖင့္ ကိေလသာကို
ေအာင္တတ္ေသာဂုဏ္။
၃။ အကာလိေကာ = အခါမလင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေပးတတ္ေသာဂုဏ္။
၄။ ဧဟိပႆိေကာ = လာလွည့္ရႈလွည့္ဟူ၍ အစီရင္ကိုခံထိုက္ေသာဂုဏ္။
၅။ ၾသပေနယ်ိေကာ = စိတ္ႏွင့္မခြာဘဲေဆာင္ျခင္းငွာထိုက္ေသာဂုဏ္။
၆။ ပစၥတၱံေ၀ဒိတေဗၺာ၀ိညူဟိ = ပညာရွိတို႔စိတ္၌ သိအပ္ခံစားအပ္ေသာဂုဏ္။

သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါး

၁။ သုပၸဋိပေႏၷာ = သိကၡာက်င့္၀တ္တုိ႔ကို ေကာင္းစြာက်င့္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၂။ ဥဇုပၸဋိပေႏၷာ = သိကၡာက်င့္၀တ္တို႔ကို ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ေသာဂုဏ္။
၃။ ဥာယပၸဋိပေႏၷာ = နိဗၺာန္၏ အက်ိဳးငွာ က်င့္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၄။ သာမိစိပၸဋိပေႏၷာ = အရိုအေသျပဳထိုက္ေအာင္ သိကၡာတို႔ကိုရိုေသထိုက္ေသာဂုဏ္။
၅။ အာဟုေနေယ်ာ = အေ၀းမွေဆာင္၍ သီလ၀ႏ ၱတို႔အား လွဴအပ္ေသာ ပစၥည္းကို
ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
၆။ ပါဟုေနေယ်ာ = ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုအပ္ေသာဧည့္သည္တို႔အဖို႔ စီရင္ထားေသာ
ျမတ္ေသာအလွဴကိုခံေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
ရ။ ဒကၡိေနေယ်ာ = တမလြန္ေလာကကို ယံုၾကည္၍ေပးအပ္ေသာ ျမတ္ေသာ
အလွဴကိုခံေတာ္မူထိုက္ေသာဂုဏ္။
၈။ အဥၨလီကရဏီေယ်ာ = ေကာင္းမူကိုအလိုရွိသူတို႔ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ရွိခိုးျခင္းငွာ
ထိုက္ေတာ္မူေသာဂုဏ္။
၉။ အႏုတၱရံပုညေခတၱံ = ေကာင္းမူတည္းဟူေသာ မ်ိဳးေစ့တို႔၏ စိုက္ပ်ိဳးရာ
လယ္ေျမေကာင္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာဂုဏ္။

အႏွစ္သံုးပါး

၁။ ဒါန ၂။ သီလ ၃။ ဘာ၀နာ

ပစၥည္းေလးပါး

၁။ ဆြမ္း ၂။ ေဆး ၃။ သကၤန္း ၄။ ေက်ာင္း

ဆီမီးကပ္လွဴျခင္းအက်ိဳးႏွစ္ပါး

၁။ ပကတိမ်က္စိၾကည္လင္ျခင္း
၂။ ဥာဏ္ (မ်က္စိ)ၾကည္လင္ျခင္း


ဆြမ္းအက်ိဳး ငါးပါး

၁။ အာယု = အသက္ရွည္ျခင္း
၂။ ၀ဏၰ = အဆင္းလွျခင္း
၃။ သုခ = ခ်မ္းသာၾကီးျခင္း
၄။ ဗလ = ခြန္အားၾကီးျခင္း
၅။ ပရိဘာန = ဥာဏ္ပညာၾကီးျခင္း

ပန္းလွဴရသည့္ အက်ိဳးသံုးပါး

၁။ ရုပ္ရည္လွပသည္။
၂။ ခႏၵာကိုယ္သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေစသည္။
၃။ ခံတြင္းအနံ ေမႊးၾကည္ေစသည္။

သီလရွိသူ ရႏိုင္ေသာအက်ိဳး ငါးပါး

၁။ စည္းစိပ္ဥစၥာရရွိႏိုင္သည္။
၂။ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ၾကားႏိုင္သည္။
၃။ တင့္တင့္တယ္တယ္ေနနိုင္သည္။
၄။ မေတြမေ၀ဘဲေသရမည္။
၅။ ေသျပီးေနာက္ ေကာင္းေသာဘ၀ေရာက္ႏိုင္သည္။

တရားနာျခင္း၏ အက်ိဳး ငါးပါး

၁။ မၾကားဖူးေသာ ထံုနည္းပံုစံ တရားေကာင္းတုိ႔ကို ၾကားရျခင္း။
၂။ ၾကားဖူးေသာ တရားေကာင္းကို အဖန္တလဲလဲ မွတ္မိေအာင္နာၾကားရျခင္း။
၃။ ယံုမွားသံသယကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ျခင္း။
၄။ အယူ၀ါဒကို ေျဖာင့္မတ္စြာ ယူႏိုင္ျခင္း။
၅။ သဒၶါယံုၾကည္ေသာစိတ္တိုးပြားေစျခင္း။

ေမတၱာအက်ိဳး ၁၁ ပါး

၁။ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရသည္။
၂။ ခ်မ္းသာစြာႏိုးရသည္။
၃။ မေကာင္းေသာအိမ္မက္မျမင္
၄။ လူနတ္ခ်စ္သနားသည္။
၅။ ေဘးလြတ္ေအာင္နတ္တို႔ေစာင္မသည္။
၆။ မီးမေလာင္ႏိုင္
၇။ ဓားလက္နက္မထိႏိုင္
၈။ အဆိပ္ႏွင့္မေသႏိုင္
၉။ မေကာင္းေသာစိတ္ေပ်ာက္သည္။
၁၀။ မ်က္ႏွာအဆင္းလွသည္။
၁၁။ မေတြေ၀ဘဲေသ၍ ျဗမၼာျပည္သို႔ေရာက္သည္။

သည္းခံျခင္းအက်ိဳး ငါးမ်ိဳး

၁။ လူအမ်ားခ်စ္ျခင္း။
၂။ ရန္ျငိမ္းျခင္း။
၃။ အျပစ္နည္းျခင္း။
၄။ မေတြမေ၀ေသရျခင္း။
၅။ သုဂတိဘ၀သို႔လားရျခင္း။

အပယ္ေလးပါး

၁။ ငရဲ ၂။ တိရိစာၦန္ ၃။ ျပိတၱာ ၄။ အသူရကာယ္

ကပ္သံုးပါး

၁။ ဒုဗိ ၻကၡႏ ၱရကပ္ = ငတ္မြတ္ေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးေသာကပ္
၂။ သတၱႏ ၱရကပ္ = လက္နက္ေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးေသာကပ္
၃။ ေရာဂႏ ၱရကပ္ = ေရာဂါေဘးေၾကာင့္ ပ်က္စီးေသာကပ္

ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး

၁။ ငရဲ = ခ်မ္းသာမႈအလ်ဥ္းမရွိေသာအရပ္
၂။ တိရစာၦန္ = နိဗၺာန္ႏွင့္ဖီလာ မိုးကိုေက်ေပးေသာသတၱ၀ါ
၃။ ျပိတၱာ = ကိုယ္လက္အဂၤါ မမွ်တေသာသတၱ၀ါ
၄။ အသညေဇာ = ခႏၶာကိုယ္တစ္ပါးသာရွိ၍ အသက္နာမ္မရွိေသာ ျဗဟၼာဘံု
၅။ ပစၥႏ ၱေရာ = ရတနာသံုးပါး မသိ၊ မရွိေသာ ေတာခ်ံဳ အံုျခားအရပ္
၆။ မိစာၦဒိဌိ = မွားေသာအယူရွိေသာ လူမ်ိဳးစု
၇။ ၀ိကလိျႏိၵယ = သစၥာေလးပါးတရားကိုနာၾကားရေသာ္
၈။ ဗုဒၶသုေညာ တိေဟတုေကာ = အသိအလိမၼာႏွင့္ျပည့္စံုေသာ္လည္း ဘုရားပြင့္ေသာ
ကာလႏွင့္လြဲ၍ လူျဖစ္ရျခင္း။

ရန္သူမ်ိဳး ငါးပါး

၁။ ေရ ၂။ မီး ၃။ မင္းဆိုး ၄။ သူခိုး ၅။ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူ

၀ိပတၱိတရား ေလးပါး

၁။ သီလ၀ိပတိၱ = သီလပ်က္ျခင္း
၂။ ဒိဌိ၀ိပတိၱ = အယူပ်က္ျခင္း
၃။ အာစာရ၀ိပတိၱ = အက်င့္ပ်က္ျခင္း
၄။ အာဇီ၀၀ိပတိၱ = အသက္ေမြးမႈပ်က္ျခင္း

ဗ်သနတရား ငါးပါး

၁။ ဥာတိဗ်သန = ေဆြမ်ိဳးဥာတိတို႔ ေသေက်ပ်က္စီးျခင္း
၂။ ေဘာဂဗ်သန = ရာထူးဂုဏ္သိမ္ စည္းစိမ္ဥစၥာေလ်ာက်ပ်က္စီးျခင္း
၃။ ေရာဂဗ်သန = အနာေရာဂါ ႏွိပ္စက္ပ်က္စီးျခင္း
၄။ သီလဗ်သန = အက်င့္သီလပ်က္စီးျခင္း
၅။ ဒိဌိဗ်သန = အယူ၀ါဒ လြဲမွားပ်က္စီးျခင္း

ကိေလသာ သံုးပါး

၁။ ေလဘ ၂။ ေဒါသ ၃။ ေမာဟ

ကာလ သံုးပါး

၁။ အတိတ္ = လြန္ေလျပီးေသာကာလ
၂။ ပစၥဳပၸါန္ = လက္ရွိကာလ
၃။ အနာဂတ္ = ေနာင္ကာလ

အဂတိတရား ေလးပါး

၁။ ဆႏၵ ၂။ ေဒါသ ၃။ ဘယာ ၄။ ေမာဟ

မ်က္ေမွာက္စည္းစိမ္ပ်က္စီးေၾကာင္းတရား သံုးပါး

၁။ ဣတိၳဓုတၱ = မိန္းမလိုက္စားျခင္း
၂။ သုရာဓုတၱ = ေသေသာက္ၾကဴးျခင္း
၃။ အကၡဓုတၱ = ေလာင္းကစားျခင္း

သရဏဂုံပ်က္ရေသာအေၾကာင္း ႏွစ္ပါး

၁။ မိစာၦဒိဌိအယူကိုေျပာင္းယူျခင္း ၂။ ေသဆံုးျခင္း

ကံသံုးပါး

၁။ ကာယကံ = ကိုယ္ျဖင့္ျပဳျခင္း
၂။ ၀စီကံ = ႏႈတ္ျဖင့္ျပဳျခင္း
၃။ မေနာကံ = စိတ္ျဖင့္ျပဳျခင္း

အာရုံ ေျခာက္ပါး ကာမဂုဏ္တရားမ်ား

၁။ ရႈပါရုံ = အဆင္းအာရုံ
၂။ သဒၵါရံု = အသံအာရုံ
၃။ ဂႏၶာရုံ = အနံအာရုံ
၄။ ရသာရုံ = အရသာအာရုံ
၅။ ေဖာဌဗၺရုံ = အေတြ႕အာရုံ
၆။ ဓမၼာရုံ = တရားသေဘာအာရုံ

ပိဋကတ္ သံုးပံု

၁။ သုတၱန္ ၂။ ၀ိနည္း ၃။ အဘိဓမၼာ

ေစတနာ သံုးတန္

၁။ ပုဗၺ = ၾကိဳတင္ေစတနာ
၂။ မုဥၥ = ျပဳဆဲေစတနာ
၃။ ပရ = ျပဳျပီးေစတနာ


ေလာကပါလ တရားႏွစ္ပါး ( ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာ တရား။ )

ဟိရီ = အျပစ္မကင္းေသာ အမႈ၊ မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ရမည္ကို ရွက္ျခင္း၊
ဩတၱပၸ = အျပစ္မကင္းေသာ အမႈ၊ မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ရမည္ကို ေၾကာက္ျခင္း၊

ေလာက သံုးပါး

၁။ သတၱေလာက = လူသတၱ၀ါမ်ား၏ ေလာက
၂။ သခၤါရေလာက = ျဖစ္ပ်က္ျပဳျပင္ေလာက
၃။ ၾသကာသေလာက = ရွိရွိသမွ်လူသတၱ၀ါအားလံုးရွိေသာေလာက

ျဗဟၼစိုရ္တရား ေလးပါး

၁။ ေမတၱာတရား ၂။ ကရုဏာတရား ၃။ မုဒိတာတရား ၄။ ဥပကၡာတရား

သမၸတိၱတရား ေလးပါး

၁။ ကာလသမၸတိၱ = ေခတ္အခါေကာင္းႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရျခင္း။
၂။ ဂတိသမၸတ = လူ႔ဘ၀နတ္ဘ၀ကဲ့သို႔ ေကာင္းေသာဂတိႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရျခင္း။
၃။ ဥပဓိသမၸတ = ေျခလက္အဂၤါညီညာျပည့္စံုျခင္း၊ ရုပ္ရည္ရူပကာတင့္တယ္ျခင္း။
၄။ ပေယာဂသမၸတ = ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ ကံသံုးပါးျဖဴစင္ေကာင္းမြန္ျခင္း။

သမၸဒါတရား ေလးပါး (မ်က္ေမွာက္ၾကီးပြားေၾကာင္းတရား ေလးပါး)

၁။ ဥဌာနသမၸဒါ = ထၾကြလံု႔လ၀ီရိယႏွင့္ ျပည့္စံုမႈ
၂။ အာရကၡသမၸဒါ = ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုမႈ
၃။ ကလ်ာဏမိတၱသမၸဒါ = မိတ္ေဆြေကာင္းရွိမႈ
၄။ သမဇီ၀ိတသမၸဒါ = မွ်တစြာအသက္ေမြးမႈ

ခႏၶာ ငါးပါး

၁။ ရူပကၡႏၶာ
၂။ ေ၀ဒနာကၡႏၶာ
၃။ သခၤါရကၡႏၶာ
၄။ သညာကၡႏၶာ
၅။ ၀ိညာဏကၡႏၶာ

သစၥာ ေလးပါး

၁။ ဒုကၡသစၥာ
၂။ သမုဒယသစၥာ
၃။ နိေရာဓသစၥာ
၄။ မဂၢသစၥာ

ေစတီ ေလးမ်ိဳး

၁။ ဓမၼေစတီ
၂။ ဓါတုေစတီ
၃။ ဥဒိၶႆေစတီ
၄။ ပရိေဘာဂေစတီ

ဥပါယ္တံမ်ဥ္ ေလးမ်ိဳး

၁။ ေဘဒဥပါယ္ = သေဘာထားအယူအဆကြဲလြဲေအာင္ ေသြးတုိးသပ္လွ်ိဳသည့္နည္းလမ္း။
၂။ ဒဏၡဳဥပါယ္ = ေထာင္ခ်ျခင္း၊ အခ်ဳပ္ခ်ျခင္းစေသာ ဒဏ္ခတ္သည့္နည္းလမ္း။
၃။ သာမဥပါယ္ = ရင္းႏွီးေအာင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္း၊ ကိုယ္ဘက္ပါေအာင္ ေဖ်ာင္းဖ်
ေျပာဆိုစည္းရုံးျခင္းနည္းလမ္း။
၄။ ဒါနဥပါယ္ = ေပးကမ္းျခင္းနည္းလမ္း။