၁။ ေဂါတမ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဤဘဒၵကမၻာမွ ၿပန္၍ ေရတြက္သည္ ရွိေသာ္ ေလးသေခၤ်ႏွင္႔ ကမၻာတစ္သိန္းထက္ ၌ သူေမဓါရေသ႔ ၿဖစ္ခဲ႔ေလသည္။
၂။
သုေမဓါရွင္ရေသ႔သည္ ဒိပကၤရာၿမတ္စြာဘုရား ေၿခေတာ္ရင္း၌ ကိုယ္ေတာ္တစ္ဦးတည္း
နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရယူႏုိင္ေသာ္လည္း ႀသဃေလးၿဖာ သံသရာ၌
နစ္မြန္းေမ်ာပါးကုန္ေသာ ေဝေနယ်သတၱဝါ အေပါင္းတို႔ကို
သနားႀကင္နာေတာ္မူလွသၿဖင္႔ ယူေတာ္မမူခဲ႔ေပ။
၃။ သုေမဓါရွင္ရေသ႔ဘဝမွ ေဝႆႏၱရာမင္း ဘဝတိုင္ေအာင္ မေရမတြက္ႏုိင္ေသာ ဘဝမ်ားစြာတုိ႔၌
(၁) ေရႊ၊ ေငြ၊ ဆင္၊ ၿမင္း အစရွိသည္ကို လွဴၿခင္း ဒါနပါရမီ၊
(၂) ေၿခ၊ လက္၊ နား၊ ႏွာေခါင္း အစရွိသည္ကို လွဴၿခင္း ဒါနပါရမီ၊
(၃) ကိုယ္အသက္ကို လွဴၿခင္း ဒါနပရမတၳပါရမီ-------
အစရွိေသာ ပါရမီသုံးဆယ္တို႔ကို ၿဖည္႔က်င္႔ေတာ္မူခဲ႔ေလသည္။
၄။ ထို႔ၿပင္ အလြန္ စြန္႔ႏိုင္ခဲစြာေသာ-----
(၁)ပေဒသရာဇ္၊ ဧကရာဇ္၊ စႀကာမင္းတို႔၏ စည္းစိမ္ဥစၥာရတနာကို စြန္႔ၿခင္း ဓနပရိစၥာဂ၊
(၂)သားသမီးကို စြန္႔ၿခင္း ပုတၱပရိစၥာဂ၊
(၃) မယားကိုစြန္႔ၿခင္း ဘဂရိယပရိစၥာဂ၊
(၄) ေၿခ၊ လက္၊ နား၊ ႏွာေခါင္း အစရွိသည္႔ အဂၤါႀကီးငယ္ကို စြန္႔ၿခင္း အဂၤပရိစၥာဂ၊
(၅) ကိုယ္အသက္ကို စြန္႔ၿခင္း ဇီဝိတပရိစၥာဂ-----
ဟုဆိုအပ္ကာ စြန္႔ၿခင္းႀကီးငါးပါးကို ၿဖည္႔စြန္႔ေတာ္မူခဲ႔ေလသည္။
၅။
ဤသို႔ ဘဝမ်ား သံသရာကာလပတ္လုံး ပါရမီေတာ္တို႔ကို ၿဖည္႔က်င္႔
ေတာ္မူခဲ႔ၿပီးေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ တုသိတာ နတ္ၿပည္၌ ေသတေကတု မည္ေသာ
နတ္သားၿဖစ္ခဲ႔ေလသည္။ နတ္သားၿဖစ္စဥ္ စႀကၤာဝဠာ တိုက္တစ္ေသာင္းမွ နတ္ၿဗဟၼာ
အေပါင္းတို႔က “ဘုးရားၿဖစ္ခ်ိန္တန္ပါၿပီ၊ လူ႔ၿပည္သို႔ဆင္း၍
ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူပါ” ဟုဘုရားအေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္းပန္ေလသည္။
၆။ သို႔ၿဖစ္၍ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေသတေကတုနတ္သားသည္---
(၁) ကာလ = ဘုရားၿဖစ္ရာ အခ်ိန္ကာလ၊
(၂) ဒီပ = ဘုရားၿဖစ္ရာ ကၽြန္းအရပ္၊
(၃) ေဒသ = ဘုရားၿဖစ္ရာ အရပ္ေဒသ၊
(၄) ကုလ = ဘုရားၿဖစ္ရာ အမ်ဳိးအႏြယ္၊
(၅) မာတုအာယုပရိေစၦဒ = ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ မယ္ေတာ္ ၿဖစ္မည္႔သူ၏ သက္တမ္းအပိုင္းအၿခား
ဟူေသာ ႀကည္႔ၿခင္းႀကီး ငါးပါးတို႔ကို ႀကည္႔ရွုေတာ္မူေလသည္။
၇။
ယင္းသို႔ ႀကည္႔ရွုေတာ္မူၿပီး နတ္အၿဖစ္မွ စုေတကာ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇-ခု၊
ဝါဆိုလၿပည္႔ ႀကာသာပေတးေန႔၌ ကပိလဝတ္ၿပည္႔ရွင္ ဘုရင္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး၏
ေတာင္ညာေဒဝီမိဖုရားႀကီး မယ္ေတာ္မာယာဝမ္း၌ ပ႗ိသေႏၶ တည္ေနေလသည္။
၈။
ဘုရား အေလာင္းေတာ္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ခု၊ ကဆုန္လၿပည္႔ေသာႀကာေန႔ဝယ္
ေဒဝဒဟၿပည္ႏွင္႔ ကပိလဝတ္ၿပည္၏ အႀကားရွိလုမၺနီသာေမာ အင္ႀကင္းေတာ၌ မယ္ေတာ္မာယာ
ဝမ္းမွမီးရွုးသန္႔စင္ ဖြားၿမင္ေတာ္မူေလသည္။
၉။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ၁၆-ႏွစ္အရြယ္ ေရာက္ေသာအခါ ယေသာ္ဓရာ မင္းသမီးႏွင္႔ ထိမ္းၿမားလက္ထပ္၍ မင္းစည္းစိမ္ကို ခံစားေလသည္။
၁၀။ ၂၉-ႏွစ္အရြယ္ ေရာက္ေသာအခါ သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္းဟူေသာနိမိတ္ႀကီး ေလးပါးကို ၿမင္ေတာ္မူသၿဖင္႔ ေတာထြက္၍ ရဟန္းၿပဳေလသည္။
၁၁။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အလြန္ၿပဳႏုိင္ခဲေသာ ဒုကၠရစရိယာ အက်င္႔ကို ရဟန္းအၿဖစ္ႏွင္႔ ၆-ႏွစ္ပတ္လုံး က်င္႔ေတာ္မူခဲ႔ေလသည္။
၁၂။
ထို႔ေနာက္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သုဇတာမည္ေသာ ေသေဌးသမီး လွဴဒါန္းအပ္ေသာ
ႏို႔ဃနာဆြမ္းကို အဇပါလေညာင္ပင္ရင္း၌ အလွဴခံဘုဥ္းေပးၿပီး မဟာေဗာဓိပင္သို႔
ႀကြသြားေတာ္မူေလသည္။
၁၃။ သုဒၶိယငစင္ ၿမက္ထမ္းသမား (ၿမက္ရိပ္လုလင္) သည္ မဟာေဗာဓိပင္သို႔ ႀကြလာေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား ၿမက္ရွစ္ဆုပ္ကို လွဴဒါန္းေလသည္။
၁၄။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သုဒၶိယငစင္လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ၿမက္ရွစ္ဆုပ္ကို
ႀကဲၿဖန္႔လိုက္ေသာအခါ ထိုခဏဝယ္ ၿမက္ရွစ္ဆုပ္သည္ မဟာေဗာဓိ ပင္ရင္း၌
အပရာဇိတပလႅင္ ၿဖစ္လာေလသည္။ (ထိုၿမက္တို႔သည္ ၿမက္ရိပ္အသြင္ သဏၭာန္ၿဖင္႔
မတည္ႀကကုန္)။
၁၅။
ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ထုိပလႅင္ထက္၌ ထက္ဝယ္ဖြဲ႔ေခြ ေနေတာ္မူစဥ္ ေနမဝင္မီ
ေဒဝပုတၱမါရ္ (မာနတ္ရန္)ကို ေအာင္ၿမင္ေတာ္မူ၍ ညဥ္႔ဦးယာမ္၌
ေရွးကေနခဲ႔(ၿဖစ္ခဲ႔)ဘူးေသာ ခႏၱာစဥ္ကို ေအာက္ေမ႔တတ္သိတတ္ေသာ
“ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဥာဏ္” ကိုရေတာ္မူေလသည္။ သန္းေခါင္ယာမ္၌ နတ္တို႔၏
မ်က္စိႏွင္႔တူေသာ စုေတခါနီးေသာ သတၱဝါစသည္တို႔ကို ၿမင္တတ္ေသာ
“ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္”ကို ရေတာ္မူေလသည္။
မိုးေသာက္ယာမ္၌
အာအေဝါတရားေလးပါးတို႔၏ကုန္ၿခင္းကို ၿပဳတတ္ေသာ “အာသဝကၡယဥာဏ္” ကိုရေတာ္မူ၍
အသက္(၃၅)ႏွစ္အရြယ္ မဟာသကၠရာဇ္၁၀၃-ခု၊ ကဆုန္လၿပည္႔ ဗုဒၶဟူးေန႔ မိုးေသာက္ယာမ္
အခ်ိန္ဝယ္ ေလာကသုံးပါးတြင္ အတုမရွိေသာ သဗၺညွဴဘုရားအၿဖစ္သို႔
ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။
၁၆။
သုံးလူ႔သခင္ သဗၺညူဘုရားရွင္သည္ ၄၅-ဝါ ကာလပါတ္လုံး ေဝေနယ် သတၱဝါတို႔အား
ဓမၼစႀကၤာစသည္႔တရားတို႔ကို ေဟာၿပေတာ္မူကာ လူ၊ နတ္၊ ၿဗဟၼာ သတၱဝါတို႔၏
အက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူလဲ႔ေလသည္။
၁၇။
၄၅-ဝါ ကာလပတ္လုံး သတၱဝါတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို
မနားမေနေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ႔ေသာ သဗၺညူဘုရားရွင္သည္ သက္ေတာ္(၈၀)အရြယ္
ေရာက္ေသာအခါ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခု ကဆုန္လၿပည္႔ အဂၤါေန႔ဝယ္ ကုသိနာရုံၿပည္
မလႅာမင္းတုိ႔၏ ဥယ်ာဥ္၌ ပရိနိဗၺါန္ ဝင္စံေတာ္မူေလသည္။
No comments:
Post a Comment