တရားေဟာ တရားနာ သိမွတ္ဖြယ္ရာ

အလွဴအားလုံးတုိ႔တြင္ တရားအလွဴသည္ အျမတ္ဆုံး ျဖစ္သည္။ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားျခင္း၊ နာယူျခင္းတုိ႔သည္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိေစပါသည္။ တရားေတာ္ကို က်င့္သုံးေစာင့္ေရွာက္သူကို တရားေတာ္က ျပန္လည္၍ ေစာင့္ေရွာက္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ တရားေတာ္ကို ႐ိုေသစြာ ေဟာၾကား နာၾကားျခင္း ျပဳရေပမည္။

တရားေဟာပုဂၢိဳလ္သည္ ျမင့္ေသာ ေနရာ၌ ေနသူ၊ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာသူမ်ားကို တရားေဟာၾကားျခင္း မျပဳရေပ။ ထုိ႔ျပင္ နာမည္ႀကီး ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလုိျခင္း၊ လာဘ္လာဘ ရရွိလိုျခင္း၊ ဟန္ေဆာင္လွည့္ျဖားျခင္း၊ ပုတ္ခတ္စြပ္စြဲ၍ ေဟာၾကားျခင္းစသည္တုိ႔ကို ေရွာင္ရွား၍ သူေတာ္ေကာင္းတရားကိုသာ ေျဖာင့္မတ္စြာ ေဟာေျပာရေပမည္။ ထို႔အျပင္ အ႒ကထာဆရာတို႔က ``အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ကို ေဟာေျပာတတ္သူသည္သာ ဓမၼကထိကမည္၏။ အျခားသူတို႔ကား ဓမၼကထိကမမည္ေခ်´´ဟု မိန္႔ဆိုထားေသာေၾကာင့္ အဘိဓမၼာတရားကိုလည္း ေဟာၾကားတတ္ရေပမည္။

တရားေဟာၾကားရာတြင္လည္း သဘင္သည္မ်ားကဲ့သို႔ အသံလုပ္ကာ ေဟာေျပာျခင္း မျပဳရေပ။ အသံလုပ္၍ ေဟာေျပာျခင္းသည္ -

-       မိမိ အသံ၌ စြဲလမ္းႏွစ္သက္ျခင္း၊

-       အျခားသူတို႔လည္း မိမိအသံ၌ စြဲလမ္းျခင္း၊

-       လူအမ်ား၏ ကဲ့ရဲမႈကို ခံရျခင္း၊

-       သမာဓိ ပ်က္ျပားျခင္း၊

-       ငယ္ရြယ္သူတုိ႔ အတုယူမွားျခင္း တည္းဟူေသာ အျပစ္မ်ားကို ရရွိေစပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားေဟာပုဂၢိဳလ္မ်ား သတိထား၍ ေရွာင္သင့္သည္မ်ားကို ေရွာင္၍ အျပစ္ကင္းေအာင္ ေဟာေျပာျခင္း ျပဳရေပမည္။ သို႔မွသာ တရားနာပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း အက်ိဳးမ်ားေပလိမ့္မည္။

တရားေတာ္ကို နာယူမွတ္သားျခင္းသည္ ေအာက္ပါ အက်ိဳးငါးမ်ိဳးကို ရရွိႏိုင္ပါသည္။

၁။ မၾကားဖူးသည္ကို ၾကားနာရျခင္း၊

၂။ ၾကားနာဖူးေသာ တရားကို ရွင္းလင္းစြာ သိရျခင္း၊

၃။ ယုံမွားမႈမွ လြန္ေျမာက္ျခင္း၊

၄။ ေျဖာင့္မွန္ေသာ အယူရွိျခင္း၊

၅။ စိတ္ၾကည္လင္ျခင္း တို႔ျဖစ္သည္။

တရားနာပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နာယူျခင္း၊ ႐ိုေသေလးစားျခင္း၊ ပါရမီရွိသူျဖစ္ျခင္းစေသာ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံမွသာ အထက္ပါအက်ိဳးငါးမ်ိဳးကို ဧကန္မုခ်

ရရွိႏိုင္ပါသည္။

တရားေဟာပုဂၢိဳလ္ကို ခင္မင္ျခင္း၊ သူတစ္ပါး အထင္ႀကီးေစလိုျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေစလုိျခင္းစေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ နာၾကားသူတုိ႔သည္ ကုသိုလ္ရရွိဖုိ႔ထက္ အကုသိုလ္ျဖစ္ဖုိ႔က ပိုမ်ားေလသည္။

တရားနာပုဂၢိဳလ္သည္ သုတမယဥာဏ္ျဖင့္ သိျမင္မွတ္သားခဲ့သည့္အတိုင္း အက်င့္မွန္ကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမည္။

တရားနာၾကား႐ုံမွ်ျဖင့္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေနမည္ဆိုလွ်င္ သံသရာ၀ဋ္မွ လႊတ္ေျမာက္ဖုိ႔ရန္ အလြန္ၾကာေနဦးမယ္ ျဖစ္သည္။

တရားနာယူျခင္းသည္ နာၾကား႐ုံသက္သက္ မဟုတ္၊ လိုက္နာက်င့္သုံးဖုိ႔အတြက္ ျဖစ္သည္ဟု သတိျပဳသင့္ေပသည္။

ဘုရားရွင္သည္ မိမိတို႔ ေဟာၾကား နာၾကားေနေသာ တရားေတာ္မ်ားကို စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ အဂၤါ ေျခလက္၊ အသက္ခႏၶာမ်ားစြာတို႔ကို ေပးဆပ္၍ ရွာေဖြခဲ့၏။

အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ အသေခ်ၤယ်ကပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ရ၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားေတာ္ကို ႐ိုေသေလးစားစြာ ေဟာၾကား နာၾကားမႈ ျပဳသင့္ေပသည္။